تصاویر فیلم
پیشنهادهای مشابه
نمایش همهنقد و بررسی
معتبر: این تحلیلها بهترین و دقیقترین نتایج رو دارن! ما دادههای کافی و باکیفیت داشتیم و هوش مصنوعی ما نتایج مناسبی رو برای این دسته از فیلمها بهمون داده.
خشونت: ندارد
ترس: ندارد
ناهنجاری اجتماعی: متوسط
الگوی مثبت: کم
پیام مثبت: کم
خلاصه فیلم
ویرایشدر یک برداشت، دختران جوان تایلندی (نوجوان تا اواسط دهه 20) تلاش میکنند تا به عنوان "ستارهها" در گروه موسیقی محبوب BNK48 (بانکوک 48) مطرح شوند. اعضای گروه برای بازیهای تئاتری، تمرین و تمرینات در آستانه آنچه به عنوان "اولین انتخابات عمومی سنباستو سینگل ششم" مطرح شده، گرد هم میآیند. گفته میشود که این پدیدهای اخیر است، یک رویداد روابط عمومی و بازاریابی که توسط یک امپراتوری موسیقی آسیایی به ارزش میلیونها دلار، اگر نه بیشتر، ایجاد شده است. این گروه در ابتدا به عنوان گروه خواهر گروه دختران موفق مالی ژاپن، AKB48، شکل گرفت. فیلم هیچکدام از این موارد را ذکر نمیکند، بنابراین آمریکاییها ممکن است در مورد این پدیده کاملاً متحیر شوند. اگرچه توضیح داده نشده است، اعضای "نسل اول" اولین گروهی از 30 دختر بودند که انتخاب و آموزش دیدند تا روی صحنه و در ویدئوها بخوانند و برقصند. موفقیت آنها منجر به انتخاب "نسل دوم" شد، و بسیاری از این دختران در مقابل دوربین اعتراف میکنند که احساس میکنند اعضای درجه دوم و پایینتری هستند که دائماً برای محبوبیت نزد طرفداران تلاش میکنند تا بتوانند در سیدیها و اجراهای گروه حضور داشته باشند، که در نتیجه، محبوبیت شخصی آنها را نیز افزایش خواهد داد. در یک گردهمایی، سیدیها و کالاهای BNK48 به طرفداران فروخته میشود و همچنین رویدادهایی به اصطلاح "دست دادن" وجود دارد که با پرداخت هزینه، امکان تماس بین اعضای گروه و طرفداران مشتاقشان را فراهم میکند. بخشهایی از اجراهای گروه به نمایش گذاشته میشود، اما بیشتر فیلم بر مصاحبههایی با دختران اشکآلود تمرکز دارد که در مورد نگرانیها و تردیدهایشان در مورد جایگاهشان در گروه صحبت میکنند. یکی از آنها میگوید: "من استعداد ستاره شدن ندارم." فشار مداوم است و این موضوع دلیل تمام اشکها را توضیح میدهد.
درباره این موارد گفتگو کنید
- خانوادهها میتوانند در مورد نارضایتی بسیاری از اعضای گروه در یک نگاه صحبت کنند. چه دلایلی برای این نارضایتی ارائه میشود؟
- دختران بر اساس ظاهر و نحوه پاسخگویی به سوالات انتخاب میشوند. به نظر شما این روند انتخاب چگونه بر توانایی اعضای گروه در خوانندگی و رقص تاثیر میگذارد؟
- صنعت موسیقی پاپ پرسود، در کشورهای مختلف مدلهای متفاوتی برای کسب درآمد دارد. به نظر شما این مدل که در آن دختران تقریباً قابل تعویض با یکدیگر، در رقابت برای محبوبیت نزد طرفداران هستند، چگونه با روش ظهور ستارههای پاپ در آمریکا مقایسه میشود؟
آنچه والدین باید بدانند
ویرایشوالدین باید بدانند که وان تیک مستندی است در مورد گروه موسیقی دختران پاپ تایلندی به نام بیانکی۴۸ که اعضای گروه را در رقابت با یکدیگر برای کسب جایگاه در آهنگها و ویدئوهای پرطرفدار قرار میدهد. دختران در مقابل دوربین، تردید و نگرانیهای خود را در آستانه اولین «انتخابات عمومی سنباستو تکآهنگ ششم» گروه ابراز میکنند، جایی که هزاران طرفدار میتوانند برای رأی دادن به مورد علاقههایشان پول پرداخت کنند. بسیاری از دختران در حالی که ترس از ناکافی بودن را ابراز میکنند، گریه میکنند. این گروه بخشی از یک امپراتوری تجاری موسیقی آسیایی است که به طرق مختلف به نظر میرسد بهرهکشی میکند، هرچند به صورت ظریف، دختران را از نوجوانی تا اواسط دهه ۲۰ زندگیشان به قراردادهای سخت شش ساله محدود میکند که محدودیتهای رفتاری را اعمال میکند و استفاده آنها از رسانههای اجتماعی را کنترل میکند. این مستند تنها بخش کوچکی از این داستان را فاش میکند، اما والدین ممکن است بخواهند از آن آگاه باشند. برای اطلاع از فیلمهای مشابه بیشتر، میتوانید برای دریافت ایمیلهای هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت نام کنید.
