زیستن

زندگی داستان آقای ویلیامز (با بازی بیل نای) است، مردی که در چرخه تکراری و یکنواخت زندگی روزمره گرفتار شده و در دنیای پس از جنگ الهام‌بخشی ندارد. وقتی متوجه می‌شود که بیماری لاعلاجی دارد، با گذشته‌اش مواجه می‌شود و تلاش می‌کند تا آنچه از آینده‌اش باقی مانده را نجات دهد. او با همکار سابقش مارگارت (با بازی ایمی لو وود) دوست می‌شود و شور و نشاط جوانی و اشتیاق او به زندگی به او سرایت می‌کند. او درمی‌یابد که قبل از مرگش می‌خواهد کاری معنادار انجام دهد، کاری که به خاطر آن به یاد آورده شود.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد پیام‌های فیلم درباره زندگی صحبت کنند. چه درس‌هایی آقای ویلیامز آموخت؟ او با این درس‌ها چه کرد؟ شما چه برداشتی از فیلم داشتید؟ چگونه با کودکان درباره موضوعات دشوار صحبت کنیم؟
• درباره شخصیت مارگارت صحبت کنید. او چگونه آقای ویلیامز را تحت تاثیر قرار داد؟ آیا او را به عنوان یک الگوی مثبت توصیف می کنید؟ چه چیزی یک الگوی خوب را می سازد؟
• چگونه نوشیدن الکل و سیگار کشیدن در فیلم به تصویر کشیده شده است؟ آیا این اعمال را جذاب و فریبنده نشان می‌داد؟ رفتار ما در مورد نوشیدن الکل و سیگار کشیدن از زمان فیلم چگونه تغییر کرده است؟
• زندگی بازسازی فیلمی ژاپنی به زبان انگلیسی است. چه بازسازی‌های دیگری دیده‌اید؟ چه تفاوت‌هایی با نسخه اصلی داشتند؟

والدین باید بدانند که لِوینگ یک درام انگلیسی ملایم است که درباره مردی با بیماری لاعلاج است اما به شیوه ظریف و خاص خود، کاملا امیدبخش است. وقتی به آقای ویلیامز (با بازی بیل نای) گفته می‌شود که کمتر از یک سال دیگر زنده است، شروع به مرور زندگی خود می‌کند و در نظر می‌گیرد که در زمان باقی‌مانده چه کاری می‌تواند انجام دهد. در حالی که به گذشته فکر می‌کند و از گذر عمر افسوس می‌خورد، ویلیامز دوستی بعیدالوقوعی با همکار سابق جوان‌تر خود مارگارت (با بازی ایمی لو وود) برقرار می‌کند که الهام‌بخش او برای غنیمت شمردن روزگار می‌شود. این فیلم در دهه ۱۹۵۰ انگلستان اتفاق می‌افتد و دفتر کار ویلیامز عمدتا مردسالار است و شخصیت‌ها در محل کار و در پاب‌ها سیگار می‌کشند. همچنین نوشیدن الکل وجود دارد، عمدتا به صورت متعادل، اگرچه در یک صحنه، دو مرد بسیار مست می‌شوند. گفتگویی غیرصریح وجود دارد که در آن یکی از شخصیت‌ها می‌گوید به فکر پایان دادن به زندگی خود با قرص خواب‌آور بوده است. مراسم تشییع جنازه‌ای برگزار می‌شود و اشاره مختصری به همسر مرده‌ای می‌شود، اما خشونت یا الفاظ زشت وجود ندارد. این فیلم بازسازی فیلم تحسین‌شده آکیرا کوروساوا، فیلمساز ژاپنی، با نام ایکیرو است. برای اطلاع از فیلم‌های مشابه بیشتر، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت‌نام کنید.

این درام بریتانیایی تاثیرگذار بر شانه‌های شاهزادگان سینما ایستاده است، چرا که بازسازی انگلیسی زبان فیلم تحسین‌شده آکیرا کوروساوا با نام «ایکیرو» است. خوشبختانه «زندگی» به خوبی از پس این کار برآمده است. این فیلم به زیباترین شکل ممکن توسط فیلمساز آفریقای جنوبی، الیور هرمانوس، ساخته شده است. کارگردان هماهنگی ساعت‌وار زندگی روزمره را به تصویر می‌کشد و با این حال این کار را با اشتیاق انجام می‌دهد. نورپردازی، تنالیته—واقعاً سینما را لبریز از شکوه می‌کند و با وجود ملالت‌هایی که به تصویر می‌کشد، به زیبایی دست می‌یابد. اما این همان هدف و پیام اصلی است: ما باید سعی کنیم زیبایی را در یکنواختی زندگی‌مان پیدا کنیم، درست مثل قهرمان ما، آقای ویلیامز نای، که در پایان زندگی‌اش سعی می‌کند این کار را انجام دهد.فیلمی دلنشین و گرمی به نمایش درمی‌آید که در طول فیلم از احساسات اغراق‌آمیز به‌دور می‌ماند. بازی گیرای نای در مرکز داستان به این فیلم کمک می‌کند. در آنچه احتمالا بهترین بازی دوران کاری اوست، در هر صحنه‌ای با بازی جذاب و دلنشین وود در نقش مارگارت هم‌بازی است. مارگارت همکار سابق ویلیامز و الهام‌بخش این فیلم است.