حاشیه دنیا

لبه جهان نام اردویی ماجراجویانه است که چهار نوجوان ۱۳ ساله با مشکلاتشان در آنجا گرد هم آمده‌اند. الکس (جک گور) یک نخبه علمی است که از همه چیز، به‌خصوص ارتفاع، می‌ترسد. پدرش به‌تازگی درگذشته و مادرش تلاش می‌کند تا او را وادار کند دوچرخه‌سواری کند، از زیپ‌لاین استفاده کند و با بچه‌های دیگر دوست شود. ژن‌ژن (میا سچ) یک یتیم بی‌باک و فلسفی است که کسی در دنیا ندارد. داریوش (بنجامین فلورس جونیور) یک بچه پولدار خودخواه و لوس است که خانواده‌اش نیز در آشفتگی به سر می‌برند. این سه نفر در جنگل‌ها با یکدیگر آشنا می‌شوند، درست زمانی که ظاهراً حمله بیگانگان به زمین آغاز شده است. آنها که توسط راهنمایان خود رها شده‌اند، در حال برنامه‌ریزی حرکت بعدی خود هستند، در حالی که جت‌های جنگنده بالای سرشان منفجر می‌شوند و هیولاهایی با شش بازو و قدرت فوق‌العاده سعی در کشتن و احتمالاً خوردن آنها دارند. آنها با گابریل (آلسیو اسکالزوتو) که مشکلات شخصی و رازی دارد، روبرو می‌شوند. آنها با هم از هیولاها فرار می‌کنند و با کپسولی فضایی از ایستگاه فضایی آمریکا مواجه می‌شوند که حاوی سرگرد کالینز (لین کالینز) است، یک فضانورد زخمی که با یک "کلید" به زمین بازگشته است که برنامه دفاعی اکسکالیبور را فعال می‌کند و بیگانگان را شکست می‌دهد. او از بچه‌ها التماس می‌کند که کلید را به آزمایشگاه پیشرانش جت در پاسادینا برسانند تا بتوانند کشتی مادر بیگانگان را که از فضا جنگ به راه انداخته‌اند، نابود کنند. بچه‌ها کلید را برمی‌دارند و سفرشان به JPL پر از خطر و خشونت است.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد جذابیت‌های تماشای کودکان به عنوان قهرمان صحبت کنند. آیا فکر می‌کنید که توانایی‌های کودکان در زندگی واقعی دست‌کم گرفته می‌شود؟ چرا بزرگسالان گاهی اوقات تصور می‌کنند که کودکان نمی‌توانند کارهای دشوار انجام دهند؟
• آیا فکر می‌کنید بچه‌های کوچک‌تر از این نوع زبان در لبهٔ جهان استفاده می‌کنند تا خودشان را بزرگ‌تر، بالغ‌تر یا باحال‌تر نشان دهند؟ آیا فکر می‌کنید استفاده از الفاظ رکیک باحال است؟ چرا یا چرا نه؟
• این فیلم استدلال می‌کند که کودکانی که به دلیل متفاوت بودن - باهوش یا حساس - مورد آزار یا اذیت قرار می‌گیرند، اغلب جالب و شناختنی هستند. شما چگونه با کودکانی که «متفاوت» هستند رفتار می‌کنید؟

والدین باید بدانند که فیلم «حاشیه جهان» به‌طور غیرمعمول برای یک فیلم ماجراجویی که حول شخصیت‌های جوان می‌چرخد، پر از صحنه‌های غیراخلاقی است. در این فیلم، چهار کودک عجیب و غریب در یک اردوی تابستانی با یکدیگر آشنا می‌شوند، درست زمانی که موجودات فضایی مهاجم به زمین حمله کرده‌اند و قصد نابودی کامل آن را دارند. این کودکان با یکدیگر ارتباط برقرار کرده و به تدریج بر ترس‌های شخصی خود غلبه می‌کنند تا به هدفی بزرگ‌تر از خودشان خدمت کنند: نجات کره زمین. این کودکان الفاظ رکیک و ناسزا می‌گویند، از جمله "کـس"، "شـیت"، "دیـک"، "کـک"، "تیـتـیـس" و "بیـچ". این موضوع باعث می‌شود که این فیلم برای کودکان جوانی که ممکن است واقعاً علاقه‌مند به تماشای شخصیت‌های ۱۳ ساله باشند، انتخابی نامناسب باشد. زمانی که گروه جایی برای خوابیدن پیدا می‌کنند که فقط دو تخت دارد، دختر گروه معصومانه پیشنهاد می‌کند که یکی از پسرها می‌تواند در تخت او بخوابد. یکی از پسرها این پیشنهاد را طوری تفسیر می‌کند که گویی رابطه جنسی هم ممکن است بخشی از معامله باشد. یک موجود فضایی یک مسبار بدنی را داخل دهان یک پسر می‌کند. پسر فرار می‌کند و آن را به عنوان یک زبان توصیف می‌کند، اما پسر دیگری پیشنهاد می‌کند که ممکن است آلت تناسلی آن موجود فضایی بوده باشد. یک زن جذاب از پسری می‌خواهد که چیزی را در "باکس" او بگذارد و پسر رفتار می‌کند گویی زن به او پیشنهاد رابطه جنسی داده است. یک پسر به «اسموتی لیتوانیایی» اشاره می‌کند که ظاهراً یک اصطلاح برای عمل جنسی است. وقتی موجودات فضایی حمله می‌کنند، یکی از بچه‌ها می‌گوید: «من حتی رابطه جنسی هم نداشتم.» یکی از نوجوانان درباره تجربیات جنسی خود誇誇 می‌کند، اگرچه کسی حرف او را باور نمی‌کند. خشونت فیلم شدید است و صحنه‌هایی از خوردن انسان توسط یک هیولای فضایی وجود دارد که با صداهای بلند جویدن همراه است. همچنین صحنه‌های زیادی از خون و اجساد وجود دارد. از طرف دیگر، همکاری و رشد شخصی نیز به عنوان زیرداستان‌هایی در فیلم وجود دارند.

کودکانی که از داستان ساده و غیرمحتمل این فیلم لذت می‌برند، احتمالاً برای درک خشونت شدید و فحاشی‌های مکرر آن خیلی کوچک هستند. این کلمات بیشتر توسط بازیگران ۱۳ ساله ادا می‌شود. همچنین اشاره به مسائل جنسی باعث می‌شود بیننده درباره مخاطب مورد نظر فیلمسازان کنجکاو شود. بعید است والدین بخواهند فرزند ۱۰ ساله‌شان از آنها معنای "اسموتی لیتوانیایی" یا "بلاک" را بپرسد. و اگرچه اشاره‌های بامزه بزرگسالانه نشان‌دهنده هوشمندی نویسندگان است، اما فیلم Rim of the World تنها بازسازی فیلم پارک ژوراسیک یا گریملینز یا هر تعداد دیگری از داستان‌های مشابه انسان در برابر هیولا است.