چه اتفاقی برای آقای چا افتاد؟

در اتفاقی که برای آقای چا افتاد، بازیگر کره‌ای چا این-پیو با بازی در نقش خودش به فرهنگ سلبریتی‌های کره‌ای و شهرت و فشارهای ناشی از ماندن در مرکز توجه طعنه می‌زند. چا که روزگاری ستاره‌ای محبوب و بسیار پرکار بود، حالا برای لباس‌های راحتی تبلیغ می‌کند و برای حضور در برنامه‌های تلویزیونی تلاش می‌کند. یک روز در حالی که سگش را برای پیاده‌روی برده بود، ناگهان به دوش گرفتن نیاز پیدا کرد. او به یک دبیرستان دخترانه تعطیل شده رفت تا از دوش آنجا استفاده کند، اما بعد از دوش گرفتن، ساختمان منفجر شد و روی او خراب شد. حالا چا گیر افتاده و باید خودش راهی برای فرار پیدا کند و منتظر نیروهای امدادی نماند، چون اگر نجات پیدا کند، احتمالا باید جواب بدهد که چرا تنها و عریان در یک دبیرستان دخترانه متروکه بود. آیا او غرورش را کنار می‌گذارد و خودش را نجات می‌دهد؟

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد نحوه نمایش فرهنگ سلبریتی کره‌ای در فیلم «چه اتفاقی برای آقای چا افتاد؟» صحبت کنند. فیلم چه خطرات و مشکلاتی را در مورد شهرت پیشنهاد می‌کند؟ آقای چا چگونه با فشارهای شهرت کنار می‌آید؟ او چگونه با از دست دادن آن مواجه می‌شود؟
• آیا دستیار او می‌توانست کاری دیگری برای کمک به آقای چا در درک موقعیت رو به افول خود به عنوان یک سلبریتی انجام دهد؟ آیا فکر می‌کنید آ-رام «آگاهی» چا را از بین برد، همانطور که آ-رام معتقد بود؟ آیا او باید احساسات چا را «محافظت» می‌کرد، همانطور که اعتراف کرد؟ شما چه کاری انجام می‌دادید؟
• آیا فکر می‌کنید این نقش برای چا این-پیو قابل تحسین است یا خودشیفتگی؟ آیا این نسخه از چا این-پیو به‌خوبی خود را دست‌کم می‌گیرد یا خیلی سعی می‌کند؟ چه شواهدی برای اثبات نظرتان دارید؟
• بی‌توجه به اینکه دیگران واقعاً او را چگونه می‌بینند، چا این-پیو باید با یک بازخواست شخصی روبرو شود. آیا درس نهایی او دانستن زمان عقب‌نشینی و تسلیم شدن است؟ اگر نه، چه درس دیگری ممکن است در اینجا ارائه شود؟
• چه مواردی در این فیلم می‌توانند مثال‌های مفیدی از تفاوت‌های فرهنگی باشند؟ چگونه؟

والدین باید بدانند که «چه اتفاقی برای آقای چا افتاد؟» یک کمدی کره‌ای است در مورد نسخه‌ای تخیلی از بازیگر چا این-پیو که تلاش می‌کند شهرت و ستاره‌بودن خود را حفظ کند. بعد از اینکه به‌طور واقعی زیر آوار مدفون می‌شود، چا باید با حقایق تلخی درباره خودش و فرهنگ سلبریتی‌های کره‌ای روبرو شود. انتقادهای ملایمی از شکنندگی شهرت، اثرات توهین‌های آنلاین و انتظارات از مردانگی وجود دارد. مضامین خودشناسی، فروتنی و پشتکار در سراسر این کمدی طنین‌انداز است. خودِ چا فوق‌العاده است و به‌طور قابل توجهی در به تصویر کشیدن خودش که از افول ستاره‌اش بی‌خبر است، خنده‌دار است. برخی الفاظ زشت (فاک، فاکینگ، شیت، اس و دیک) لحظات کمدی را که فراوان هستند، تقویت می‌کنند. بسیاری از این موارد ممکن است با مخاطبان غیر کره‌ای هم‌خوانی نداشته باشد، زیرا تفاوت‌های فرهنگی و هنجارهای اجتماعی، رسوم و سنت‌ها متفاوت است و بسیاری از کمدی‌های این فیلم بر اساس این تفاوت‌ها، سوءتفاهم‌های اجتماعی، سوءتفاهم‌ها و تلاش برای حفظ آبرو و آبروداری ساخته شده است. برخی بحث‌ها در مورد یک شکارچی جنسی محلی است که لباس‌زیر دختران دبیرستانی را از دوش‌های مدرسه دزدیده است. مردی ظاهر می‌شود که فقط لباس زیر زنانه به تن دارد. انگشت یک مرد به طور تصادفی قطع می‌شود (فقط بعد از آن نشان داده می‌شود). برای اطلاع از فیلم‌های بیشتر در این سبک، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت نام کنید.

