فرزند یک لعنتی

بر اساس خاطرات کمدین مارک کریچ، پسر کریچ یک کمدی کانادایی در مورد بزرگ شدن در سنت جانز، نیوفاندلند و لابرادور است. سال ۱۹۸۶ است و مارک ۱۱ ساله (با بازی بنجامین ایوان اینسورث) پسر مجری ایستگاه رادیویی محلی، مایک کریچ (با بازی مارک کریچ) است و با او، مادرش مری (کلر ریکین) و برادر بزرگترش مایک کریچ جونیور (کولتون گوبو) زندگی می‌کند. او همچنین اتاق خوابش را با پدربزرگش، پاتریک «پاپ» کریچ (مالکوم مک‌داول) به اشتراک می‌گذارد. مارک اخیراً به مدرسه راهنمایی سنت ترزا در آن طرف شهر منتقل شده و مدام توسط دختری به نام «فاکس» (سوفیا پاورز) و برادران بزرگترش مورد آزار قرار می‌گیرد که همگی به عنوان قلدرهای مدرسه شناخته می‌شوند. خوشبختانه، او با ریچ پِرِز (مارک ایزکیال ریورا)، پسری فیلیپینی که تنها فرد رنگین‌پوست مدرسه است، دوست می‌شود. چالش‌های زیادی وجود دارد، اما مارک در طول مسیر در مورد دوستی، بزرگ شدن و بودن خودش نیز چیزهایی یاد می‌گیرد.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد قلدری صحبت کنند. چرا افراد این کار را انجام می‌دهند؟ چرا باید به افرادی که مورد قلدری قرار می‌گیرند، کمک کنیم؟ در مورد کمک به خود قلدرها چه می‌شود؟
• چه پیامی فرزند کریچ در مورد بودن خودمان به ما می‌دهد؟ چگونه می‌توانیم احساس خوبی داشته باشیم و با دیگران کنار بیاییم وقتی گاهی اوقات احساس می‌کنیم خیلی با آنها متفاوت هستیم؟

والدین باید بدانند که پسر یک کریچ یک مجموعه کمدی کانادایی است که بر اساس خاطرات کودکی مارک کریچ، کمدین، در سال ۲۰۱۸ ساخته شده است. در این مجموعه، برخی الفاظ تند، کنایه‌ها، کلیشه‌ها، فریادها و آزار و اذیت زیادی از سوی کودکان (و برخی راهبه‌های کاتولیک) وجود دارد. گاهی اوقات نوشیدن الکل و لوگوی برندهای مختلف نیز دیده می‌شود. با این حال، این مجموعه سرگرم‌کننده، درس‌های زندگی الهام‌بخشی را ارائه می‌دهد.

مجموعه‌ای صمیمی، که به صورت فلش‌بک و با روایت مارک کریچ بزرگسال به تصویر کشیده شده، تصویری از زندگی پسربچه‌ی ۱۱ ساله‌ای با روحیه‌ای پیر را در یک شهر کوچک به نمایش می‌گذارد. شخصیت‌های رنگارنگ و متنوعی در این مجموعه حضور دارند و رفتارهای صریح مری و پاپس، باعث ایجاد هرج و مرج‌های خانوادگی می‌شوند. در مدرسه راهنمایی نیز مشکلات بیشتری وجود دارد، به خصوص وقتی معلم‌های کاتولیک مثل خواهر مارگارت (پترینا بروملی) او را آموزش می‌دهند و توسط فاکس‌ها مورد آزار قرار می‌گیرد. با این حال، علی‌رغم اینکه این مجموعه بر اساس خاطرات شخصی نوشته شده، این شوخی‌ها به برخی کلیشه‌ها گرایش دارند. با این وجود، بازیگران اصلی دوست‌داشتنی هستند و درس‌های مثبتی برای آموختن وجود دارد.