آقای اسمیت به واشینگتن می‌رود

جفری اسمیت ساده لوح (جیمی استوارت) به واشنگتن فرستاده می‌شود تا دوره باقیمانده یک سناتور فوت شده را به پایان برساند. در ابتدا، اسمیت به حدی بی‌تجربه است که باعث خجالت می‌شود. اما بازدید از یادبود لینکلن او را به یاد آرزوهایش می‌اندازد و به مجلس سنا بازمی‌گردد تا رویای خود، اردوگاه ملی برای پسران را ترویج دهد. اسمیت درگیر مبارزه با سناتور فاسد جوزف پین (کلود رینس) می‌شود که قصد نابودی این ایده‌آلیست جوان و رویاهایش را دارد. دوست اسمیت، ساندرز (ژان آرتور) به او می‌گوید که وقت‌کشی کند، در صحن سنا صحبت کند و صحبت کند، در حالی که مادر و دوستانش داستان واقعی را منتشر می‌کنند. در حالی که اسمیت صحبت می‌کند، پسران پیشاهنش روزنامه خود را چاپ می‌کنند و سعی می‌کنند آن را توزیع کنند. اما افراد تیلور جلوی آن‌ها را می‌گیرند. بعد از صحبت کردن به مدت ۲۳ ساعت، اسمیت می‌بیند که همه نامه‌ها و تلگراف‌ها علیه اوست. بعد از یک سخنرانی پرشور و هدفمند به سمت پین، او قسم می‌خورد که ادامه دهد، اما از خستگی بیهوش می‌شود. پین، که از شرم فروریخته است، به اتاق رختکن می‌رود و سعی می‌کند خودکشی کند و اعتراف می‌کند که او فاسد بوده است.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد تفاوت میان سازش و فساد صحبت کنند. آیا سیاستمداران باید برخی کارها را انجام دهند تا اتفاقات خوب دیگری رخ دهد؟ آیا آقای اسمیت شخصیتی واقع‌گرایانه است؟
• خانواده‌ها همچنین می‌توانند در مورد تفاوت بین صداقت و هوشمندی صحبت کنند و اینکه کدام برای آنها مهم‌تر است. ساندرز می‌گوید «همه خوبی‌هایی که در این دنیا وجود دارد، از احمق‌ها سرچشمه گرفته است.» این جمله چه معنایی دارد؟
• جف توسط مطبوعات بی‌اخلاق مورد حمله قرار می‌گیرد و با مشت به آنها پاسخ می‌دهد. آیا رسانه‌ها امروز هم با او همین رفتار را داشتند؟ مطبوعات در چه مواردی مشابه هستند و در چه مواردی متفاوت؟ چگونه CSPAN و اینترنت می‌توانست به جف اسمیت کمک کند؟

والدین باید بدانند که این فیلم کلاسیک ارزشمند محصول ۱۹۳۹ شامل سیگار کشیدن فراوان (سیگار، پیپ، سیگار برگ) مطابق با آن دوره و همچنین برخی مستی‌هاست. اگرچه بخش زیادی از فیلم در اتاق‌های سنا اتفاق می‌افتد، اما هنوز لحظات خشونت‌آمیزی وجود دارد، از جمله شلیک گلوله، کتک خوردن روزنامه‌فروشان و نزدیک بود که توسط اوباش زیر گرفته شوند، و شخصیت اصلی که خبرنگاران فاسد را کتک می‌زند. به جز کتک کاری، آقای اسمیت، شخصیت اصلی، الگوی بسیار خوبی است، زیرا به باورهای قوی خود پایبند است حتی زمانی که به نظر می‌رسد همه علیه او هستند. بچه‌ها نه تنها می‌توانند بنای یادبود لینکلن را ببینند، بلکه در مورد نحوه عملکرد سنا و دیدن یک مانع‌تراشی در عمل نیز چیزهایی یاد می‌گیرند. برای آگاهی از فیلم‌های مشابه بیشتر، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت نام کنید.

در آن زمان که جیمی استوارت ستاره بزرگی نبود، تصور آن دشوار است، اما این فیلمی است که او را به این جایگاه رساند؛ او انتخاب درستی برای نقش جوان خجالتی و آرمان‌گرا بود. کاپرا بازیگر کابوی هری کری را برای نقش معاون رئیس‌جمهور انتخاب کرد، کسی که در طول نطق طولانی اسمیت ریاست سنا را بر عهده داشت. ظاهر فرسوده و باوقار او کاملاً با این نقش همخوانی داشت و با رفتار صمیمی رینز به خوبی تضاد داشت.فرانک کاپرا برای فیلم‌ها همان بود که نورمن راکول برای تصویرسازی بود؛ او به ما بینشی از هویت ملی‌مان داد که هرگز چالش‌هایی را که با آن مواجه بودیم نادیده نمی‌گرفت، اگرچه در مورد توانایی ما در مواجهه با آن‌ها ایده‌آلیست بود. این فیلم، که در آستانه جنگ جهانی دوم ساخته شد، به دلیل به تصویر کشیدن بی‌صداقتی و بدبینی در واشینگتن مورد انتقاد قرار گرفت. اما در نهایت، به خاطر بیانیه بسیار میهن‌پرستانه و وفادارانه‌ای که بود، مورد توجه قرار گرفت.