اسلو

در اسلو، مونایول (روت ویلسون) و تریره لارسن (اندرو اسکات) دیپلمات‌های نروژی هستند که از عدم پیشرفت سازنده در مذاکرات صلح بین اسرائیلی‌ها و فلسطینی‌ها در سایه ادامه خشونت در خاورمیانه ناامید شده‌اند. آنها در لندن، دیداری غیررسمی بین احمد قری، وزیر دارایی سازمان آزادی‌بخش فلسطین، و یائیر هرشفلد، استاد اقتصاد اسرائیلی ترتیب می‌دهند. اگرچه در ابتدا بین این دو نفر بی‌اعتمادی وجود دارد، اما گفتگوی بیشتر نشان‌دهنده مشترکات آنها است و نشان می‌دهد که "طرف مقابل" آنقدرها هم که فکر می‌کردند بد نیست. مونایول و تریره پیشنهاد می‌کنند که دو طرف گفتگوهای غیرمستقیم خود را در محلی بی‌طرف در نروژ ادامه دهند. گفتگوهای بیشتری بین دو طرف در عمارتی خارج از اسلو ادامه می‌یابد و اگرچه نمایندگان اسرائیلی و فلسطینی در میز مذاکره با یکدیگر بحث‌های شدیدی دارند، تریره ترتیبی می‌دهد که دو طرف زمانی که کار روزانه‌شان تمام شد، با هم غذا بخورند و بنوشند. اگرچه دو طرف همچنان در بسیاری از موارد اختلاف نظر دارند، اما به زودی متوجه می‌شوند که می‌توانند در سطح شخصی با هم بخندند و درباره خود و فرهنگ‌شان صحبت کنند و این نشان‌دهنده مشترکات بیشتر از آنچه فکر می‌کردند است. با گذشت زمان، این گفتگوهای غیرمستقیم غیررسمی منجر به گفتگوهای رسمی‌تر و عمیق‌تری بین دو طرف درباره اینکه چه مصالحه‌هایی می‌توانند انجام دهند تا صلح مورد آرزو را ایجاد کنند، می‌شود. در حالی که اسرائیلی‌ها و فلسطینی‌ها تلاش می‌کنند تا مصالحه‌هایی انجام دهند و به جای عقب‌نشینی، پیشرفت حاصل از این دیدارها را حفظ کنند، مونایول و تریره باید راهی برای اطمینان از ماندن دو طرف در عمارت تا زمان ایجاد عهدنامه‌ای که برای هر دو طرف رضایت‌بخش باشد، پیدا کنند.

• خانواده‌ها می‌توانند درباره فیلم‌هایی که بر اساس نمایشنامه‌ها ساخته شده‌اند، مانند «اسلو» صحبت کنند. چالش‌های تبدیل یک نمایشنامه به فیلم چیست؟ شباهت‌ها و تفاوت‌های این دو رسانه چیست؟
• چالش‌های روایت داستانی درباره لحظه تاریخی بی‌سابقه‌ای مانند توافقنامه صلح اسلو در سال ۱۹۹۳ چیست؟
• این فیلم چگونه تلاش می‌کند نشان دهد که چگونه و چرا اسرائیلی‌ها و فلسطینی‌ها مدت‌ها رقیبان سرسختی بوده‌اند، و چه اتفاقی برای نمایندگان دو طرف زمانی که واقعاً یکدیگر را ملاقات می‌کنند، رخ می‌دهد؟
• چگونه می‌توان به قدرت شخصیت همدلی پرداخت؟

