دولت اسیر

در CAPTIVE STATE، نژادی از موجودات بیگانه به سیاره ما هجوم می‌آورند. سال‌ها بعد، این موجودات ساکن زیرزمین که انرژی می‌مکند، با دولت‌های زمین به توافق می‌رسند. اما گابریل جوان (اشتون سندرز) که شاهد کشته شدن والدینش توسط بیگانگان بوده، مصمم است تا شورش را در خیابان‌های خشن شیکاگو زنده نگه دارد. او از برادر بزرگترش که در تلاش برای مبارزه تبدیل به یک قهرمان محلی شده بود، پیروی می‌کند. در همین حال، افسر پلیس مالیگن (جان گودمن) که شریک سابقش پدر گابریل بود، مصمم است تا گابریل را از دردسر دور نگه دارد و در عین حال تلاش می‌کند روابط بین بیگانگان و انسان‌ها را پایدار نگه دارد. در حالی که گروه شورشی به نام فونیکس توطئه انفجار یک بمب نامرئی را در حین ملاقات یک سیاستمدار انسان با یک بیگانه می‌چینند، برنامه‌های پیچیده‌تری نیز در جریان است.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد خشونت در فیلم «دولت اسیر» صحبت کنند. این صحنه‌ها چه حسی در شما ایجاد کرد؟ آیا هیجان‌انگیز بود یا تکان‌دهنده؟ تاثیر خشونت در رسانه‌ها بر کودکان چیست؟
• چگونه رابطه جنسی در این فیلم به تصویر کشیده شده است؟ شخصیت ورا فارمیگا دقیقاً کیست و چگونه به این جایگاه رسیده است؟ آیا او می‌توانست جایگاه دیگری را انتخاب کند؟
• در این فیلم، کوکائین به عنوان «شجاعت‌آور» استفاده می‌شود. آیا فیلم استفاده از کوکائین را امری عادی و قابل قبول نشان می‌دهد؟ آیا آن را جذاب و فریبنده جلوه می‌دهد؟ پیامدهای آن چیست؟
• جاذبه فیلم‌های پسا-آخرالزمانی چیست؟ این فیلم چه چیزی در مورد هویت ما در دنیای امروز به ما می‌آموزد؟
• آیا زندگی راحت و آسوده در کنار بیگانگان را انتخاب می‌کنید، یا زندگی پر از استرس و اضطراب، در مبارزه برای آزادی؟ چگونه این نوع انتخاب در زندگی روزمره ما کاربرد دارد؟

والدین باید بدانند که فیلم «Captive State» درباره حمله موجودات فضایی به شیکاگوی آینده است. برخی از انسان‌ها سعی در همکاری با مهاجمان دارند، در حالی که برخی دیگر در تلاش برای شورش هستند. در مرکز داستان، برنامه پیچیده‌ای وجود دارد. خشونت مهم‌ترین موضوع فیلم است: انسان‌ها کشته می‌شوند، هم توسط موجودات فضایی و هم با شلیک اسلحه. انفجار، خون‌پاشی، جراحی خونین، جلوه‌های وحشتناک موجودات فضایی، قرص‌های سیانور، و هرج و مرج و استرس فراوان در فیلم وجود دارد. الفاظ زشت در فیلم به کار رفته است. یکی از شخصیت‌ها به عنوان یک فاحشه معرفی می‌شود (او در حال پوشیدن سوتین نشان داده می‌شود). یک عمل جنسی به طور مختصر در صفحه نمایش دیده می‌شود و شخصیت‌ها یکدیگر را می‌بوسند و در مورد رابطه جنسی صحبت می‌کنند. شخصیت‌ها سیگار می‌کشند و در یک صحنه، کوکائین استنشاق می‌کنند. فیلم بیشتر بر ایده‌های بزرگ خود تمرکز دارد تا شخصیت‌ها یا احساسات، اما هوشمندانه ساخته شده است و می‌تواند طرفداران نوجوان و بزرگسال فیلم‌های علمی-تخیلی را راضی کند. جان گودمن و وِرا فارمیگا در این فیلم ایفای نقش می‌کنند. برای اطلاع از فیلم‌های مشابه، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی «شب فیلم خانوادگی» ثبت نام کنید.

اگرچه این فیلم تهاجم بیگانگان پیچیده و رضایت‌بخش است و به‌شدت به جلوه‌های ویژه متکی نیست، اما همچنان تا حدودی بی‌روح به نظر می‌رسد. شاید به این دلیل باشد که بیشتر بر ایده‌های بزرگ خود تمرکز دارد تا شخصیت‌ها. این فیلم که توسط رابرت وایات نوشته و کارگردانی شده، مانند فیلم قبلی او «طلوع سیاره میمون‌ها» باهوش است، اما هیجان‌انگیز و تکان‌دهنده نیست. «دولت اسیر» با دیالوگ‌های توضیحی شخصیت‌ها که برای آشنا کردن بینندگان با وضعیت بد همه‌چیز طراحی شده‌اند، به‌طور نامناسبی آغاز می‌شود. شخصیت‌ها عمدتاً با آنچه باور دارند تعریف می‌شوند، نه با آنچه واقعاً هستند، و باوجود بازیگران بزرگ، دشوار است که از آن عبور کنیم.با این حال، خوشبختانه، اوضاع بهتر می‌شود. در نهایت، شخصیت‌ها کمتر صحبت می‌کنند و فیلم بر فرآیندها تمرکز می‌کند، شبکه زیرزمینی پیچیده‌ای که قطعات متحرک ضروری را توسعه می‌دهد و حمل می‌کند، همه با نهایت دقت و احتیاط. شخصیت‌ها هنوز کمی از هم جدا به نظر می‌رسند، اما حداقل اعمالشان جالب است. و البته، قطعاً قطعه آخر پازل ارزش زحمت را دارد. وایات زیاد سراغ جلوه‌های ویژه بیگانه نمی‌رود (اگرچه موجودات کمی آشنا به نظر می‌رسند)، و در عوض بر ظاهری خاکستری و ویران‌شهری تمرکز می‌کند. وِرا فارمیگا به‌ویژه در نقش خود به عنوان یک معشوقه مرموز، که در پناهگاهی خصوصی کوچک پر از کتاب و دانش پنهان شده، بسیار خوب است.