چا این-پیو به طرز تحسین‌برانگیزی خودش را به سخره می‌گیرد تا کمدی را به تصویر بکشد و تا حد زیادی موفق می‌شود. فیلم با روایت‌گری که دیوار چهارم را می‌شکند و تردیدهای چا را در مورد ایفای چنین نقشی به تصویر می‌کشد، آغاز می‌شود. اما با توجه به اینکه فیلم در مورد سلبریتی‌های کره‌ای و دشواری حفظ آن است، چا این نقش را می‌پذیرد. داستان تا حدودی باریک است و چا در زیر یک ساختمان منفجر شده گیر می‌کند، زیرا به طرز خنده‌داری سعی می‌کند یک تصویر خاص را حفظ کند (به مدرسه‌ای متروکه می‌رود تا دوش بگیرد، زیرا نمی‌تواند در انظار عمومی کثیف به نظر برسد و نمی‌تواند ریسک کند که در حال بازگشت به خانه دیده شود). در نهایت، چا با واقعیت کنار آمدن با این موضوع که دیگر ستاره نیست، کنار می‌آید. برای اینکه این تنظیم متافیکشن کار کند، چا باید به طور کامل به طنز خود بپردازد و او این کار را با مهارت انجام می‌دهد. در طول فیلم، چا دقیقاً همان کاری را انجام می‌دهد که شخصیتش در فیلم به او توصیه می‌کند که هرگز انجام ندهد: خودش را خجالت‌زده کند یا احمق به نظر برسد، ضعیف، غیر جذاب، یا نمونه‌ای باشد. در پایان، افشاگری‌های چا در مورد اینکه لازم نیست تمام نمایش‌های مردانه و شهرت خود را حفظ کند، واقعی به نظر می‌رسد.درود بر چا این-پیو، که با ظرافت و طنزی بی‌نظیر، خود را به‌خوبی به تصویر می‌کشد و غریزه و زمان‌بندی فوق‌العاده‌ای را به نمایش می‌گذارد. او هم باید به خود طعنه بزند و هم با فروتنی، ستاره این فیلم باشد، فیلمی که دربارهٔ ستاره‌ای سابق است که مجبور می‌شود بپذیرد دیگر آن ستاره نیست، حتی وقتی که به‌طور مستقیم وسیله‌ای آشکار برای «رستاخیز» حرفه‌ای چا است. چا با اشتیاق وظایف خفت‌باری را بر عهده می‌گیرد که اغلب به طنز موقعیت ختم می‌شوند، مثل برداشتن مدفوع سگ با دست خالی، افتادن در یک آبگیر گل‌آلود با صورت، یا اشتباه گرفته شدن به‌عنوان یک شکارچی جنسی. احتمالاً فیلم «چه بر سر آقای چا آمد؟» برای مخاطبان کره‌ای خنده‌دارتر خواهد بود، زیرا بسیاری از شوخی‌ها و قطعه‌های آن به فرهنگ عامهٔ کره‌ای اشاره دارند که مخاطبان غیر کره‌ای و جوان‌تر ممکن است درک نکنند، از جمله ارجاعات مستقیم به کارهای قدیمی‌تر چا، که طرفداران از آن لذت خواهند برد. این فیلم کمی در ریتم و ضرباهنگ مشکل دارد و می‌توانست چند سکانس پرسه‌زن در یک‌سوم میانی آن را حذف کند، اما وجود بازیگران مکمل قوی و خنده‌دار، چند حضور کوتاه جذاب و اجراهای محکم و هماهنگ در سراسر فیلم، به‌طور قابل‌توجهی نقاط ضعف آن را تحت‌الشعاع قرار می‌دهد. اگر چیزی باشد، چا ثابت می‌کند که باید همچنان ستاره باشد. صداقت او درخشان است.