شاهدخت نوجوان: شاهدخت مارگارت

ROYALTEEN: شاهدخت مارگرت در مهمانی رقص شروع می‌شود، جایی که پیش‌درآمدش به پایان رسید. شاهزاده سلطنتی (الی ریاننون مولر آزبورن) به دلیل مصرف بیش از حد ترکیبی از الکل، کوکائین و قرص‌ها در بیمارستان بستری شده است. والدینش (فروده وینتر و کرستی استوبو) بیشتر نگران حفظ رسوایی از چشم‌های عمومی هستند تا التماس کمک آشکار دخترشان. یکی از همکلاسی‌هایش ویدیویی از شب فروپاشی او دارد و او دلیل خوبی برای نگرانی دارد که او آن را به صورت عمومی به اشتراک بگذارد. علی‌رغم حمایت دوستانش مانند اینگرید (آمالیه اسپورشم)، برادرش کال (ماتیاس استورهوی)، دوست‌دخترش لنا (اینس هوایتر آسرسون) و همکلاسی‌اش آرنی (فیلیپ بارجی رامبرگ) که به او علاقه دارد، مارگرت همچنان تصمیمات بدی می‌گیرد، خودش را در معرض خطر قرار می‌دهد و قرص‌ها را با الکل مصرف می‌کند تا کنار بیاید.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد مشکلاتی که نوجوان سلطنتی در «رویال‌تین: شاهدخت مارگرت» با آن مواجه است، صحبت کنند. آیا مشکلات او شبیه مشکلات نوجوانان دیگری است که می‌شناسید؟ به چه صورت؟ یا خیر؟
• این مجموعه فیلم اقتباسی از مجموعه کتاب هایی است. چه فیلم های دیگری را دیده اید که از کتاب ها اقتباس شده اند؟ فیلم ها چه کارهایی می توانند انجام دهند که کتاب ها نمی توانند و برعکس؟
• این فیلم در مقایسه با پیش‌درآمدش، رویال‌تین، چطور است؟ آیا یادآور فیلم یا سریالی است که قبلاً دیده‌اید؟
• درباره مفهوم پادشاهی‌ها چه فکر می‌کنید؟ برای کسب اطلاعات بیشتر به کجا می‌توان مراجعه کرد؟

والدین باید بدانند که این فیلم، دومین قسمت از سری فیلم‌هایی است که بر اساس کتاب ساخته شده و داستان نوجوانی را روایت می‌کند که به دلیل مصرف همزمان الکل و دارو در بیمارستان بستری می‌شود و برای مقابله با مشکلات دنیای واقعی و اضطراب فزاینده‌اش، قرص مصرف می‌کند. همچنین در فیلم، الفاظ و صحنه‌های جنسی و همچنین فحاشی وجود دارد، از جمله کلماتی مثل فحش، آشغال، احمق، جهنم، مکیدن و موارد دیگر. شخصیت اصلی فیلم، مارگرت (با بازی الی ریانون مولر آزبورن)، در حین مصرف الکل، کوکائین و قرص در یک مهمانی، بیهوش می‌شود و با آمبولانس از جمع دوستان ثروتمندش خارج می‌شود. بعدا مشخص می‌شود که او قرص‌ها را از مادرش که از اضطراب شدید رنج می‌برد، دزدیده است. مارگرت هم به نظر می‌رسد که قادر به تحمل فشارهای زندگی سلطنتی نیست و برای فراموش کردن نگرانی‌هایش، الکل و قرص را با هم مصرف می‌کند. والدینش هم کمکی به او نمی‌کنند. یک شب، او به تنهایی سرگردان می‌شود، تقریبا از کنار جاده سقوط می‌کند، با یک غریبه به خانه می‌رود، استفراغ می‌کند و بیهوش می‌شود. در صحنه‌ای دیگر، او دچار حمله پانیک می‌شود. نوجوانی سعی می‌کند با یک ویدئوی رسوایی‌آفرین از او که در حال مصرف کوکائین است، او را تهدید کند تا با او رابطه جنسی داشته باشد. نوجوانان در حال بوسیدن هم هستند. در یک صحنه، دختری روی پای پسری می‌نشیند و در صحنه‌های دیگر، او خودارضایی می‌کند یا در حالی که فقط لباس زیر و سوتین به تن دارد، منتظر پسری در تختخوابش می‌شود. نوجوانان همدیگر را می‌بوسند، در مورد رابطه جنسی و از دست دادن باکرگی صحبت می‌کنند. برای اطلاع از فیلم‌های مشابه بیشتر، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت نام کنید.

همانطور که از نامش پیداست، این دنباله نروژی سعی دارد مانند فیلم قبلی از علاقه به خانواده سلطنتی و نوجوانان بهره برداری کند. سریالهای دیگر نت‌فلیکس هم این کار را کرده‌اند، مثل سریال نوجوانان سلطنتی که مانند سریال شاهزاده‌دختر مارگارت، نوجوانان سلطنتی را در حال مقابله با مشکلات و مصرف مواد مخدر برای کنار آمدن با فشارهای سلطنت و زندگی در معرض دید عموم نشان می‌دهد. متاسفانه این دنباله از عمق احساسی که موضوع و شخصیت اصلی آن شایسته آن است، بی‌بهره است. شخصیتهای اصلی این فیلم که از موقعیت اجتماعی بالایی برخوردارند و به مهمانی و خوشگذرانی مشغولند، بیشتر به اشراف‌زادگان مدارس خصوصی سریال اسپانیایی الیت یا فیلم فرانسوی روابط خطرناک شباهت دارند تا سیاستمداران سریال تاج.صحنه‌ای که شاهزاده دانمارکی در حال اسکی از فشار کار سخت و بزرگ شدن در خانواده سلطنتی شکایت می‌کند، تقریباً عمیق‌ترین گفتگویی است که در مورد موضوع اصلی فیلم می‌شنویم. شاهدخت در حال از دست دادن کنترل خود است در حالی که برادرش شادمانه در عشق غوطه‌ور است (به فیلم Royalteen مراجعه کنید) و والدینشان مشغول پنهان کردن رازهایشان از مردم هستند. واضح است که این سریال بیشتر به دنیای نوجوانان علاقه‌مند است تا بحث چندلایه در مورد سلطنت‌ها، و از این نظر، سرگرمی قابل قبولی است که با آنچه نت‌فلیکس در سایر نقاط اروپا تولید می‌کند، هماهنگ است. اما به نظر نمی‌رسد که سلامت روان و مشکلات مربوط به مواد مخدر شاهدخت به اندازه کافی بررسی یا حل شده باشند. در این حس، شاید یک سریال (به جای فیلم‌های مستقل) فرمت بهتری می‌بود.