افسران زن پلیس دالاس

مانند برنامه‌های خواهر آن در ممفیس، شهرستان ماری‌کوپا در آریزونا و شهرستان برووارد در فلوریدا، زنان پلیس دالاس یک برنامه واقع‌گرای پایه در مورد افسران پلیس در عمل است—فقط اتفاقا همه افسران زن هستند. و شاید به‌طور غیرمنتظره‌ای، بیشتر کارها همان‌هایی است که در برنامه‌های مشابه مانند Cops می‌بینید. آنها قاچاقچیان مواد مخدر و روسپیان را دستگیر می‌کنند، با تماس‌های خشونت خانگی برخورد می‌کنند، و افراد بیمار روانی را تحت مراقبت قرار می‌دهند. گاهی اوقات، موقعیت نیاز به همدردی دارد، گاهی اوقات به یک کتک کاری جدی. همه اینها، با وقفه‌های گاه‌به‌گاه برای صحنه‌های زندگی خانوادگی افسران.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد واقع‌گرایی برنامه صحبت کنند. آیا می‌توانید حدس بزنید که تهیه‌کنندگان چه نوع ویرایشی انجام داده‌اند؟ اگر برنامه ویرایش نمی‌شد، چه اتفاقی می‌افتاد؟ آیا باز هم جذاب بود؟
• برنامه‌هایی مثل این باعث ترغیب به جرم و جنایت می‌شوند یا خیر؟ در یکی از قسمت‌ها، یک بازداشتی آشکارا برای دوربین ژست می‌گیرد. آیا فکر می‌کنید حضور دوربین‌ها اتفاقاتی را که رخ می‌دهد تغییر می‌دهد؟
• آیا برنامه‌هایی مثل این به شکستن تعصب جنسیتی کمک می‌کنند یا خیر؟

در اینجا کار پلیس واقعی انجام می‌شود و به همین دلیل ممکن است اوضاع کمی خشن و زشت شود. برای مثال، تصویر یک مظنون عمدتاً پیکسلی شده است، اما باز هم می‌توانید ببینید که مخاط از صورتش جاری است. انتظار داشته باشید که برخی کلمات سانسور شده، صحنه‌های پرتنش و خشونت‌آمیز و گفتگوهای خشن وجود داشته باشد. مواد مخدر و وسایل مرتبط با آن اغلب قابل مشاهده است.

این نمایش به تنهایی نسبتا جالب است. اما به جز خود افسران، چیز زیادی برای ایجاد جذابیت وجود ندارد. و در حالی که زنان افراد خوبی هستند، در عین حال علی‌رغم شغلشان، افراد معمولی هستند. به علاوه بیشتر جرایم نمایش جزئی و بیشتر مجرمان بسیار بی‌ارزش هستند که تماشای آن چندان جذاب نیست. اگر این چهارمین تکرار نبود، ممکن بود هیجان‌انگیزتر باشد. در نهایت، نمی‌توان از پرسیدن این سوال خودداری کرد که آیا افسران زن واقعا آنقدر نادر هستند که چهار نمایش لازم است؟