من کریسمس را دوست ندارم.

جیانا (با بازی پیلار فوگلیاتی) پرستار ۳۰ ساله‌ای است که تنها کسی است که از زندگی‌اش راضی است. کل دنیا و خانواده‌اش از زندگی‌اش ناراضی‌اند چون مجرد و بدون فرزند است. بعد از یک شام خانوادگی سخت (جایی که او در میز بچه‌ها نشسته بود) جیانا می‌گوید که دوست‌پسرش را برای کریسمس به خانه می‌آورد. فقط یک مشکل کوچک وجود دارد: دوست‌پسرش وجود ندارد. با ۲۴ روز مانده به تعطیلات، آیا جیانا می‌تواند تا کریسمس دوست‌پسر پیدا کند؟

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد نحوه نمایش افراد مجرد در فیلم «من کریسمس را دوست ندارم» صحبت کنند. در این فیلم، چگونه با افراد مجرد رفتار می‌شود در مقایسه با افرادی که ازدواج کرده‌اند؟ آیا فکر می‌کنید این موضوع مشابه زندگی واقعی است؟
• چه نوع فشاری را جیانا از جامعه متحمل می‌شود؟ از خانواده‌اش؟ چگونه بر روابط او با آنها و با خودش تأثیر می‌گذارد؟

والدین باید بدانند که من کریسمس را دوست ندارم، یک مجموعه کمدی رمانتیک است که داستان یک پرستار مجرد را روایت می‌کند که ۲۴ روز فرصت دارد تا قبل از کریسمس یک دوست پسر پیدا کند. شخصیت اصلی زن به دلیل مجرد و بدون فرزند بودن توسط جامعه تنبیه می‌شود. جنسیت‌گرایی آشکار و کلیشه‌های جنسیتی به نام کمدی مورد تمسخر و شوخی قرار می‌گیرند. تکرار استفاده از فحش‌هایی مانند لعنتی، لعنتی و لعنتی. بزرگسالان به صورت اجتماعی الکل مصرف می‌کنند، برخی سیگار می‌کشند. بیشتر شوخی‌ها و گفتگوها حول رمانتیک بودن، جفت شدن و رابطه جنسی است.

این نمایش سرگرم‌کننده است و از روایت و دیالوگ‌های محکم و همچنین تعاملات شخصیت‌های عجیب و غریب برخوردار است، اما گناه کبیره این نمایش، مجرد و/یا بدون فرزند بودن، کمی افراطی به نظر می‌رسد. در سریال «کریسمس را دوست ندارم»، شوخی‌های مربوط به تبعیض جنسی و جنسیت (که تعدادشان هم زیاد است) متفاوت است: برخی خنده‌دار و برخی بی‌مزه. شوخی‌های جنسی، تأکید بر ارزش رمانتیک و زبان قوی، این سریال را برای نوجوانان بزرگ‌تر مناسب می‌کند.