این فیلم چه نکات مثبتی دارد
هواداران گروه دخترانه تایلندی BNK48 احتمالاً از One Take استقبال خواهند کرد، این نگاه طولانی و خستهکننده به درون سلسله مراتب در دنیای خوانندگی، رقص و لباسهای این دختران جوان. دیگران ممکن است آن را آزاردهنده بیابند. همه تعجب خواهند کرد که چرا یک فیلمساز وقت زیادی را صرف مصاحبه با دخترانی میکند که همه چیزهای کلیشهای و غیرمفیدی برای گفتن دارند: رقابت سخت است و فقط میتوانید بهترین تلاش خود را بکنید. یکی از آنها میگوید: "کارم را به خوبی انجام ندادم." دیگری میگوید: "خودم را مقصر میدانم." یکی دیگر میگوید: "برای تبدیل شدن به یک الگو، باید مصمم باشید." و دیگری میگوید: "افراد باید همیشه سطح بالایی را برای خودشان تعیین کنند."این فیلم، فرهنگ کامل و بالغ بیانکی۴۸ را با آداب و رسوم و عادات و تابوها به تصویر میکشد و بسیاری از بینندگان شگفتزده خواهند شد که چگونه همه اینها در طول یک مستند که توضیح چندانی نمیدهد، کار میکند. به عنوان مثال، «اولین انتخابات عمومی سنباتسو برای ششمین تکآهنگ» چیست؟ چطور چیزی میتواند هم اول و هم ششم باشد؟ «سنباتسو» به چه معناست؟ «زیردختر» چیست؟ بینندگان با استقامت ممکن است به اندازه کافی با این فیلم همراه شوند تا پاسخها را خودشان پیدا کنند، اما پاداشی برای این صبر وجود ندارد. فیلم یک ساعت کامل طول میکشد تا به این اشاره کند که برنده شدن در انتخابات، استعداد را منعکس نمیکند، چون طرفداران میتوانند به تعداد دفعاتی که میخواهند رأی دهند، به شرطی که برای هر رأی پول پرداخت کنند. در این امپراتوری مردسالار، دختران جوان و زیبا، کالاهایی هستند که تحت فشار قرار میگیرند تا شخصیتهایی را تبلیغ کنند که برایشان غریب است. یکی از آنها توضیح میدهد: «من در واقع فقط یک بچهی شاد و سرزنده هستم، نه زن جذاب و بالغی که فکر میکنند هستم.» اگرچه همه آنها داوطلبانه در این سیستم که یکی از آنها آن را «وحشیانه» مینامد، شرکت میکنند، شاید آن را راهی برای خروج از فقر ببینند، اما این موضوع در اینجا مورد بحث قرار نمیگیرد. این فیلم به نظر میرسد که پروپاگاندای استخدامی است که برای اغوای دختران بیگناه طراحی شده است. میتوان مستندی آگاهکننده در مورد بیانکی۴۸ ساخت، اما این مستند نیست.
دیدگاههای کاربران
دیدگاهی ثبت نشده است.