تام سوییفت

تام سویفت نسخه قرن بیست و یکمی مجموعه کتابی با همین نام است که در اوایل دهه ۱۹۰۰ منتشر شد. در هر دو نسخه، تام مخترعی است که در مدرسه عملکرد ضعیفی داشت، اما استعداد ذاتی او در نوآوری باعث شده است که به عنوان یک نابغه شناخته شود. در این نسخه، تام مردی سیاه‌پوست است که پدرش امپراتوری میلیارد دلاری را بر اساس علم پیشرفته بنا نهاده است. خود تام در ساخت سوختی انقلابی که باعث پیشبرد سفر پدرش به زحل شد، کمک کرده است. اما وقتی ماموریت به طرز وحشتناکی اشتباه پیش می‌رود، خود را سرزنش می‌کند. آیا او منبع مشکل ماموریت را کشف خواهد کرد؟ آیا او خواهد آموخت که خود را برای اشتباهاتی که مرتکب شده است، ببخشد؟

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد مصرف الکل در تام سوئیفت صحبت کنند. تام در مراسم خاکسپاری پدرش بطری مشروبات الکلی برمی‌دارد و سپس در هنگام ایراد سخنرانی یادبود، در کلماتش لکنت زبان پیدا می‌کند. نوشیدن الکل در چه مواقعی یک رویداد اجتماعی محسوب می‌شود؟ و در چه مواقعی نامناسب است؟
• مخترعی مثل تام سویفت از ویژگی شخصیتی کنجکاوی تغذیه می‌کند. چه چیزی تو را به حرکت در می‌آورد؟
• در این برنامه به برخی از زنان گفته می‌شود که «داغ» و «زیبا» هستند. آیا به مردان هم همین‌طور گفته می‌شود؟ چرا این موضوع مهم است؟

والدین باید بدانند تام سوئیفت یک ماجراجویی علمی-تخیلی است که شامل نوشیدن الکل، خنجرزدن، درگیری، انفجارهایی که منجر به مرگ می‌شود، اشاره به پورنوگرافی و روابط جنسی میان شخصیت‌ها می‌شود. شخصیت اصلی، تام، با هویت کوئیر خود دست و پنجه نرم می‌کند، به‌ویژه پس از اینکه پدرش به حساسیت و شلوار تنگ او انتقاد می‌کند. زنان لباس‌های فاشن می‌پوشند و برای فریب مردان قدرتمند فرستاده می‌شوند، در حالی که اعضای خانواده اسرار علمی را می‌دزدند. زبان این مجموعه شامل کلمات نامناسب مانند لعنتی، جهنم و خر می‌شود.

این نسخه از مجموعه کتاب‌های محبوب، ناامیدکننده است، زیرا می‌توانست بسیار بهتر باشد. این مجموعه میراثی را به بدترین شکل ممکن به تصویر می‌کشد. شخصیت‌ها در صحنه‌هایی قرار می‌گیرند که دیالوگ‌هایشان پر از کلیشه‌هاست، و زیرداستان‌هایی درباره هویت همجنسگرای تام به سمت مضحک شدن پیش می‌روند. زنان قدرتمند از یکدیگر درباره رازهای آرایششان می‌پرسند، سپس برای نمایش به این سو و آن سو کشانده می‌شوند و به کلیشه‌هایی تقلیل می‌یابند. حتی دکورها و صحنه‌های باشکوه نیز به نظر می‌رسد نادیده گرفته شده‌اند، زیرا شخصیت‌ها آن‌ها را بدیهی فرض می‌کنند. یک فیلم علمی تخیلی خوب، بیننده را در خود غرق می‌کند. اما این نمایش بیش از حد خودستایانه است تا بتواند بیننده را به درون خود دعوت کند.مجموعه علمی تخیلی مبتنی بر کتاب‌های تام سوئیفت، با بازسازی برای نمایش یک سلسله سیاه‌پوست از نوابغ، واقعاً یک پیش‌زمینه امیدوارکننده است. روی کاغذ، این نمایش به نظر سرگرم‌کننده می‌آید و نوجوانان ممکن است بخواهند آن را تماشا کنند. متاسفانه، این نمایش از هدف اصلی خود دور می‌شود.