والدین باید بدانند که اسلو یک درام سال 2021 است که در آن دیپلمات‌های نروژی در سال 1993 یک کانال پشتی برای اسرائیلی‌ها و رهبران فلسطینی ایجاد می‌کنند تا اختلافات خود را حل کرده و صلح برقرار کنند. این فیلم بر اساس یک نمایشنامه و رویدادهای واقعی پیرامون توافقنامه صلح اسلو ساخته شده است. برخی صحنه‌های خشونت‌آمیز در فیلم وجود دارد، از جمله یک فلش‌بک که در آن یکی از دیپلمات‌های نروژی به یاد می‌آورد که شاهد یک رویارویی پرتنش بین یک سرباز جوان اسرائیلی مسلح به تفنگ و یک جوان فلسطینی سنگ‌انداز بوده که به مرگ فرد دومی منجر شده است. همچنین تصاویری آرشیوی از اخبار ناآرامی‌ها و جنگ در خاورمیانه وجود دارد که شامل شلیک اسلحه، پرتاب سنگ و انفجار است. در سراسر فیلم گاهی الفاظ رکیک استفاده می‌شود، از جمله "f--k". سیگار کشیدن، نوشیدن شامپاین، شراب و اسکوچی نیز در فیلم دیده می‌شود. در کل، این فیلم قدرت همدلی را به عنوان راهی برای کمک به رقبای تلخ و دشوار به منظور دیدن انسانیت مشترک در یکدیگر نشان می‌دهد. همچنین برای کودکانی (و شاید والدینی) که در مورد خشونت در اخبار خاورمیانه سردرگم هستند، فیلم اسلو زمینه‌ای را فراهم می‌کند و معرفی خوبی برای برخی از تاریخچه این منطقه است.

این نگاهی جذاب به لحظه‌ای منحصر به فرد در تاریخ است که نشان می‌دهد همدلی و گفتگوی رو در رو حتی بین سرسخت‌ترین رقیبان می‌تواند انسانیت مشترک را آشکار کند. فیلم «اسلو» که بر اساس نمایشنامه‌ای با همین نام ساخته شده، به بررسی اتفاقاتی که منجر به پیمان تاریخی اسلو شد، چگونگی دستیابی آنها به دستاوردهایشان و چالش‌های عظیمی که همه شرکت‌کنندگان با آن روبرو بودند، می‌پردازد. این داستان واقعی که بر اساس نمایشنامه‌ای با همین نام ساخته شده، ارتباط آشکاری با زمانه ما دارد، جایی که گفتگوی حضوری و تمایل به دیدن آنچه ما را متحد می‌کند، به جای آنچه ما را تقسیم می‌کند، اغلب توسط ناسزاگویی‌های رادیو گفتگو، سرگرمی‌سازی اخبار و رسانه‌های اجتماعی جایگزین می‌شود. این فیلم دهه‌ها نفرت و اختلاف بین اسرائیلی‌ها و فلسطینی‌ها را کم‌اهمیت جلوه نمی‌دهد، اما نشان می‌دهد که وقتی دو طرف واقعاً خواهان تغییر و حرکت به سمت چیزی بهتر هستند، چه پیشرفت‌هایی می‌تواند حاصل شود، تا شاید بتوانند صلحی هرچند شکننده ایجاد کنند.در سراسر فیلم، لحظاتی طنزآمیز وجود دارد که خشم و ناامیدی را که همه طرفین تا حدودی احساس می‌کنند، متعادل می‌کند. این حس که همه چیز ممکن است در هر لحظه‌ای به پایان برسد - با گفتن یا انجام دادن کاری اشتباه در خلال مذاکرات یا هنگام غذا خوردن و نوشیدن با هم بعد از آن، یا مطرح کردن یا داشتن خواسته‌ای نادرست در روند صلح - سطحی از تعلیق را ایجاد می‌کند که داستان دیپلماسی بین‌المللی را از خشک و آکادمیک شدن نجات می‌دهد. فیلم اسلو برای دانشجویان تاریخ و همچنین برای کودکانی (و بزرگسالانی) که به خاورمیانه علاقه‌مند هستند و سعی در درک بهتر این منطقه دارند، نگاهی می‌اندازد به مذاکرات تاریخی پشت پرده که دستاوردهای زیادی داشته‌اند، حتی اگر رویدادهای بعدی نشان داده‌اند که هنوز راه زیادی برای طی کردن وجود دارد. فراتر از سیاست، اسلو نشان می‌دهد که حتی برای رقیبان سرسخت نیز ممکن است راه‌هایی برای کنار گذاشتن پیش‌داوری‌ها و مفروضات نادرست درباره «دیگری» وجود داشته باشد، اگر ما آماده تلاش در این زمینه باشیم.