درباره فیلم
برنامه واقعنمای وسواس فکری-عملی، آگاهیبخش است، اما در عین حال حریم خصوصی افراد را نقض میکند.
پیشنهادهای مشابه
نمایش همهنقد و بررسی
معتبر: این تحلیلها بهترین و دقیقترین نتایج رو دارن! ما دادههای کافی و باکیفیت داشتیم و هوش مصنوعی ما نتایج مناسبی رو برای این دسته از فیلمها بهمون داده.
خشونت: کم
ترس: کم
ناهنجاری اجتماعی: متوسط
الگوی مثبت: متوسط
پیام مثبت: زیاد
خلاصه فیلم
ویرایشپروژه وسواس فکری-عملی یک مجموعه واقعنما است که به افراد مبتلا به اختلال وسواس فکری-عملی (OCD) و انواع درمانهایی که برای غلبه بر آن استفاده میشود، میپردازد. در طول سه هفته، شش بزرگسال به یک خانه گروهی که توسط دیوید تولین، روانشناس و متخصص OCD اداره میشود، نقل مکان میکنند و فرصت به اشتراک گذاشتن درد و رنج خود با یکدیگر را دارند. بیمارانی که به طور وسواسگونه درگیر رفتارهایی از شستن بیپایان دستها تا زندگی در ترس از اینکه باعث مرگ کسی شوند، هستند، تحت درمانهای فشرده و تمرینات درمانی قرار میگیرند که برای بازآموزی مغز آنها طراحی شده است تا از چیزهایی که باعث رفتارهایشان میشود، نترسند.
درباره این موارد گفتگو کنید
- خانوادهها میتوانند در مورد اختلال وسواسی اجباری صحبت کنند. چرا این یک اختلال است و نه یک بیماری؟ چگونه میتوان به آن مبتلا شد؟ آیا درمانی برای آن وجود دارد؟ آیا میدانستید که بسیاری از مبتلایان به OCD این اختلال را در دوران کودکی خود تجربه میکنند؟ چرا؟ زندگی افراد مبتلا به OCD چگونه است؟ مبتلایان به OCD برای کمک گرفتن به کجا میتوانند مراجعه کنند؟
- اختلال وسواسی جبری و دیگر اختلالات اضطرابی چگونه در رسانهها مورد بحث قرار میگیرند؟ آیا فکر میکنید برنامههای واقعنمای اینچنینی به آموزش عموم در مورد این بیماریها کمک میکنند؟ یا اینکه آیا این برنامهها کلیشههایی را در مورد این اختلالات و افرادی که به آنها مبتلا هستند، ایجاد میکنند؟
- آیا برنامههایی مثل این اهداف آموزشی را دنبال میکنند یا صرفاً از افراد آسیبپذیر سوءاستفاده میکنند؟
آنچه والدین باید بدانند
ویرایشوالدین باید بدانند که این مجموعه اطلاعرسان اما حریمشکنانه، افرادی را با اختلال وسواس فکری-عملی نشان میدهد که تحت درمانهای شدید (و گاهی غیرمتعارف) قرار میگیرند. این مجموعه شامل بحثهایی در مورد اتفاقات ترسناک و/یا غمانگیز (مانند مرگ والدین در تصادف رانندگی) است تا منبع رفتارهای بیماران را پیدا کند. شرکتکنندگان از برخی الفاظ تند استفاده میکنند (واژههایی مانند «لعنتی»، «س--ت» و «اف--ک» سانسور شدهاند). کل مجموعه ممکن است برای نوجوانان بیش از حد شدید باشد، اما چون این اختلال اغلب در دوران کودکی بروز میکند، والدین ممکن است بخواهند همراه با نوجوانان خود آن را تماشا کرده و در مورد برخی از مسائل مطرح شده در آن بحث کنند.
این فیلم چه نکات مثبتی دارد
این مجموعه، اثرات ناتوانکننده اختلال وسواس فکری-عملی را به تصویر میکشد، که میتواند باعث از دست رفتن کنترل کامل افراد بر زندگیشان شود. این مجموعه برخی از دلایل شکلگیری این اختلال را نشان میدهد که اغلب شامل تجربیات دوران کودکی تروماتیک است. همچنین نشان میدهد که چگونه برخی از مبتلایان به اختلال وسواس فکری-عملی ممکن است با مشکلات روانی دیگری مواجه باشند که اغلب بدون درمان باقی میمانند، زیرا با این اختلال دست و پنجه نرم میکنند.این برنامه تلویزیونی آموزنده است، اما در عین حال به شکلی ناراحتکننده حریم خصوصی افراد را نقض میکند، به خصوص زمانی که نشان میدهد بیماران چگونه تحت تأثیر وسواسهای خود قرار میگیرند. روشهای تولین، که او ادعا میکند برای ایجاد نتایج مهم و تغییردهنده زندگی در مدت زمان کوتاهی طراحی شدهاند، گاهی اوقات کمی اغراقآمیز به نظر میرسند. انتظارات بالای او از بیمارانش و درمانهایش (مانند لیسیدن کفشها و پرتاب نوزادان تقلبی به سمت ماشینهای در حال حرکت) ممکن است بینندگان را به پرسش در مورد برخی از انگیزههای پشت این برنامه وادار کند. با این حال، این مجموعه به درستی نشان میدهد که زندگی با اختلال وسواس فکری-عملی (OCD) تا چه اندازه دشوار است و تلاشهایی که برای کمک به افراد در غلبه بر آن صورت میگیرد. اگرچه این برنامه ابزار آموزشی کاملی نیست، اما والدین ممکن است آن را به عنوان یک آغازگر مفید برای گفتگو در مورد موضوعی که معمولاً در سالهای اولیه زندگی بروز میکند، بیابند.
دیدگاههای کاربران
دیدگاهی ثبت نشده است.