مدرسهٔ راک

از سال 1998، پل گرین مدرسه خود را در زمینه موسیقی راک اداره کرده است، و به دانش‌آموزان آموزش می‌دهد تا راک جدی را از بلک سبث تا کارلوس سانتانا و فرانک زاپا بنوازند. این فیلم شامل مصاحبه‌های جذاب با دانش‌آموزان گرین و والدین آن‌ها است، از جمله کواکر مادی دیاز-اسوالگارد، دوقلوهای نه ساله آسا و تاکر کالینز (مادری که خود را یک ستاره راک در حال ظهور می‌داند و به آن‌ها در آماده شدن برای اجرا کمک می‌کند و نمادهایی را که ممکن است بپوشند محدود می‌کند: موهاک قابل قبول است، اما خالکوبی موقت "666" نه)، و سی.جی. تیونیاک، نوازنده گیتار نابغه، که نسخه فوق‌العاده‌ای از "بلک مجیک وومن" را ارائه می‌دهد. یکی از دانش‌آموزان سابق، ویل، تجربیات خود را با گرین توصیف می‌کند، کسی که او را به عنوان دانش‌آموز دعوت کرد، اگرچه او ویل را "موسیقی‌دانی ضعیف" می‌نامد. ویل فردی باهوش و خودآگاه است، اما از نظر بالینی افسرده است؛ مقاله‌ای در فیلادلفیا اینکوایرر او را "ایوری غمگین مدرسه راک" می‌نامد، عبارتی که به درستی ویل را آزار می‌دهد و گرین را به ساختن جوک‌های بیشتری به هزینه او تشویق می‌کند. فیلم با اجرای دانش‌آموزان در یک فستیوال بین‌المللی زاپا در آلمان شرقی به پایان می‌رسد، جایی که آن‌ها روی صحنه با ناپلئون موری براک، خواننده سابق زاپا، اجرا می‌کنند.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد روش‌های آموزشی سبز که بسیار پویا، گاهی خنده‌دار و گاهی جدی است، صحبت کنند. آیا یادگیری سخت‌تر می‌شود یا انگیزه‌تان بیشتر می‌شود وقتی معلم به شما تذکر می‌دهد؟ چگونه والدین و دوستان حامی در یادگیری مهارت‌های دشوار به شما کمک می‌کنند؟

والدین باید بدانند که معلم فیلم، پل گرین، و برخی از دانش‌آموزان نوجوان او از الفاظ رکیک (از جمله انواع مختلف کلمهٔ «فاک») استفاده می‌کنند. در حالی که بیشتر دانش‌آموزان و والدین آنها در اینجا از روش گرین تمجید می‌کنند، یکی از دانش‌آموزان سابق یادآور می‌شود که انتقادها و شوخی‌هایی که به هزینهٔ او انجام می‌شود، تند است. یکی از دانش‌آموزان جوان از اختلال استخوان رنج می‌برد و پس از عمل جراحی روی صحنه ظاهر می‌شود و در حالی که نشسته است، گیتار می‌نوازد. برای آگاهی از فیلم‌های بیشتر مانند این، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت‌نام کنید.

مستندی درباره مدرسه به نظر جالب نمی‌رسد، اما فیلم مستند راک اسکول ساخته دان آرگات، در نوبت‌های مختلف پرشور، جذاب و شگفت‌انگیز است. این فیلم بر روی بنیان‌گذار و معلم مدرسه تمرکز دارد و نشان می‌دهد که گرین مغرور و بددهن است و ستاره ایده‌آلی برای برنامه خودش است. گرین می‌گوید: «من خودخواه هستم و خودم را به اندازه کل جهان می‌دانم. من چیزی اختراع کردم تا بتوانم در آن بهترین باشم.»سبز علی‌رغم رفتارهای آزاردهنده‌اش، برای بسیاری از دانش‌آموزانش معلمی مؤثر است. او همچنین همیشه در حال اجرا و نمایش است، چه مقابل دوربین آرگات، چه برای دانش‌آموزانش و والدینشان، و چه برای خودش. این ویژگی‌ها او را به شخصیتی جذاب تبدیل می‌کنند، ترکیبی از تکبر و ناامنی، سخاوت و خودشیفتگی. و در نهایت، او علی‌رغم روش تدریس تهاجمی‌اش، خود را به عنوان شخصیتی دلسوز نشان می‌دهد.