جک بلک: داستان جکی رایان

در ابتدای فیلم بلک‌جک: داستان جکی رایان، می‌فهمیم که جکی رایان روزی هم به‌عنوان «یکی از بزرگترین اتلاف‌های استعداد در تاریخ بسکتبال» و هم «یکی از بهترین بازیکنان سفیدپوستی که تا به حال دیده‌ام» شناخته می‌شود. اما در سال ۱۹۹۰، جکی (گِرِگ فِنلی) مردی بود که خیلی زیاد مهمانی می‌گرفت، خیلی زیاد حرف می‌زد، با پدرش (دیوید آرکت) که به او توهین می‌کرد در ساخت‌وساز کار می‌کرد و هر وقت فرصت داشت بسکتبال خیابانی بازی می‌کرد. وقتی پسر هم‌محله‌ای او، پیت وسِی (جفری کانتور)، نویسنده ورزشی نیویورک پست، برای جکی تست بازی در تیم نیوجرسی نتس را جور می‌کند، جکی فکر می‌کند بلیط ورود به ان‌بی‌ای را به دست آورده است. او تلاش می‌کند و با کمک جنی (اشلی گرین)، عشق قدیمی و دوست‌دختر جدیدش، تمرین می‌کند. در همین حال، مارتی (جیمز مادیو)، بهترین دوست جکی، او را به سمت نوشیدن الکل، مواد مخدر و جرم و جنایت می‌کشاند. سپس جکی در حین تست بزرگش مصدوم می‌شود. آیا او می‌تواند رؤیایش را به واقعیت تبدیل کند؟

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد جنبه‌هایی از زندگی جکی رایان صحبت کنند که موفقیت او در زمین بسکتبال را نسبت به سایر بازیکنان دشوارتر می‌کند. بسکتبال چه نقشی در شادی کلی او دارد؟
• هدف بازی بلک‌جک چیست؟ آیا جکی با توانایی‌اش در پشت‌سر گذاشتن سختی‌ها الهام‌بخش شماست؟
• درباره نقش‌های جنسیتی و نحوه نمایش آنها در بلک جک چه فکر می‌کنید؟

والدین باید بدانند که فیلم بلک‌جک: داستان جکی رایان، ماه‌هایی در سال ۱۹۹۰ را پوشش می‌دهد که جکی رایان (با بازی گرگ فینلی)، بازیکن مشهور بسکتبال خیابانی بروکلین، فرصت امتحان کردن برای تیم نیوجرسی نتس را به دست آورد، اما سبک زندگی پرهیجان و مهمانی‌های شبانه‌روزی او، رؤیاها و آرزوهایش را از بین برد. جکی و حلقه دوستان و خانواده‌اش اغلب در مصرف الکل و مواد مخدر زیاده‌روی می‌کنند. بسیاری از شخصیت‌ها فحش می‌دهند، کلمه "لعنتی" به صورت گسترده و در همه اشکال آن استفاده می‌شود (از جمله "F--k-o"، نام مستعار پدر جکی برای پسرش)، همچنین کلمات "s--t"، "بیچ" و موارد دیگر. کلمه "N" یک بار در میان شخصیت‌های سیاه‌پوست استفاده می‌شود. چند صحنه درگیری جزئی وجود دارد و یک کتک‌کاری بد در خارج از صحنه فیلمبرداری شنیده می‌شود. داستان فیلم در سال ۱۹۹۰ اتفاق می‌افتد، زمانی که پس از قتل یوسف هاوکینز، نوجوان سیاه‌پوست، اعتراضات و خشونت در بروکلین شعله‌ور شد. خانواده جکی در واکنش به خبر پخش‌شده در تلویزیون می‌گویند: "خب، پس حالا همه سفیدپوست‌ها بد هستند؟" رقیب اصلی جکی در بسکتبال، یک بازیکن سیاه‌پوست موفق‌تر است، که در نهایت (اسپویلر!) در یک مسابقه تک‌به‌تک، او را شکست می‌دهد و مورد تشویق قرار می‌گیرد. زنان در فیلم بلک‌جک فاقد ظرافت هستند و یا به عنوان فرشتگان (مادر و دوست‌دختر جکی) یا دختران مهمانی‌باز به تصویر کشیده می‌شوند. برای آگاهی از فیلم‌های مشابه، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت‌نام کنید.

