همه غم‌های ناچیز من

دو خواهر در دهه سوم زندگی خود، یولی (با بازی الیسون پیل) و الف (با بازی سارا گدون) در مرکز داستان قرار دارند. یولی مادری است که با دختر ۱۶ ساله‌اش، نورا، زندگی می‌کند و نویسنده‌ای است که در تلاش برای پیشرفت است. الف پیانیست مشهور کنسرت است که می‌خواهد بمیرد. داستان با بستری شدن الف در بیمارستان آغاز می‌شود، جایی که مادرش، لوتی، او را پیدا کرده و نجات داده است، برخلاف خواسته‌اش. یولی برای عیادت الف به بیمارستان می‌رود و آن‌ها زمان زیادی را صرف صحبت در مورد زندگی، درد و تمایل الف به رفتن به کلینیکی در سوئیس می‌کنند، جایی که می‌تواند با حفظ شأن و احترام، به زندگی خود پایان دهد. آن‌ها همچنین به یادآوری دوران کودکی و بزرگ شدن خود و تراژدی‌های مشترکشان، مانند خودکشی پدرشان، می‌پردازند. به نظر می‌رسد الف بهتر شده و از بیمارستان مرخص می‌شود تا به زندگی عادی خود بازگردد. اما یولی مطمئن است که هنوز زود است و الف فقط وانمود می‌کند که حالش بهتر شده است.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد نحوه برخورد کتاب «همه غم‌های کوچک من» با خودکشی صحبت کنند. صحبت در مورد این موضوع می‌تواند دشوار باشد. آیا این فیلم باعث تغییر دیدگاه شما در مورد خودکشی شد؟ آیا تا به حال در مورد آن فکر کرده‌اید یا کسی را می‌شناسید که چنین فکری کرده باشد؟ چه چیزی می‌تواند به شما کمک کند، یا چگونه می‌توانید به دیگران کمک کنید؟
• در مورد سلامت روان الف چه می‌شود؟ فیلم چگونه افکار او، درمانش و تاثیرش بر عزیزانش را به تصویر می‌کشد؟
• درباره‌ی زبان تند و تیز چه فکر می‌کنید؟ آیا خیلی تند است؟ آیا واقع‌گرایانه است و آیا این موضوع تفاوتی ایجاد می‌کند؟

والدین باید بدانند که فیلم «تمام غم‌های کوچک من» یک درام روان‌شناختی است که بر اساس کتابی با همین نام ساخته شده است. این فیلم درباره دو خواهر است که یکی از آنها می‌خواهد بمیرد، تلاش می‌کند خودکشی کند و در نهایت - توجه: اسپویلر - موفق می‌شود. پدر آنها نیز خودکشی کرده است و فلش‌بک‌ها لحظات پایانی او را نشان می‌دهد. هیچ خشونت مستقیم در فیلم نشان داده نمی‌شود، اما درد، رنج و تمایل به مرگ در مرکز داستان قرار دارد. صحنه‌ای در تختخواب یک زوج را زیر پتوها در حال حرکت و ناله نشان می‌دهد. صحنه دیگری یک زوج را در حال بوسیدن در ماشین نشان می‌دهد در حالی که یکی روی پای دیگری نشسته است. الفاظ زشت و تند شامل «فاک»، «شیت» و انواع آن است. یک بزرگسال از بطری که شبیه بطری آبجو است می‌نوشد و اشاره‌ای به دیدن بطری‌های زیادی شراب در خانه می‌شود. برای آگاهی از فیلم‌های مشابه بیشتر، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی «شب فیلم خانوادگی» ثبت‌نام کنید.

این فیلم، آرام، تاثیرگذار و عاطفی است و موضوع دشوار خودکشی را به تصویر می‌کشد. فیلم با دلسوزی و مهربانی با موضوع و شخصیت‌هایش برخورد می‌کند و گاهی با طنزی ملایم. بازی‌های قوی بازیگران، پایه‌ای محکم برای کاوش در زندگی، درد، مرگ، خواهر بودن، هنر، ادبیات و موضوعات بسیار دیگر می‌سازد. برخی از اتفاقات کمی گیج‌کننده هستند و گاهی مطمئن نیستید که فلش‌بک هستند یا نه. درحالی‌که بیشتر صحنه‌ها تاثیرگذار و دوست‌داشتنی هستند، اما برخی از صحنه‌های گفتگوی الف و یولی در بیمارستان کمی طولانی به نظر می‌رسند یا اینکه موضوعات تکراری را مطرح می‌کنند.تنها یک شخصیت نوجوان در این اثر وجود دارد، بنابراین ممکن است جذابیت آن محدود باشد، اما می‌تواند همدلی را برای افرادی که با زندگی روزمره دست و پنجه نرم می‌کنند، برانگیزد. بینندگان بالغی که از موضوع اثر آزرده نمی‌شوند و می‌توانند با مضامین بالغ آن ارتباط برقرار کنند، می‌توانند در مورد اینکه آیا یک فرد می‌تواند تصمیم به پایان دادن به زندگی خود بگیرد و در چه زمانی، موضوعات قابل تأملی را بیابند.