پرورش‌دهندگان

BREEDERS مجموعه کمدی بریتانیایی است که نگاهی بی‌پرده به دشواری‌های والدین بودن دارد. پل ورسلی (مارتین فریمن) و همسرش آلی (دیزی هگارد) والدین دلسوزی هستند که در حال بزرگ کردن فرزندان خود لوک (جورج ویکمن) و آوا (جیدا آیز) هستند. اما در حالی که با چالش‌های پرورش فرزندانشان دست و پنجه نرم می‌کنند، باید بین حرفه، مسئولیت‌های مالی و مشکلات رابطه‌ی خود نیز تعادل برقرار کنند. کنار آمدن با اعضای مسن‌تر خانواده (با بازی بازیگرانی چون مایکل مک‌کئون و آلوم آرمسترانگ) نیز کار را دشوارتر می‌کند. والدین بودن آن چیزی نیست که انتظار داشتند، اما در حالی که پل و آلی راه خود را در آن می‌یابند، به پرسش از هویت خود می‌پردازند و اینکه آیا می‌توانند دوام بیاورند یا خیر.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد پیام‌هایی که پرورش‌دهندگان در مورد والدین بودن ارسال می‌کنند، صحبت کنند. آیا پل و آلی در این مورد منحصر به فرد هستند که برای همه چالش‌هایی که با پرورش فرزندان همراه است آماده نبودند؟ آیا راهی وجود داشت که آنها برای آن آماده شوند؟
• آیا والدین باید بی‌نقص باشند؟ آیا باید از آنها انتظار داشته باشیم که تلاش کنند تا بی‌نقص باشند؟ چه کسی تعیین می‌کند که چه چیزی یک والد خوب را می‌سازد و چه چیزی نمی‌سازد؟
• آیا فحش دادن به واقع‌گراتر یا باورپذیرتر شدن یک نمایش کمک می‌کند؟ آیا به درام آن می‌افزاید؟ آیا تولید یک کمدی بزرگسال خوب بدون فحش دادن (یا با فحش‌های اندک) امکان‌پذیر است؟

والدین باید بدانند که سریال Breeders یک کمدی سیاه و مخصوص بزرگسالان است که درباره چالش‌های متعدد در پرورش فرزندان و در عین حال تلاش برای زندگی به عنوان بزرگسالانی با ثبات روحی می‌باشد. اغلب شخصیت‌ها عصبانی می‌شوند و فحاشی‌های زیادی وجود دارد، به‌خصوص کلمه فاک (گاهی به کودکان). صحبت‌هایی در مورد رابطه جنسی و میل جنسی وجود دارد و نوشیدن مشروبات الکلی و سیگار کشیدن هم دیده می‌شود. گاهی جراحت‌هایی وجود دارد که منجر به خونریزی می‌شود، اما صحنه‌های خیلی خشن و دلخراش وجود ندارد.

این مجموعه صادقانه و دردناک از طنز سیاه استفاده می‌کند تا نشان دهد والدین خوب هر روز با چه چالش‌هایی مواجه هستند، در حالی که همزمان فرزندان خود را دوست دارند و آرزو می‌کنند می‌توانستند از شر آنها خلاص شوند. از تلاش‌های بی‌امان برای خواباندن بچه‌های بیدارشان تا اصرار به معلم برای اعلام اینکه فرزندشان با استعداد است، این مجموعه به وظایف طاقت‌فرسای والدین، به‌ویژه والدین شاغل، در هر روز اشاره می‌کند. حس ناکافی بودن بسیاری از والدین در مواجهه با اشتباهاتشان و ناتوانی در ایفای نقش مربیان خیرخواهی که معلمان، متخصصان مراقبت از کودکان و دیگران از آنها انتظار دارند، به‌طور مکرر برجسته می‌شود. این مجموعه همچنین به نقش پیچیده‌ای که پدربزرگ‌ها و مادربزرگ‌ها می‌توانند در تجربه کلی ایفا کنند، می‌پردازد، خواه به عنوان مراقبان دلسوز (و گاهی مشکوک) کودکان باشند یا افرادی که نیاز به پذیرش و مراقبت دارند، درست مانند فرزندان خود.در این میان، رابطه پل و آلی گم می‌شود، که اغلب به نظر می‌رسد قادر به حفظ هویت خود قبل از بچه‌دار شدن نیستند، یا دلایلی که در ابتدا آنها را به هم پیوند داده بود. شاید این موضوع از واقعیت‌های زندگی بیشتر از آن چیزی باشد که ما دوست داریم بپذیریم، اما این امر کمی دشوار است که بینندگان دلایل ماندن آنها را فراتر از رفاه فرزندان‌شان درک کنند. با این حال، سریال Breeders بدون عذرخواهی و قضاوت، تصویری ناقص از زندگی واقعی با بچه‌ها و تلاش‌های روزمره یک زوج برای کنار آمدن با آن را به تصویر می‌کشد.