کارگزار

در BROKER، سانگ-هیون (کانگ-هو سونگ) و دونگ-سو (دونگ-وون گانگ)، دو مردی که نوزادان را به والدین نیازمند می‌فروشند، با سو-یونگ مون (جی-اون لی)، مادری که نوزادش را قرار است بفروشند، همراه می‌شوند. در حالی که یک خانواده نامتعارف شکل می‌گیرد، کارآگاهان به دنبال شواهدی هستند که سانگ-هیون و دونگ-سو را به جرم‌هایشان محکوم کند.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد پیام‌های مثبت فیلم گفتگو کنند. چه نقاط قوت شخصیتی در شخصیت‌های اصلی دیده شد؟ آیا عجیب نبود که این ویژگی‌ها علی‌رغم رفتارهای ناپسندشان درخشید؟ فکر می‌کنید نویسنده و کارگردان چه پیامی را می‌خواست منتقل کند؟
• درباره سانگ-هیون و دونگ-سو چه فکر می‌کنید؟ آیا با وجود اعمالشان با آنها همدلی کردید؟ چرا، یا چرا نه؟
• در بسیاری از فیلم‌های کورئدا، خانواده یک موضوع کلیدی است، از جمله در این فیلم. آیا فکر می‌کنید گروه حاضر در این فیلم می‌تواند به عنوان یک خانواده طبقه‌بندی شود؟ چه چیزی یک خانواده را تشکیل می‌دهد؟ چه انواع مختلفی از خانواده وجود دارد؟

والدین باید بدانند که فیلم بروکر، یک فیلم کره‌ای جنوبی متفکرانه (با زیرنویس انگلیسی) است به کارگردانی هیروکازو کورئیدا، نویسنده و کارگردان ژاپنی، که اغلب پیام‌های مثبت را در موقعیت‌های غیرمعمول پیدا می‌کند. این کمدی-درام تاریک، با تم‌های قوی از کار تیمی، دلسوزی و همدلی در داستانی درباره دو مرد، سانگ-هیون (کانگ-هو سونگ) و دونگ-سو (دونگ-وون گانگ)، که تلاش می‌کنند یک نوزاد دزدیده شده را بفروشند، تفاوتی ندارد. این فیلم شامل یک کارگر جنسی، قتل (با صحنه‌ای در آپارتمانی کمی خونین) و قاچاق انسان است، اما داستان خود را به شیوه‌ای دلسوزانه ارائه می‌دهد. با وجود گرمای آن، از احساسات قوی یا پیامدهای اعمال شخصیت‌ها دوری نمی‌کند. زبان تند و تیز گاه به گاه شامل کلمات فحش و بی‌شرمی است، و همچنین اشاره‌هایی به سقط جنین و مرده‌زایی وجود دارد. خشونت گاه به گاه شامل شخصیتی است که پس از قرار گرفتن در حالت خفگی بیهوش می‌شود و اراذل و اوباش سعی در تهدید صاحب یک مغازه دارند. مثالی از طنز سیاه فیلم زمانی است که یک زوج شکایت می‌کنند که نوزادی که در حال خرید آن هستند، به اندازه عکس‌ها زیبا نیست، بنابراین تخفیف می‌خواهند. برای اطلاع از فیلم‌های بیشتر مانند این، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت نام کنید.

این کمدی جنایی کره‌ای به مسائل دشوار می‌پردازد، اما کارگردان هیروکازو کورئیدا با ظرافت و کیفیتی شبیه قصه‌های پریان و مهربانی و دلسوزی همیشگی‌اش، آن‌ها را روایت می‌کند. همه شخصیت‌های فیلم دلال، در زندگی‌شان رنج کشیده‌اند و در ظاهر، بسیاری از آن‌ها سرزنش‌برانگیز هستند. با این حال، داستان کورئیدا مهربانی، بخشش و حتی خانواده را به آن‌ها هدیه می‌دهد. فیلم‌سازان کم‌تر مهارتی شاید در ساخت فیلمی با مضمون کودکان رها شده و قاچاق، با حال و هوای مثبت و امیدوارکننده، به مشکل برمی‌خوردند. اما کورئیدا استاد پرورش انسانیت در شخصیت‌هایش است، فارغ از هر شرایطی. با بازی‌های بی‌نقص، لحظات احساسی و طنز سیاه گاه‌به‌گاه، این فیلم کورئیدا نیز ارزش مهربانی، همدردی و ارتباطات را نشان می‌دهد و تفاوتی که می‌توانند ایجاد کنند.