ما یکی هستیم

ما یکی هستیم با آمار تکان‌دهنده‌ای شروع می‌شود، که حدود 70 میلیون نفر در سراسر جهان به دلیل جنگ، درگیری و آزار و اذیت آواره شده‌اند. سپس به یخ‌های آب‌شده می‌پردازد، و سپس به مشکل گروه‌هایی اشاره می‌کند که از برتری نژاد سفید دفاع می‌کنند. این فیلم همچنین درباره فیلمی است، درباره مردی که سعی دارد ویدیوی موسیقی درباره گروهی الهام‌بخش از موسیقی‌دانان چندملیتی بسازد که ترانه‌ای درباره همبستگی (به نام "Solidarite") دارند. او می‌خواهد این ترانه، کار فعالان متعددی را که تحسین می‌کند، جشن بگیرد. مارا، یک پاریسینی از پروژه‌هایی که به اشتباه زندانی شده بود، مردم جامعه خود را برای ایجاد یک بانک مواد غذایی برای پناهندگان بی‌خانمان سازماندهی کرده است. پانملا زنی برزیلی است که مورد ضرب و شتم قرار گرفته و اکنون کارگاه‌های نقاشی دیواری گرافیتی برای زنان برگزار می‌کند تا به آنها کمک کند تا علیه خشونت سخن بگویند. یک جامعه حاشیه‌نشین آلبینی در مالی نیز توسط برولایه نمایندگی می‌شود، همانطور که نسل‌کشی در سودان توسط زنی به نام افاق، و نژادپرستی و تبعیض جنسی در ایالات متحده و فرانسه. تامارا، زنی فرانسوی با تبار چینی، گزارش می‌دهد که پیش‌داوری ضدآسیایی در فرانسه رایج است و آسیایی‌ها، که تصور می‌شود ثروتمند و پول نقد همراه دارند، هدف‌های مکرر خشونت هستند. این فیلم به ما می‌گوید که "هنرمندان واقعی شفادهنده هستند"، زیرا لامومالی، گروهی از موسیقی‌دانان را به تصویر می‌کشد که از همبستگی‌ای که برای رهایی جهان از بسیاری از مشکلات اجتماعی لازم است، حمایت می‌کنند.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد شرایط دشوار و وحشتناکی که بسیاری از مردم در سراسر جهان با آن مواجه هستند، صحبت کنند. از بین مسائل برجسته‌ای که در «ما یکی هستیم»، کدام یک را بیشتر تمایل دارید که در آن کمک کنید؟ چرا؟
• زنی در برزیل با آموزش نقاشی دیواری در مورد مسائل زنان به زنان آسیب‌دیده، به توانمندسازی آن‌ها کمک می‌کند. فکر می‌کنید این کار چگونه به زنان کمک می‌کند؟
• چگونه می‌توانیم در مبارزه با مشکلات اجتماعی در جوامع خودمان مشارکت کنیم؟

والدین باید بدانند که ما یکی هستیم یک مستند فرانسوی (با زیرنویس انگلیسی) است که بر روی چند فعال بین‌المللی تمرکز دارد، هر کدام سعی در آگاه‌سازی در مورد مشکلات اجتماعی به روش خودشان دارند. کارگردان آن‌ها را در یک موزیک ویدیو قرار می‌دهد تا به تبلیغ کارشان بپردازد و آن‌ها را به جمع‌آوری کمک‌های مالی برای حمایت از مسائلشان معرفی می‌کند. مشکلات اجتماعی برجسته شامل رنج زنان کتک‌خورده در برزیل، پناهندگان بی‌خانمان در پاریس، یک جامعه آلبینیسم حاشیه‌نشین در مالی، تغییرات آب و هوایی، نسل‌کشی در سودان، و نژادپرستی و تبعیض جنسی در ایالات متحده و فرانسه است. زبان شامل کلمات فحش و ناسزا است. کلمه جهنم در متن ترانه شنیده می‌شود. خشونت خانگی توصیف و نشان داده می‌شود. یک زن مسلمان از سودان ویدیویی را که از یک مرد آمریکایی در آریزونا گرفته است، پخش می‌کند که در آن مرد به او دشنام می‌دهد و به خاطر مسلمان بودنش به او توهین می‌کند. برای آگاهی از فیلم‌های بیشتر از این دست، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت نام کنید.

این یک تلاش جاه‌طلبانه، دلسوزانه اما ناهماهنگ برای کمک است، اما هرگز مشخص نمی‌کند که درباره چه موضوعی است. کارگردان فرانسوی استفان دو فریتاس با نیت‌های خوب، توجه را به مسائل فوری متعددی جلب می‌کند که جمعیت‌های سراسر جهان را تحت تأثیر قرار می‌دهد. او در یافتن افراد الهام‌بخش برای نمایندگی این مسائل مهارت دارد، و تلاش‌هایش برای ترویج اهداف آنها به نظر صادقانه است.اما ما یکی در تلاش برای انجام بیش از حد، دچار لغزش می‌شود. در ابتدا، او فیلم را به عنوان یک شمارش معکوس به سمت یک موزیک ویدیو که شامل "Solidarite" از گروه موسیقی Lamomali است، ساختاربندی می‌کند، اما این موزیک ویدیو در نیمه راه فیلمبرداری می‌شود، و ما را در مورد موضوع بقیه فیلم سردرگم می‌گذارد. د فریتاس همه فعالان دور و برش را برای جلساتی با جمع‌کنندگان کمک مالی و تسهیل‌کنندگان به پاریس می‌آورد، بنابراین واقعاً نمی‌توانید او را به خاطر این تلاش برای بهتر کردن دنیا سرزنش کنید. این موضوع، دلیلی بیشتر برای آرزو کردن است که ما یکی، فیلمی بهتر و قابل تماشاتر بود به جای آشفتگی با نیت خیر که هست.