لولا ریچ

در ابتدا همه چیز ساده به نظر می‌رسید: دیان استیدهام سال‌ها بود که لباس‌هایی با طرح‌های منحصربه‌فرد می‌فروخت و از نظر مالی موفق بود، بعد او و همسرش مارک تصمیم گرفتند کار را به سطح بالاتری ببرند. در مدت زمان کوتاهی این زوج و خانواده مورمون بزرگشان — که یک خانواده ترکیبی با ۱۴ فرزند بیولوژیکی و فرزندخوانده داشتند، دو نفر از آن‌ها با هم ازدواج کردند (آن‌ها با هم بزرگ نشده بودند) — شرکت لولا رو را ایجاد کردند، شرکتی که بر پایه شلوارهای رنگارنگ و الزام مشاوران جدید به استخدام مشاوران دیگر برای کسب درآمد بنا شده بود. دیان داستانی از دوران کودکی‌اش تعریف می‌کند که مادرش واقعا باران پول ($5) می‌ساخت، و استیدهام‌ها واقعا باران پول را برای خودشان و شرکت لولا رو به ارمغان آوردند. رشد سریع شرکت و مدل کسب‌وکار آن در نهایت به اندازه بسیاری از محصولاتشان ناپایدار از آب درآمد؛ و شکایت‌های متعددی به دنبال داشت که تهدیدی برای سرنگونی شرکت بودند.

• زنان و مادران در این مجموعه مستند چگونه به تصویر کشیده شده‌اند؟ چه چیزی باعث شد بسیاری از آنها به سمت یک طرح هرمی جذب شوند؟ شبکه‌های اجتماعی، به‌ویژه فیس‌بوک، چه نقشی در این میان داشتند؟
• بسیاری از کارکنان و مشاوران لولا روه اشاره می‌کنند که این شرکت بر زنان سفیدپوست تمرکز داشت. آیا این موضوع از نظر شما حائز اهمیت است؟
• بازاریابی چندسطحی و طرح‌های هرمی. این دو چگونه به هم مرتبط هستند؟ چه نوع تحقیقاتی می‌توانید قبل از سرمایه‌گذاری پول، زمان و انرژی خود در یک کسب‌وکار انجام دهید؟

والدین باید بدانند که لولا ریچ یک مستند سریالی است در مورد شرکت لباس لولا رو که از بازاریابی چند سطحی استفاده می‌کند. زنان آمریکایی، به خصوص مادران خانه‌دار، با این شرکت آشنا هستند که ادعا می‌کرد «خرده‌فروشان» آن می‌توانند از طریق شلوارهای راحتی و رنگارنگ، خانواده‌های خود را حمایت کنند، ظاهری زیبا داشته باشند و در جامعه حضور فعالی داشته باشند. این رویا برای تعداد کمی از کسانی که در ابتدا به این شرکت پیوستند، محقق شد، اما مانند تمام طرح‌های هرمی، هرچه پایین‌تر بروید، بار سنگین‌تری را متحمل می‌شوید. در این شرکت که جشن‌های زیادی برگزار می‌شود، نوشیدن الکل و مستی هم وجود دارد. ناامیدی و خشم کارمندان و مشاوران سابق لولا رو در قالب فحش‌های «فاک» و «شیت» بروز می‌کند، و وسوسه پول درآوردن سریع به عنوان یک عامل مست‌کننده به تصویر کشیده می‌شود، همانطور که وسایل آن (اتومبیل‌های لوکس، لباس‌ها، سفرها) نیز چنین هستند. ناراحت‌کننده‌ترین قسمت، ناامیدی افرادی (زنان و زوج‌ها) است که به این رؤیا و وعده‌ها اعتقاد داشتند، اما در نهایت با کمدهایی پر از هزاران دلار شلوار مواجه شدند.

برای هر بیننده ای که از خود بپرسد "چطور این زنان توسط لولا رو جذب شدند؟" مادری در خانه خواهد بود که بگوید "متوجه می شوم." لولا ریچ به اندازه ای که شرکت از آنها سوء استفاده کرده، یک اتهام از وضعیت مالی شکننده بسیاری از خانواده ها در ایالات متحده و وسوسه سرمایه داری پول سریع است. مستندسازان لولا ریچ، جنر فورست و جولیا ویلوبی ناسون در مستند هولو خود در مورد جشنواره موسیقی فایر که به صورت کمدی بیش از حد تبلیغ شده بود، فایر فراد، نشان دادند که افرادی که پول زیادی دارند می توانند طعمه ترس از دست دادن شوند. این داستان پیچیده تر است و ده ها هزار "خرده فروش" را تحت تاثیر قرار داد که می خواستند در خانه با بچه ها باشند و مقداری درآمد داشته باشند. اگر دوستانتان در فیس بوک به نظر برسد که نشان می دهند چگونه "همه چیز را دارند" با فروش لولا رو، چگونه می توانید نه بگویید؟نشستن دیان و مارک استیدهام به مدت شش ساعت با گروه مستندساز برای توصیف منشأ و رشد سریع لولا رو، نشانه‌ای از غرور یا سادگی آن‌ها است. آن‌ها به نظر شاد و پرشور می‌رسند و می‌توان به راحتی فهمید که مشاوران چگونه تحت تأثیر آن‌ها قرار گرفته‌اند. در مقابل، شهادت‌هایی از یک پرونده قضایی مربوط به طرح هرمی در ایالت واشینگتن در سال ۲۰۱۹ (لولا رو در فوریه ۲۰۲۱ با پرداخت ۴.۸ میلیون دلار آن را حل و فصل کرد) و تصاویر پشت صحنه وجود دارد که نشان می‌دهد رهبران و خرده‌فروشان چگونه مورد آزار و اذیت قرار گرفته‌اند. با این حال، لولا رو هنوز وجود دارد و چه کسی می‌داند، ممکن است تقاضای مجددی برای شلوارهای "نرم و لطیف" آن‌ها وجود داشته باشد.