پستخانه میدلماست

پارکر (با بازی بکی رابینسون)، یک ابر نازا، شغل جدیدی را شروع کرده است: تحویل پست برای اداره پست میدلمست. رئیس او، دریانورد بازنشسته انگوس (با صدای جان دی ماجیو از ماجراهای وقت ماجراجویی)، طناب‌ها را به او نشان می‌دهد، با کمک دوست فک‌اش راسل. آیا گفتیم که پارکر و راسل هر وقت بخواهند می‌توانند شکل‌شان را عوض کنند؟ رساندن پست به مقصد همیشه آسان نیست: آنها باید با مخالفت شهردار (با بازی کلتون دان) مقابله کنند و همچنین با کارهای روزمره مثل کارهای خانه دست و پنجه نرم کنند، اما این تیم عالی برای این چالش آماده است.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد کار تیمی صحبت کنند. انگس، پارکر و راسل چگونه با هم همکاری می‌کنند تا وظایف خود را به انجام برسانند؟ چه چیزی آن‌ها را به یک تیم فوق‌العاده تبدیل می‌کند؟ چرا فکر می‌کنید مهارت کار تیمی مهم است؟
• درباره خشونت کارتونی، مثل خشونتی که در این نمایش یا نمایش‌های مشابه مثل لونی تونز وجود داره، چطور فکر می‌کنید؟ آیا تاثیری که روی شما می‌ذاره مثل تاثیر خشونت «واقعی» هست؟ چرا، یا چرا نه؟
• پارکر خوش‌بین و مشتاق است تا کارمند بهتری شود. چه ویژگی‌های دیگری دارد که شاید در خودت ببینی؟

والدین باید بدانند که میدلموست پست یک مجموعه انیمیشنی درباره ماجراهای یک تیم تحویل پست عجیب و غریب است. این تیم در یک کشتی که به صورت خطرناکی بر فراز یک کوه برفی قرار دارد، مستقر هستند. خدمه این کشتی شامل آنگوس (با صدای جان دی ماجیو از مجموعه ماجراجویی وقت)، یک دریانورد سابق؛ پارکر (بکی رابینسون)، یک ابر سابق که آماده شروع یک حرفه جدید است؛ و راسل، یک شریک فعلی و بی‌صدا که مانند یک سگ رفتار می‌کند. آن‌ها با هم اداره پست میدلموست را بر عهده دارند و در عین حال یاد می‌گیرند که چگونه با هم زندگی و کار کنند. انتظار می‌رود برخی خشونت‌های کارتونی و زبان‌های کارتونی وجود داشته باشد، از جمله کلمات زیادی برای انتهای عقب (مثل "بم"، "بات" و "رامپوس") و بحث‌های زیادی در مورد "تله غارت" که در آن آنگوس به یک کاکتوس برخورد می‌کند و انتهای عقب او بسیار متورم می‌شود. همچنین توهین‌هایی مثل "احمق" و "جِرک فیس" وجود دارد. این مجموعه با ریتم سریع اما به طرز شگفت‌انگیزی گرم، درس‌های صادقانه‌ای در مورد کار تیمی و خانواده ارائه می‌دهد و در عین حال کاملاً عجیب و غریب است.

این مجموعه، تمام ویژگی‌های استاندارد و پرهیجان انیمیشن‌های نیک را دارد (شوخی‌های زیادی در مورد باسن، خشونت افراطی و شوخی‌های فیزیکی فراوان)، اما گرمی و شیرینی این مجموعه، آن را خاص و ویژه می‌کند. احتمالاً صدای دلنشین و کار باتجربه دی‌ماجیو به این موضوع کمک کرده است، که نرمی خاصی به شخصیت خشن انگس می‌دهد، و همچنین اشتیاق پارکر (که کمی کمتر از مقایسه آشکار با باب‌اسفنج دیوانه است) مسری و جذاب است.چرا این گروه خاص مسئول پست محلی هستند؟ نگرانش نباشید. مثل اینکه انگس به درستی می‌گوید، شما چیزی را که نمی‌دانید، نمی‌دانید. بچه‌ها از شوخی‌های تصویری پست میدلمست لذت خواهند برد، وقتی پارکر به اشیاء روزمره تبدیل می‌شود، و والدین از یادگیری او در مورد چگونگی برخورد با ناامیدی و زندگی که همیشه مطابق انتظارات نیست، قدردانی خواهند کرد (گاهی اوقات حتی بهتر از انتظارات از آب درمی‌آید!).