یک جان اضافه

در 1UP، V (پاریس برلس) و اسلون (هاری نف) بهترین دوستان و هم‌تیمی‌های تیم ورزش‌های الکترونیکی کالج خود به نام بتاز هستند. در حالی که V با بورسیه ورزش‌های الکترونیکی در کالج بارت تحصیل می‌کند، او و اسلون به دلیل داستین، کاپیتان تیم، که یک ورزشکار مغرور است و فکر می‌کند زنان نمی‌توانند با مردان در ورزش‌های الکترونیکی رقابت کنند، همیشه روی نیمکت می‌نشینند. خسته از رفتار داستین، V و اسلون از بتاز خارج می‌شوند و تصمیم می‌گیرند تیم خودشان را به نام 8-Bits تشکیل دهند. مربی آن‌ها، پارکر (رابی رز)، استاد تاریخ بازی‌های ویدیویی در مدرسه، باید راهی برای همکاری این تیم از افراد عجیب و غریب پیدا کند. وقتی V متوجه می‌شود که مدرسه قصد دارد فقط یک تیم ورزش‌های الکترونیکی را برای سال آینده نگه دارد، او باید راهی برای رساندن 8-Bits به مسابقات قهرمانی ملی پیدا کند، حتی اگر داستین و دیگر اعضای بتاز مصمم باشند که با هر وسیله‌ای آن‌ها را متوقف کنند.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد نحوه نمایش بازی‌های ویدیویی و ورزش‌های الکترونیک در 1Up صحبت کنند. آیا این نمایش به درستی فرهنگ بازی‌های ویدیویی را به تصویر می‌کشد؟ چرا، یا چرا نه؟
• این فیلم چگونه نسخه‌ای از فیلم «مبارز نابرابر» است؟ برخی از داستان‌ها و شخصیت‌های کلیشه‌ای آن کدامند؟
• چرا داشتن تنوع بیشتر در فیلم‌ها مهم است؟ این فیلم چگونه نشان می‌دهد که بازی‌های ویدیویی می‌توانند برای همه جذاب باشند؟

والدین باید بدانند که 1UP یک کمدی سال ۲۰۲۲ است که در آن گروهی از دختران جوان یک تیم بازی‌های ویدیویی تمام‌دختر تشکیل می‌دهند تا با تیم پسران مدرسه که نگرش جنسیتی دارند، رقابت کنند. این تیم متنوع است و شامل یک زن ترنس و یک زن معلول است. شخصیت‌ها در مورد یافتن حس جامعه و تعلق از طریق بازی‌های ویدیویی صحبت می‌کنند، به روشی که به ندرت در بقیه زندگی‌شان تجربه کرده‌اند. این فیلم شامل صحبت‌های زننده و توهین‌آمیز در مورد سکس و خودارضایی، ارجاع به اسباب‌بازی‌های جنسی و اعمال جنسی، ژست انگشت وسط و ژست‌های دست خودارضایی است. الفاظ زشت در سراسر فیلم شامل "a--holes"، "s--t"، انواع "d--k"، "c--k"، "queef"، "t-ts"، "bitches"، "ass" و "goddammit" است. یک گوینده شوخی‌ای در مورد نماد یک تیم می‌کند که به عمل جنسی شامل دفع مدفوع اشاره دارد. نشان داده می‌شود که یک شخصیت اصلی و یک دوست پس از اینکه هم‌اتاقی او کوکی‌های حاوی مواد مخدر به آنها می‌دهد، حالت سرخوشی دارند. در اوایل، همین هم‌اتاقی تلاش کرده بود که به آنها براونی‌های حاوی مواد مخدر بدهد. یک مربی/سرپرست بزرگسال تیم را در یک اتاق تفریحی قدیمی مست می‌کند تا به عنوان راهی برای آرامش و صمیمیت عمل کند. برای آگاهی از فیلم‌های بیشتر در این سبک، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت‌نام کنید.

شما نمی‌توانید کلیشه‌ها را بشکنید در حالی که خود به شدت به آن‌ها متکی هستید. با این حال، 1Up سعی می‌کند دقیقا همین کار را بکند. این فیلم از تنوع و گنجاندن در یک میدان (ورزش‌های الکترونیکی) دفاع می‌کند که سهم خود از جنجال‌ها را در مورد فرهنگ کلی داشته است، حتی در حالی که افراد بی‌شماری در آن فرهنگ احساس تعلق و جامعه را به روشی تجربه می‌کنند که ممکن است در دنیای خارج از صفحه نمایش تجربه نکنند. این فیلم بهترین تلاش خود را می‌کند تا به این جنبه‌های فرهنگ بازی بپردازد و با آن‌ها روبرو شود، اما در عین حال سعی دارد یک کمدی دانشگاهی با زبان بی‌ادبانه، سفرهای قارچ در اتاق خوابگاه و قرار‌های اولِ دست و پا چلفتی باشد.این فیلم کار نمی‌کند، عمدتاً به این دلیل که سعی دارد از کلیشه‌ها فاصله بگیرد در حالی که محکم در قالب فیلم‌های ورزشی «مبارز ناسازگار» قرار دارد. علاوه بر ورزشکاران کلیشه‌ای، کلیشه‌های دیگری مثل «پسر خوب»، مدیر میانسال که سعی می‌کند با استفاده از زبان امروزی (در این مورد، «لغو» و «ضمایر من...») برای «بچه‌ها» مهم باشد، و هم‌اتاقی خوشحال که از یوگا و توهم‌زاها خوشش می‌آید، و انواع شخصیت‌های خسته‌کننده دیگر وجود دارند. همچنین، ۱۵ دقیقه بعد از شروع فیلم، به راحتی می‌توان حدس زد که تیم مبارز ناسازگار در صحنه اوج فیلم با چه کسی بازی می‌کند و نتیجه آن برایشان چگونه خواهد بود. در نهایت، به عنوان فیلمی که سعی دارد کمدی باشد، با وجود هر نیت خوبی، خیلی خنده‌دار نیست.