تاتو شده

برنامه واقع‌نمایانه INKED که در یک استودیوی خالکوبی واقع شده، به زندگی در استودیوی خالکوبی هارت و هانتینگتون در لاس وگاس می‌پردازد، که به طور مشترک توسط کری هارت، ورزشکار موتورکراس، اداره می‌شود و سلبریتی‌ها و دختران شوی مختلف (و البته افراد معمولی هم) به آن سر می‌زنند. هر قسمت بر مشتریان استودیو و خالکوبی‌هایشان تمرکز دارد، و همچنین به پشت صحنه استودیو می‌پردازد. بعضی از مشتریان داستان‌های جالب یا غم‌انگیزی پشت ایده خالکوبی‌شان دارند -- یکی از مشتریان برای پای مصنوعی‌اش سفارش خالکوبی می‌دهد، دیگری بعد از یک طلاق دردناک خالکوبی می‌کند، و سومی بعد از مبارزه با اعتیاد خالکوبی می‌کند. در همین حال، کارمندان استودیو از نظر محبوبیت متفاوتند و همیشه الگوی خوبی نیستند. برای مثال، یکی از صاحبان استودیو که روی طراحی پای مصنوعی کار می‌کند، قول می‌دهد که در دو روز کار را تمام کند، اما به خاطر مشکلات تجهیزات و به تعویق انداختن کار، چند ماه طول می‌کشد... در یکی از لحظات کش‌دادن وقتش، یک ماشین نمایشی را برای تفریح می‌برد و در نهایت آن را نابود می‌کند.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد خال‌کوبی صحبت کنند. نظر والدین و فرزندان در مورد خال‌کوبی چیست؟ اگر متفاوت است، چرا؟ آیا نظرات افراد در مورد هنر بدن با افزایش سن تغییر می‌کند؟ چرا؟ چه کلیشه‌هایی با خال‌کوبی و هنر بدن مرتبط است؟ آیا رسانه‌ها این کلیشه‌ها را تقویت می‌کنند؟ چگونه؟ چرا انتخاب یک طرح خال‌کوبی تصمیم بزرگی است؟ چه خطراتی در خال‌کوبی وجود دارد؟ در مورد تاریخچه این هنر چه می‌دانید؟ اگر بخواهید خال‌کوبی کنید، چه طرحی انتخاب می‌کنید و چرا؟

والدین باید بدانند که این برنامه واقع‌نمای در یک سالن خالکوبی اتفاق می‌افتد، پس اگر نمی‌خواهید فرزندانتان به هنر روی بدن علاقه‌مند شوند، این برنامه مناسب آن‌ها نیست. (البته، ممکن است این برنامه واقعیت خالکوبی را به افرادی که می‌خواهند خالکوبی کنند نشان دهد: سوزن قابل مشاهده است و گاهی مشتریان در حین خالکوبی از درد چهره در هم می‌کشند.) سینه، باسن و دیگر قسمت‌های حساس بدن در این برنامه نشان داده می‌شود، هرچند قسمت‌های کلی محو شده است. انتظار برخی لباس‌های تنگ و گفتگوهای کنایه‌آمیز را داشته باشید؛ برخی از هنرمندان خالکوبی نیز صریحاً در مورد رابطه جنسی و تعقیب آن صحبت می‌کنند، و همچنین تحسین عمومی از بدن. کارکنان سالن با یکدیگر معاشقه، قرار گذاشتن، بازی و بحث می‌کنند؛ برخی از آن‌ها رفتارهای بی‌پروا دارند.

ممکن است بیننده‌ها برخی از شخصیت‌های این مغازه را جالب و حتی خلاق بدانند. اما به طور کلی اینک احساس سطحی بودن می‌دهد و حتی با تأکید بر روابط شخصی، می‌تواند خسته‌کننده به نظر برسد، که لزوماً چیزی نیست که از یک مغازه خالکوبی انتظار داشته باشید.با گرایشی به تمرکز بر زنان جوان کم‌پوش که به دنبال تاتوهایی از خرگوش‌های پلی‌بوی یا مار و خنجر هستند، این نمایش کمی زن‌ستیزانه هم به نظر می‌رسد. هنرمندان تاتوکننده مرد اغلب با مشتریان زن خود به شدت غُر می‌زنند و بین این دو گروه کنایه‌های جنسی زیادی رد و بدل می‌شود. یکی از هنرمندان صریحاً درباره علاقه‌اش به رابطه جنسی و حضور در این حرفه برای ملاقات با زنان (و احتمالاً برقراری رابطه جنسی با آنها) صحبت می‌کند.