انباشت‌کنندگان

در هر قسمت از برنامه «انباشت‌کنندگان» دو نفر را دنبال می‌کنیم که زندگی‌شان به‌خاطر ناتوانی اجباری‌شان در رها کردن وسایل‌شان مختل شده است. مصاحبه‌ها با این افراد، خانواده و دوستانشان تأثیرات جسمی و عاطفی این اختلال را بر زندگی‌شان نشان می‌دهد. با مواجهه با مشکلات جدی مثل از دست دادن حضانت فرزندانشان و اخراج از خانه، هر یک از این افراد تلاش می‌کنند تا با همکاری یک متخصص و اجازه دادن به دیگران برای ورود و تمیز کردن خانه‌شان، بر علائم اختلال خود غلبه کنند تا شانسی برای به دست گرفتن کنترل زندگی‌شان داشته باشند.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد تفاوت بین افرادی که وسایل را جمع می‌کنند و افرادی که وسواس جمع‌آوری وسایل دارند، صحبت کنند. چه عواملی باعث می‌شود افراد به صورت وسواس‌گونه وسایل را جمع کنند؟ اگر کسی با این مشکل مواجه باشد، برای کمک گرفتن به کجا می‌تواند مراجعه کند؟
• تفاوت مستندسازی رویدادها و بزرگ‌نمایی آنها چیست؟ آیا فکر می‌کنید رسانه‌ها مرز بین این دو را مبهم می‌کنند؟ چرا یا چرا نه؟
• چرا افرادی که مشکلات حساسی دارند تصمیم می‌گیرند آن‌ها را در تلویزیون پخش کنند؟ آیا شما هم این کار را انجام می‌دهید؟

والدین باید بدانند که این مجموعه در مورد افرادی است که از اختلال انباشتگی وسواسی رنج می‌برند و تحت مداخله قرار دارند و واقعاً برای کودکان جوان مناسب نیست. در حالی که اطلاعات آموزشی محدودی در مورد این اختلال و درمان‌ها ارائه می‌دهد، صحنه‌های گسترده‌ای از کثافت شدید و اتاق‌های پر از حشرات هم هیجان‌انگیز و هم ناراحت‌کننده هستند. برخی از داستان‌های شخصی افرادی که وسایل خود را انباشته می‌کنند، از جمله اینکه به دلیل شلوغی خانه، فرزندانشان از آنها گرفته شده است، ممکن است برای برخی بینندگان دشوار یا ترسناک باشد.

در حالی که این مجموعه به اندازه مجموعه‌های مشابه مثل مداخله و وسواس، شدید نیست، اما بر جدی بودن این اختلال و درجات مختلف رنج کشیدن افراد از آن تأکید دارد. همچنین به برخی از دلایلی که افراد کمک نمی‌گیرند، از احساس خجالت در مورد ناتوانی در کنترل علائم تا انکار کامل مشکلشان، می‌پردازد.در حالی که این نمایش نشان می‌دهد زندگی با اختلال وسواس جمع‌آوری وسایل تا چه حد دشوار است، اما در ارائه اطلاعات عمیق در مورد علل احتمالی آن یا روش‌های مختلف درمان افراد پس از مداخله اولیه، ناکام می‌ماند. در عین حال، تصاویر این نمایش از خانه‌های بسیار کثیف و پر از حشرات می‌تواند جنبه‌ای اغراق‌آمیز به خود بگیرد. اما در نهایت، این مجموعه در آگاه‌سازی عموم مردم در مورد شیوع گسترده این اختلال در آمریکا و شرح غم و اندوهی که می‌تواند در پی داشته باشد، موفق است.