برنامه تلویزیونی مسابقه در سر من

در برنامه تلویزیونی خلاقانه و نوآورانه «بازی در سر من» بزرگسالان داوطلب باورهای اخلاقی خود را به چالش می‌کشند. این برنامه ترکیبی از مسابقه و دوربین مخفی است که در آن شرکت‌کنندگان از طریق یک هدفون بی‌سیم دستورات مجری، جو روگان، را دریافت می‌کنند و باید آن‌ها را اجرا کنند. هر بار که شرکت‌کنندگان بتوانند دستورات را با موفقیت انجام دهند، ۵۰۰۰ دلار جایزه می‌گیرند و در نهایت شانس برنده شدن جایزه‌ای تا سقف ۵۰ هزار دلار را دارند. البته این نکته که چالش‌ها در ملاء عام و در مقابل دیدگان تماشاگران استودیویی، از جمله اعضای خانواده شرکت‌کنندگان، انجام می‌شود، بر شرمندگی جمعی می‌افزاید. اما نکته جالب اینجاست که شرکت‌کنندگان نمی‌توانند به افرادی که با آن‌ها تعامل دارند بگویند که در یک مسابقه تلویزیونی شرکت کرده‌اند و به همین دلیل مجبورند پول را به قیمت شرمندگی دیگران به دست آورند.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد دروغ‌هایی که شرکت‌کنندگان می‌گویند، صحبت کنند؛ اینکه آیا این دروغ‌ها خوب، بد یا بی‌اهمیت هستند و آیا برای سود شخصی، اغراق در حقیقت درست است یا خیر. چه کاری را برای ۵۰۰۰ دلار انجام می‌دهید؟ آیا کاری هست که انجام ندهید؟ در مورد ۵۰۰۰۰ دلار چطور؟ اگر کسی به شما یک میلیون دلار پیشنهاد کند، آیا دیدگاهتان به‌طور قابل توجهی تغییر می‌کند؟

والدین باید بدانند که در بیشتر چالش‌های این برنامه، شرکت‌کنندگان باید به قربانیان ناآگاه دروغ بگویند تا پول به دست آورند، تا 50000 دلار، و نمی‌توانند به افرادی که به آن‌ها دروغ می‌گویند بگویند که فریب خورده‌اند. جالب است بدانید که چند نفر از قربانیان نیز دروغ می‌گویند، بدون انگیزه اضافی پول نقد. به عنوان مثال، دو غریبه موافقت می‌کنند به یک شرکت‌کننده که به عنوان خبرنگار تلویزیونی وانمود می‌کند بگویند که یک بشقاب پرنده دیده‌اند و تحت یک بررسی شخصی قرار گرفته‌اند، همه این‌ها در ازای 15 دقیقه شهرت. همه این‌ها به نام تفریح است، اما کودکان جوان‌تر ممکن است پیام را اشتباه متوجه شوند. همچنین مقداری فحش‌های ملایم (جهنم و لعنتی) و بوسیدن وجود دارد.

تولید مشترک توسط بازیگر و جوکر عملی اشتون کوچر (که Punk'd را به دنیا آورد)، Game Show in My Head امتیازات اصلی را به دست می‌آورد. همچنین در سرگرم کردن طیف وسیعی از گروه‌های سنی موفق است، کاری که با توجه به چشم‌انداز سرگرم‌کننده‌ی اسکیزوفرنی امروزی، کار آسانی نیست. برخلاف بسیاری از شوخی‌های سلبریتی‌محور در Punk'd، Game Show شامل افراد عادی است و تلاش می‌کند چالش‌ها را برای تماشای عمومی خانواده قابل قبول کند. نتیجه یک قطعه محکم از برنامه‌نویسی اوقات فراغت است که سرگرم‌کننده است بدون اینکه احمقانه به نظر برسد.اما در مورد دروغ و طمع، پیام‌های مبهمی وجود دارد. به عنوان مثال، در یکی از چالش‌ها، شرکت‌کننده‌ای باید رهگذران بی‌خبر را متقاعد کند که یک بطری سس سالاد در واقع یک لوسیون کاملا طبیعی است که برای پوست مفید است و سپس یکی از آنها را متقاعد کند که آن را به صورت خود بمالد و خیار را به پوست خود بمالد و بخورد. در چالش بعدی، همان شرکت‌کننده واقعا به مرز عبور از خطوط مختلف نزدیک می‌شود، با متقاعد کردن یک غریبه کامل برای ازدواج با او - با حلقه‌ها، عهد و بوسه نکاح - در مقابل جمعی از شاهدان و مردی که به نظر می‌رسد کشیش است. آنچه برخی از شرکت‌کنندگان برای 50000 دلار انجام می‌دهند، به اندازه کافی شوک‌آور است. اما شاید تامل‌برانگیزتر این باشد که فکر کنیم یک فرد بی‌خبر برای انجام کار رایگان چه کاری انجام خواهد داد.