مریخی ها مامان میخوان

مایلونوه نه ساله (با صدای ست گرین که تغییر کرده تا جوانتر به نظر برسد) مادری مهربان اما گاهی سختگیر (جوان کساک) دارد که به دلیل غذا دادن به گل کلمش به گربه، او را بدون فیلم راهی رختخواب می‌کند. مایل در پاسخ به شکایت‌های مادرش می‌گوید: "ای کاش مادر نداشتم" و او را به گریه می‌اندازد. آن شب، یک سفینه فضایی او را می‌رباید، اما مایل پیش از آن سوار سفینه می‌شود و به عنوان مسافر مخفی به مریخ می‌رود. مایل در مریخ از دیده شدن فرار می‌کند و از یک چاهک زباله به یک مرکز دفن زباله زیرزمینی مریخ می‌پرد، جایی که همه مردان مریخی توسط زنان حاکم زندانی شده‌اند. مایل با گریبل (دن فوگلر) آشنا می‌شود، یک انسان باهوش که توضیح می‌دهد هر ۲۵ سال یک بار، مریخی‌ها یک مادر خوب زمینی را می‌ربایند تا یک دسته ربات پرستار را برنامه‌ریزی کنند که نوزادان دختر مریخی را بزرگ کنند. اگر مایل نتواند قبل از برنامه‌ریزی مادرش را نجات دهد، او خواهد مرد و مایل برای همیشه در مریخ گیر خواهد افتاد.

• خانواده‌ها می‌توانند درباره پیام این فیلم با هم صحبت کنند. این فیلم چه حرفی درباره مادران و فرزندان می‌زند؟ بچه‌ها: آیا بعد از دیدن این فیلم، دیدتان نسبت به مادرتان تغییر کرد؟
• بچه‌ها: چه بخش‌هایی از فیلم ترسناک و/یا غمگین بود؟ آیا ظاهر پویانمایی باعث ترسناک‌تر یا غم‌انگیزتر شدن آن شد؟ فکر می‌کنید چرا این اتفاق افتاد؟
• تجربیات میلو چگونه بر او تاثیر گذاشت؟ وقتی به خانه بازگشت، رفتار او چگونه تغییر کرد؟

والدین باید بدانند که این انیمیشن سه‌بعدی کمدی-ماجراجویی که بر اساس کتاب برکلی برثد ساخته شده است، گاهی ترسناک است و صحنه‌هایی که در آن به نظر می‌رسد شخصیت مادر مرده است، ممکن است برای بینندگان جوان‌تر ناراحت‌کننده باشد. اما پیام بسیار قوی درباره عشق بی‌قید و شرط دارد. چون انیمیشن بر اساس فناوری ضبط حرکت ساخته شده است، برخی از صحنه‌های پرتنش (تعقیب‌وگریز، نزدیک شدن به اعدام، فرار از مرگ) واقعی‌تر به نظر می‌رسند و ممکن است بر کودکان کوچک‌تر تأثیر بیشتری نسبت به انیمیشن‌های کامپیوتری معمولی بگذارند. انتظار می‌رود که چند توهین ("احمق"، "ابله" و غیره) و غلتک‌بازی بسیار ملایم بین یک بیگانه زن و مردی که در مریخ بزرگ شده است، وجود داشته باشد. مادران به خصوص پیام اصلی فیلم را دوست خواهند داشت: حتی وقتی که مادرها بچه‌ها را برای انجام کارهایشان سرزنش می‌کنند یا بدون جایزه به رختخواب می‌فرستند، آنها بچه‌های خود را دوست دارند و هر کاری می‌کنند تا امنیت آنها را تضمین کنند.

این ماجراجویی شگفت‌انگیز، لطیف و شیرینی است. با پیشرفت فناوری ضبط حرکت و تولید فیلم‌های بیشتر، انیمیشن واقع‌گرایانه شگفت‌انگیزی که ایجاد می‌کند، دیگر به اندازه زمان انتشار قطار قطبی، آزاردهنده نیست. اکنون ساده‌تر است که فقط از آن حیرت‌زده شد و چهره بازیگران و بیان آن‌ها را در هر صحنه دید. همچنین، مانند اکثر فیلم‌های انیمیشن، مریخ به مادران نیاز دارد که گروه کمدی قابل توجهی از بازیگران صدا دارد، به‌ویژه گرین به عنوان میلو، فوگلر به عنوان گریبل و کوساک به عنوان مادر.ضعف فیلم در شخصیت کی (الیزابت هارنویس) است، یک مریخی عاشق نمایش‌های دهه 60. او به دلیل تماشای مکرر یک برنامه تلویزیونی دهه 60، به عشق هیپی معتقد است. شنیدن عبارت‌های کلیشه‌ای نامناسب از زبان او برای مدتی خنده‌دار است، اما بعد از مدتی این شوخی تکراری می‌شود. با این حال، این فیلم یک سرگرمی لذت‌بخش است که به کودکان کمک می‌کند درک کنند که علی‌رغم همه قوانین، وظایف و ساعت خواب، مادران عشق شدیدی بی‌قید و شرط و فداکارانه به فرزندانشان دارند. مادران، تعجب نکنید اگر بعد از دیدن این فیلم، بچه‌هایتان شما را بیشتر از همیشه در آغوش بگیرند.