داستان پات موریاتا: فراتر از میاگی

موری بیش از میاگی: داستان پت موریته، پت موریته را در تمام شادی، جذابیت و خوشحالی‌اش نشان می‌دهد، اما همچنین به دردسرهای جزئیات تاریخ، کودکی و بزرگ شدن او می‌پردازد. از شروع کارش به عنوان یک کمدین استندآپ زیر نظر همان مدیر و مادر لنی بروس، موریته به یک عنصر ثابت در تلویزیون آمریکا تبدیل شد. موریته به عنوان آه-چوو در سریال سانفورد و پسر یا به عنوان آرنولد در روزهای خوش، یک هنرمند آمریکایی آسیایی محبوب بود که در آن زمان به دلیل دیده شدن، برجستگی و سودآوری منحصر به فرد بود. اما موریته همچنین با مشکلات و مبارزه‌های خودش دست و پنجه نرم می‌کرد، اگرچه آن را نشان نمی‌داد. بیشتر، همه اینها در نوشیدن او خلاصه می‌شد، و در نهایت بزرگترین دشمن او نیز بود.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد نژاد و نمایش آن در فیلم‌ها صحبت کنند. داستان پات موریتا، فراتر از میاگی، بر شروع او به عنوان یک کمدین و سپس بازیگر تمرکز دارد. به نظر شما موقعیت موریتا در آن زمان در صنعت سرگرمی به عنوان یک آمریکایی آسیایی تا چه حد منحصر به فرد بود؟ او با چه چالش‌هایی روبرو شد که بازیگران غیرآمریکایی آسیایی با آن مواجه نبودند؟ موریتا در مورد آسیایی بودن در این صنعت چه احساسی داشت؟ او چگونه از این چالش‌ها عبور کرد؟
• درباره مصادره فرهنگی و سفیدنمایی بحث کنید. به نظر شما، آیا وضعیت در صنعت سرگرمی برای نمایندگی آسیایی و آسیایی-آمریکایی بهتر شده است؟ چه مثال‌های مثبتی می‌توانید ارائه دهید؟ و چه مثال‌های منفی؟
• چطور فکر می‌کنید فیلم با الکلیسم موریتا برخورد کرد؟ آیا پیام واضحی داشت؟
• چگونه پارامترهای نژادپرستانه هالیوود در آن زمان ممکن است مسیر نوشیدن الکل موریاتا را به سمت تراژدی تشویق کرده باشد؟

والدین باید بدانند که موریتا: داستان پت موریتا مستندی است در مورد پت موریتا، کمدین، بازیگر و ستاره فیلم‌های کاراته کید. انتظار می‌رود تصاویر، صحنه‌ها و کلیپ‌های زیادی از دوران کاری موریتا در تلویزیون و سینما، و همچنین تصاویر ویدیویی شخصی زیادی از دوران پیری او وجود داشته باشد. این مستند، زندگینامه‌ای صمیمی و گاهی تاثیرگذار از یک پیشگام آمریکایی آسیایی، کمدین و بازیگر در صنعت سرگرمی است که در آن زمان بیشتر تحت سلطه سفیدپوستان بود. بحث‌های زیادی در مورد چالش‌های نژادی هالیوود که موریتا با آن‌ها مواجه بود، تاریخچه تروماتیک شخصی او از طریق اقامت طولانی در بیمارستان در دوران کودکی از سن ۲ تا ۱۱ سالگی، و تجربه او در اردوگاه‌های بازداشت ژاپنی‌ها وجود دارد. این مستند همچنین از عیب‌ها، شیاطین شخصی و الکلیسم موریتا چشم‌پوشی نمی‌کند. تصاویر و عکس‌های زیادی وجود دارد که موریتا را در حال نوشیدن الکل، مستی و/یا رفتار وحشیانه نشان می‌دهد. چند صحنه از موریتا وجود دارد که ماری‌جوانا را از یک لوله بونگ بزرگ می‌کشد. بزرگسالان زیادی در حال کشیدن سیگار هستند. زبان شامل کلمات بی‌ادبانه‌ای مانند bulls--t و ass است، اما در سراسر مستند، زبان نژادپرستانه قوی وجود دارد، مانند Jap، Nip و Yellow و شوخی‌های زیادی که بر نژاد تاکید می‌کنند. چند اظهار نظر زن‌ستیزانه مانند "تو دختر هستی؟ مثل یک مرد مشت بزن!" و "پاهای کاراته کید جدید قشنگ‌تر است" (در مورد همبازی جدید او در فیلم بعدی کاراته کید، هیلاری سوانک). برخی از شوخی‌های موریتا کمی جنسی هستند. برای اطلاع از فیلم‌های بیشتر در این سبک، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت‌نام کنید.

موری بیش از میاگی: داستان پت موریته یک مستند محکم در مورد یک پیشگام سرگرمی آمریکایی آسیایی است. در اینجا فیلم‌های زیادی از پت موریته وجود دارد که ثابت می‌کند او چقدر سرگرم‌کننده جذابی بوده است. موریته بیشتر از اینکه یک فعال اجتماعی باشد، یک بازمانده بود که همیشه به دنبال خنداندن دیگران بود، با این حال در طول زندگی و دوران کاری خود با انواع و اقسام شگفت‌انگیز نژادپرستی مواجه شد. اغلب او به آن تمایل داشت و با لهجه‌های مختلف آسیایی بازی می‌کرد، مثل لهجه چینی که برای شخصیت آرنولد استفاده کرد، در حالی که این شخصیت در اصل قرار بود ژاپنی باشد. بسیاری از شخصیت‌های او لهجه نداشتند (خود موریته لهجه نداشت و نمی‌توانست ژاپنی صحبت کند) اما بسیاری از آنها لهجه داشتند. اما تا زمانی که حرفه او با بازی در نقش آقای میاگی در فیلم کاراته کید و نامزدی اسکار، به اوج خود رسید، موریته دهه‌ها بود که به الکل اعتیاد داشت. تماشای سقوط او غم‌انگیزترین بخش این مستند است و یادآوری دیگری از خطرات و تراژدی الکلیسم است که نه تنها بر فرد آزارگر یا معتاد، بلکه بر همه اطرافیان او تأثیر می‌گذارد.فیلم همچنین پوشش تاریخی خوبی دارد که شامل تصاویر و فیلم‌هایی از اردوگاه‌های بازداشت ژاپنی‌ها و احساسات عمومی مردم آمریکا در سراسر کشور است. همچنین بخشی کوتاه وجود دارد که به طور مختصر اما مناسب، تاریخ سفیدپوشی نقش‌های آسیایی و شخصیت‌پردازی‌ها و نمایش‌های نژادپرستانه آسیایی در سینمای آمریکا را پوشش می‌دهد، مانند نقش میکی رونی به عنوان آقای یونیوشی در فیلم صبحانه در تیفانی.