مون لافرته، دوستت دارم.

در مستند مون لافرته، تی آمو، خواننده و ترانه‌سرای مون لافرته داستان‌های صمیمی از زندگی‌اش را به اشتراک می‌گذارد، از بزرگ شدن در فقر در شیلی، مورد آزار قرار گرفتن توسط ناپدری و مادرش، رابطه‌اش با مردی مسن‌تر در نوجوانی و اینکه چگونه این اتفاقات به شکل‌گیری هنرش کمک کردند. این مستند در حالی ضبط شد که او در میانه تور جهانی بود و انتظار بچه‌دار شدن را می‌کشید، و به ما اجازه می‌دهد تا به ذهن یکی از بااستعدادترین موسیقی‌دانان شیلیایی امروز دسترسی پیدا کنیم.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد تعهد مون لافرته به کار و هنرش صحبت کنند. آیا او شخصیتی الهام‌بخش است؟ به چه صورت؟
• مون لافرته در مورد آزار و اذیت توسط ناپدری‌اش و عدم اطلاع‌رسانی به مادرش صحبت می‌کند. در چنین شرایطی چه توصیه‌ای به یک کودک دارید؟
• مون لافرته چگونه دلسوزی و مهربانی خود را نسبت به دیگران و خودش نشان می‌دهد؟

والدین باید بدانند که مون لافرته، تو آمو، مستندی به زبان اسپانیایی است در مورد کار خواننده و ترانه‌سرا مون لافرته. خشونت و لحظات ترسناک شامل داستان‌هایی در مورد سوءاستفاده جنسی، رابطه جنسی با افراد زیر سن قانونی و خشونت علیه کودکان است، اما هیچ تصویری از این موارد نشان داده نمی‌شود. لافرته در مورد عاشق شدن صحبت می‌کند و سینه‌هایش به‌طور مختصر نشان داده می‌شود. الفاظ زشت شامل کلمات فاک، اف‌شده، شیت و روسپی است. در این مستند به مصرف الکل و مواد مخدر اشاره می‌شود، اما هیچ تصویری از آن نشان داده نمی‌شود. از نظر تنوع، این فیلم توسط دو زن (جوآنا رپوزی گاریبالدی و کامیلا گراندی) کارگردانی شده و بر مسائلی مانند سوءاستفاده و پدرسالاری تمرکز دارد، در حالی که شجاعت مون لافرته در برابر سختی‌ها را تحسین می‌کند. مون در مورد فقر و نابرابری اجتماعی در شیلی صحبت می‌کند و همچنین در مورد بزرگ شدن در خانواده‌ای طلاق‌گرفته. در این مستند به بارداری با روش IVF و مبارزه با بیماری‌های روانی اشاره می‌شود. برای اطلاع از فیلم‌های بیشتر در این سبک، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت‌نام کنید.

شما لازم نیست طرفدار مون لافرته باشید تا با دیدن این مستند ظریف و تامل‌برانگیز عاشق او و آثارش شوید. مون لافرته، تو را دوست دارم به کارگردانی جوئانا رپوزی گاریبالدی و کامیلا گراندی، حال و هوای رویایی دارد و در آن خواننده داستان زندگی‌اش را با استفاده از موسیقی، تصاویر آرشیوی و تصاویر متحرک به اشتراک می‌گذارد و به گذشته‌اش نگاه می‌کند و با اینکه چطور او را به عنوان یک انسان و هنرمند شکل داده است، کنار می‌آید.با کنار گذاشتن تکنیک مستندسازی سنتی که شامل صحبت کردن افراد در مورد آثارش می‌شد، این داستان به‌طور کامل توسط لا فرته روایت می‌شود، که به فیلم حال و هوای شعری می‌دهد، گویی ما به دفتر خاطرات او دسترسی پیدا کرده‌ایم، جایی که ترس‌ها و رویاهای درونی‌اش را به اشتراک می‌گذارد. گوش دادن به صحبت‌های او در مورد اینکه همیشه احساس نیاز به تحت تأثیر قرار دادن دیگران برای مورد عشق قرار گرفتن داشته، زیبا و جذاب است، تا اینکه در نهایت متوجه می‌شود کارش یادگیری نحوه قدردانی از خود با تمام نقص‌هایش است. «تو را دوست دارم» در عنوان فیلم، اشاره به یادگیری لا فرته در مورد چگونگی عشق ورزیدن به خود بالاتر از همه چیز است.