هیهات

تام کروز در فیلم جک ریچر: هرگز برنگرد، دنباله‌ای بر فیلم جک ریچر سال 2012، بار دیگر در نقش اصلی ظاهر شده است. این بار، سوزان ترنر (کوبی اسمالدرز)، دوست قدیمی ریچر، به جاسوسی متهم می‌شود. جک ریچر باید حقیقت را کشف کند. این افسر پلیس نظامی سابق متوجه می‌شود که هم او و هم سوزان توسط یک پیمانکار اسلحه‌ی مرموز شکار می‌شوند و توطئه‌ای را کشف می‌کند که از افغانستان تا نیواورلئان امتداد دارد. آیا این توطئه تا بالاترین سطوح فرماندهی ارتش آمریکا نیز کشیده شده است؟

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد صحنه‌های مبارزه در فیلم «جک ریچر: هرگز بازنگرد» صحبت کنند. این صحنه‌ها چقدر با صحنه‌های فیلم‌های اکشن دیگر تفاوت دارند؟ آیا خشونت به‌کاررفته در فیلم توجیه‌پذیر است؟ آیا با این موضوع موافق هستید؟
• ریچر توطئه‌ای شیطانی را کشف می‌کند که تا بالاترین سطوح قدرت ادامه دارد. چگونه افراد قدرتمند از مقام خود سوءاستفاده می‌کنند؟ وقتی نمی‌توان به مقامات اعتماد کرد، یک شهروند قانون‌مدار چه کاری باید انجام دهد؟
• دربارهٔ زیرداستان که دربارهٔ نوجوانی است صحبت کنید: مواد مخدر در وضعیت او چه نقشی دارند؟ او چگونه با شرایط خود کنار می‌آید؟

والدین باید بدانند که فیلم جک ریچر: هرگز برنگرد، دنباله‌ای بر فیلم جک ریچر در سال ۲۰۱۲ است که هر دو فیلم بر اساس کتاب‌های محبوب لی چایلد ساخته شده‌اند. مانند فیلم اول، این فیلم نیز یک تریلر تام کروز است، بنابراین صحنه‌های اکشن نفس‌گیری دارد. جک ریچر یک تک‌خال است که در مسیر خود، بدن‌های زیادی را می‌شکند - البته فقط خلافکاران - و سعی در اصلاح اشتباهات دارد. شخصیت‌ها مورد اصابت گلوله قرار می‌گیرند، گاهی از فاصله نزدیک (به سبک اعدام) و بعضی اوقات هم به طرز مرگباری کتک می‌خورند. اگرچه خون و خونریزی زیادی نمایش داده نمی‌شود، اما صحنه‌های مبارزه، به ویژه پایان‌بندی‌های استخوان‌شکن، می‌توانند بسیار شدید باشند. از نکات مثبت فیلم، عدم وجود صحنه‌های مصرف الکل، سیگار کشیدن یا مواد مخدر (اگرچه یک محموله مواد مخدر پیدا می‌شود) است. محتوای جنسی بسیار کمی (از جمله معاشقه و صحنه‌ای از یک زن در سینه‌بند) وجود دارد و فحاشی نیز در حد متوسط است (به‌ویژه کلمات "س--ت" و "احمق"). همچنین، بازیگر همبازی تام کروز، کوبی اسمالدرز، نقش یک زن قوی و توانمند را بازی می‌کند که می‌تواند با جک ریچر همگام باشد.

این دنباله اکشن، ترکیبی عجیب از هیجان و سکون است: سرگرم‌کننده است و صحنه‌های مبارزه آن واقعاً خوب و نفس‌گیر هستند، اما ریتم فیلم گاهی بسیار کند و داستان آن قابل پیش‌بینی است. نقش‌های اصلی فیلم «جک ریچر: هرگز برنگرد» را از خارج شدن کامل از مسیر نجات می‌دهند. هرچه می‌خواهید درباره تام کروز بگویید، اما او همچنان جذاب و در نتیجه گیرا است. هیچکس مانند او نگاه فولادی ندارد. سمالدرز از انرژی کنترل‌شده‌ای برخوردار است که او را به شریک ایده‌آل تبدیل می‌کند، و دانیکا یاروش در نقش نوجوانی که هر دو آنها کمک می‌کنند، خوب ظاهر می‌شود.ریچر شخصیتی بی‌روح است. او حتی لبخند کمی نمی‌زند که به نوعی به پیشبرد داستان کمک می‌کند. اما نمی‌توانید جلوی خودتان را بگیرید که دلتان برای دیدن حتی نگاهی گذرا به کروز قدیمی‌تر که می‌توانست به دنیایی از شیطنت خودپسندانه (کوکتل، تجارت خطرناک) دسترسی پیدا کند و آن را با اخم کردن متعادل کند، تنگ نشود. گویی کروز اصلاً اجازه ندارد حتی در صحنه‌هایی که قرار است طنزآمیز باشند، تفریح کند (اگرچه هنوز هم به خاطر شخصیتش در حال فکر کردن است). در فیلمی که به‌ویژه اصیل نیست، جذابیت ثبت‌شده کروز می‌توانست آن را از کسالت بیرون بکشد.