در سال 1990، این درام حس و حال دهه 90 را تداعی می‌کند - سبکی صریح و مستقیم شبیه فیلم‌های تلویزیونی، اما با مقدار زیادی فحش، مشروب و مواد مخدر. اگر تا به حال نام جکی ریان، بسکتبال خیابانی نیویورک، یا جادوگران هارلم را نشنیده‌اید، قسمت سریال "بازنده‌ها" در نت‌فلیکس را در مورد او تماشا کنید - یا سخنرانی تداکس او را پیدا کنید. سپس، اگر هنوز به داستان او علاقه‌مند هستید، دکمه "پلی" را در فیلم "بلک‌جک: داستان جکی ریان" فشار دهید. این فیلم برخی از جزییات زندگی یک بازیکن بسکتبال را پر می‌کند، که در مونتاژ ابتدایی مطبوعات به ما می‌گوید، "یکی از بزرگترین اتلاف‌های استعداد در تاریخ بسکتبال بود." و قطعا حس و حال آن زمان در ویندسور تراس، بروکلین را تداعی می‌کند، زمانی که به نظر می‌رسید شغل پدر همه کارگران زحمتکش بود و طبقه مرفه هنوز به آن منطقه نقل مکان نکرده بودند.در ابتدای فیلم بلک‌جک، می‌بینیم که پدر جکی نمی‌خواهد جکیِ جوان بسکتبال بازی کند: «می‌دانی من از آن توپِ لعنتی بدم می‌آید»، تهدیدآمیز می‌گوید. با توجه به اعتراضات بروکلین در مورد قتل یوسف هاوکینز در سال ۱۹۸۹، تماشاگران امروزی ممکن است انتظار داشته باشند که نژاد به‌عنوان یک موضوع در فیلم مطرح شود، و این اتفاق می‌افتد؛ به‌طوری‌که امروز احساس ناراحتی می‌کند. درحالی‌که اعضای خانواده جکی اخبار را تماشا می‌کنند، اظهار می‌کنند: «خب، یعنی حالا همهٔ آدم‌های سفید بد هستند؟» و جکیِ مغرور در مقابل گیل ترنر، بازیکن سیاه‌پوستی از همان محله که به تیم نتس پیوسته، قرار می‌گیرد. جکی انتظار دارد «پسرهای محله» با هم باشند، اما ترنر به‌طور مداوم حمایتش را پس می‌گیرد و در یک نقطهٔ بحرانی توضیح می‌دهد که چرا: «همه می‌دانیم چرا تو فرصت‌های دوم را به دست می‌آوری. هر دوی ما می‌دانیم خیلی از پسرهای سیاه‌پوست می‌توانند کُلِهٔ جکی را بشکنند، اما هرگز فرصتی به دست نمی‌آورند.» بلک‌جک با (هشدار اسپویل) پیروزی جکی بر ترنر در یک بازی تک‌به‌تک در زمین بازی به پایان می‌رسد، درحالی‌که جمعیتی از اهالی او را تشویق می‌کنند. در اپیلوگ به ما نشان داده می‌شود که سال‌ها بعد، جکی به تیم هارلم ویزاردز (تیم مشابه گلوبتراترز) پیوست و با استفاده از ذات نمایشی‌اش به یک سرگرم‌کننده تبدیل شد، نه یک بازیکن رقابتی. ما او را در حال غلبه بر اعتیاد و افسردگی‌اش نمی‌بینیم—که در مرکز دستاورد او در پیوستن به هارلم ویزاردز قرار دارد—به‌جای آن، او را در حال غلبه بر یک پسر موفق‌تر از محله می‌بینیم. این پیروزی بیشتر شبیه انتقام است تا پیروزی.