همسایه من آدولف

در همسایه من، آدولف، آقای پولسکی (دیوید هیمن) مردی لهستانی و تنها در آمریکای جنوبی دهه ۱۹۶۰ است که مشکوک است همسایه جدیدش، آقای هرتزوگ (اودو کیر)، در واقع آدولف هیتلر است. او که در متقاعد کردن مقامات ناکام می‌ماند، تحقیق خود را شروع می‌کند و به امید کشف راز او به سوژه نزدیک‌تر می‌شود.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد نحوه‌ی مواجهه‌ی فیلم «همسایه‌ام، آدولف» با موضوعات نازیسم و جنگ جهانی دوم صحبت کنند. تجربیات دو شخصیت اصلی فیلم چیست؟ این تجربیات چگونه با هم متفاوت بودند؟ آیا شباهتی بین آنها وجود داشت؟ ایده‌هایی برای صحبت با کودکان در مورد خشونت، جرم و جنگ به دست آورید.
• پولسکی کنجکاوی و پشتکار را نشان داد. چرا اینها نقاط قوت مهم شخصیت هستند؟ آیا می‌توانید زمان‌هایی را به یاد بیاورید که هر دو ممکن است اثر منفی هم داشته باشند؟
• درباره‌ی استفاده از زبان تند و تیز در فیلم صحبت کنید. آیا ضروری به نظر می‌رسید یا اغراق‌آمیز؟ چه تأثیری بر فیلم داشت؟
• چگونه نوشیدن و سیگار کشیدن به تصویر کشیده شده است؟ آیا آنها را جذاب و اغوا کننده نشان داده اند؟ آیا عواقبی برای این اعمال در نظر گرفته شده است؟ چرا این موضوع مهم است؟
• فیلم موضوعات جدی را با طنز تلفیق می‌کند. آیا فکر می‌کنید این ترکیب موفق بوده است؟ آیا فیلم‌های دیگری وجود دارند که این دو را با هم ترکیب کنند و چگونه با این فیلم مقایسه می‌شوند؟

والدین باید بدانند که همسایه من، آدولف یک درام کمدی در مورد مردی یهودی (دیوید هیمن) است که مشکوک است همسایه جدیدش (اودو کیر) هیتلر باشد. گفتگوها به زبان‌های انگلیسی، آلمانی، ییدیش و اسپانیایی با زیرنویس انگلیسی است. به جنگ، اردوگاه‌های کار اجباری، خودکشی، اعدام و گرسنگی و همچنین از دست دادن خانواده اشاره شده است. الفاظ تند شامل «s--t»، «bitch» و «bastard» است. یکی از شخصیت‌ها تا حد بیماری ویسکی می‌نوشد و برخی از شخصیت‌ها سیگار می‌کشند. شخصیت‌های مرد به یک شخصیت زن اشاره‌های جنسی می‌کنند. حیوان خانگی با یک بیل کشته می‌شود و یک شخصیت نیز با همان بیل سیلی می‌خورد و تهدید می‌شود. مردی در حال نشستن روی توالت دیده می‌شود و مرد دیگری شلوارش را پایین می‌کشد تا بیضه‌هایش را نشان دهد، اما برهنگی دیده نمی‌شود. صدای گریه یک شخصیت شنیده می‌شود که ممکن است برای برخی ناراحت‌کننده باشد. اگرچه موضوعات بالغی وجود دارد، اما لحن شوخ‌طبعانه و طنزآمیزی نیز وجود دارد که می‌تواند برای نوجوانان و بزرگسالان بالغ جذاب‌تر باشد. برای آگاهی از فیلم‌های مشابه بیشتر، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت‌نام کنید.

جذاب و سرگرم‌کننده در برخی جاها، پرتنش و دلنشین در جاهای دیگر، این درام ناهمگون اما لذت‌بخش عمدتاً به لطف ویژگی‌های منحصر به فرد دو بازیگر اصلی‌اش کار می‌کند. هم هیمن و کیر با اشتیاق نقش‌هایشان را در فیلم «همسایه من، آدولف» ایفا می‌کنند؛ فیلمی که به اندازه‌ی تروما، از دست دادن، انزوا و ترس، درباره‌ی ارتباط و التیام است. موسیقی پرشور آن لایه‌ای از عجیب‌و‌غریب بودن را به بازی‌ها و فیلمنامه‌ی عجیب‌اش اضافه می‌کند و لحظات طنز آن، لحن فیلم را از آنچه که معمولاً موضوعش اجازه می‌دهد، سبکتر می‌کند. این مفهومی اصیل است که سرگرمی زیادی را ارائه می‌دهد، اگرچه پایان بیش از حد ساده‌انگارانه و لحن سرگردان آن، در خطر از دست دادن تاثیرش قرار دارد.