«داستان پری: یک داستان واقعی»

«داستان پری: یک داستان واقعی» روایت تاریخی دو دختر جوان در انگلستان سال ۱۹۱۷ است که ادعا می‌کنند پریان را عکاسی کرده‌اند و صدها نفر از جمله سر آرتور کانن دویل را متقاعد می‌کنند. داستان از جایی شروع می‌شود که فرانسیس، که مادرش فوت شده و پدرش (با بازی مل گیبسون) در جنگ جهانی دوم مفقودالاثر است، به خانه عمه، عمو و دخترعموئش السی می‌رود. دخترعموها به‌سرعت بر سر علاقه‌شان به پریان با هم پیوند می‌خورند. برای متقاعد کردن والدین السی به وجود پریان، فرانسیس دوربین عمو را قرض می‌گیرد و از پریان عکس می‌گیرد. این عکس‌ها در نهایت به دست سر آرتور کانن دویل، نویسنده و خالق شرلوک هلمز می‌رسد. وقتی دویل عکس‌ها را در مجله‌اش منتشر می‌کند، جنجال ملی به پا می‌شود. صدها نفر از علاقه‌مندان به این موضوع به سرزمین پریان کنار رودخانه‌ای که دخترها از آن عکس گرفته بودند، هجوم می‌آورند.

• «خانواده‌ها می‌توانند در مورد دلایل گرایش و علاقه‌ی بسیاری از مردم به سرزمین پریان صحبت کنند. این موجودات افسانه‌ای چه معنایی برای آن‌ها داشتند؟»

والدین باید بدانند که سربازان مجروح در ایستگاه قطار حضور دارند، جایی که فرانسیس جوان با بستگان خود ملاقات می‌کند. برخی از صحنه‌های فیلم نسبتاً شدید هستند (مثلاً پدر فرانسیس در جنگ جهانی اول مفقود شده است، اما او به امید بازگشت او است). کودکان با انگلستان در سال ۱۹۱۷ و شخصیت‌های تاریخی مانند سر آرتور کانن دویل و هری هودینی آشنا می‌شوند. برای آگاهی از فیلم‌های مشابه، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی «شب فیلم خانوادگی» ثبت‌نام کنید.

با فیلم‌برداری ماهرانه و بازیگری گیرا، این فیلم هم خلاقیت جوانان و هم نکات عجیب تاریخ را به تصویر می‌کشد. تمرکز بر این پرسش که آیا عکس‌ها واقعی هستند یا خیر، باعث از دست دادن ذات این داستان جذاب می‌شود. این فیلم مرز بین واقعیت و خیال را محو می‌کند و ما را به انگلستان خسته از جنگ می‌برد، جایی که همه دوست دارند به چیزی جادویی باور داشته باشند، اگر نه ببینند. شخصیت‌های اصلی اینجا فریبکار نیستند، بلکه قلبی پاک دارند و دوستان پری‌شان به عنوان هم‌بازی‌های واقعی‌شان هستند. هر دو دختر رنج و از دست دادن زیادی را متحمل شده‌اند، و خواه واقعی باشند یا خیالی، این پری‌ها شادی ملموسی را برایشان به ارمغان می‌آورند.صحنه‌ی ابتدایی، پیتر پن را روی صحنه نشان می‌دهد که از تماشاگران می‌خواهد به وجود پری‌ها ایمان بیاورند. این تنها یک درخواست ابتدایی است. نه تنها فیلم از ما می‌خواهد که باور کنیم، بلکه دنیای آن با پری‌ها پر شده است. اگرچه برای به تصویر کشیدن پری‌ها، به طور حتم نیاز به جلوه‌های ویژه‌ی بی‌شماری بوده، اما جادوی فنی هرگز از زیبایی و لطافت آن‌ها نمی‌کاهد. دنیای خیالی و دوستان فرضی، بخش جدایی‌ناپذیری از کودکی هستند و کودکان با توانایی فرانسیس و السی در فراخوانی پری‌ها و متقاعد کردن بزرگسالان به وجود آن‌ها، ارتباط برقرار می‌کنند.