همه‌ی اینها

مجموعه کمدی اسکیچ دهه ۹۰ که در ابتدا در نیکلودین پخش شد و الهام‌بخش چند اسپین‌آف با حضور فارغ‌التحصیلان آن، از جمله Kenan & Kel و The Amanda Show بود. این نمایش ۳۰ دقیقه‌ای شامل یک مهمان موسیقی و مجموعه‌ای از اسکیچ‌هایی است که به شوخی با مسائل قابل درک مانند آکنه و قلدری می‌پردازد و شامل تقلید از شخصیت‌های عمومی دهه ۹۰ مانند Roseanne Barr و Ross Perot است. در طول ۱۰ سال پخش این نمایش، تغییرات زیادی در بازیگران و فرمت آن ایجاد شد؛ قسمت‌های بعدی ستارگان مهمان مانند Ray Romano، Britney Spears و Justin Timberlake را در خود جای دادند.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد کمدی صحبت کنند. آیا فکر می‌کنید این نمایش خنده‌دار است؟ آیا همه ارجاعات را متوجه شدید؟ چگونه شرایط زندگی یک فرد بر نحوه تفسیر او از کمدی تأثیر می‌گذارد؟
• نوجوانان: آیا در این برنامه، کلیشه‌های جنسیتی را مشاهده کردید؟ چگونه کلیشه‌ها بر کمدی تاثیر می‌گذارند؟ آیا می‌توان خنده‌دار بود بدون اینکه دیگران را قربانی کنیم؟
• بچه‌ها: آزار و اذیت در مدرسه‌تان چطور مدیریت می‌شود؟ آیا فکر می‌کنید این موضوع در بین همسالان‌تان یک مسئلهٔ مهم است؟ آیا تا به حال مورد تمسخر قرار گرفته‌اید؟ در آن موقعیت چه حسی داشتید؟

والدین باید بدانند که ماهیت غیرقابل پیش‌بینی این مجموعه کمدی دهه ۹۰، ارزیابی کامل مناسب بودن آن برای سنین مختلف را دشوار می‌کند، اگرچه به طور کلی، نگرانی کمی برای نوجوانان وجود دارد. انتظار مقداری شوخی‌های مربوط به توالت (مثلا جوش و شوره سر خوراکی) وجود دارد، برخی قلدری‌ها که قرار است خنده‌دار باشند و شوخی‌های فیزیکی مثل وانمود کردن به قطع کردن دست از بازو. این واقعیت که بسیاری از اسکت‌ها ویژگی‌های فیزیکی شخصیت‌ها را اغراق‌آمیز نشان می‌دهند (گوش‌های بزرگ یا باسن بزرگ) تا به آنها بخندند، دلیل خوبی است برای شروع گفتگو با فرزندانتان در مورد تحمل و احترام. نوجوانان بسیاری از ارجاعات فرهنگی این نمایش را درک نمی‌کنند، زیرا در صحنه‌های سلبریتی و سیاست دهه ۹۰ ریشه دارند، اما کمدی بی‌زمان کافی برای حفظ علاقه کودکان وجود دارد.

شبکه تلویزیونی All That، درست مثل Saturday Night Live، جنبه‌های عادی زندگی را به طنز می‌کشد، مثل مقابله با قلدر مدرسه یا برخورد با معلمی که چیزی نمی‌داند. طبیعت متغیر این برنامه، محتوا را برای نوجوانان تازه و سرگرم‌کننده نگه می‌دارد، که از نگاه بازیگران به موقعیت‌های روزمره و آدم‌های عجیب و غریب لذت خواهند برد. بعضی از اسکیچ‌ها بر طنز و طعنه‌های مربوط به آدم‌ها و اتفاقات دهه ۹۰ تکیه دارند که با نسل جدید بینندگان ارتباط برقرار نمی‌کند، اما خنده‌های زیادی وجود دارد که برای نوجوانان جذاب است و فراتر از شکاف زمانی است.اگرچه این نمایش قصد ایجاد بحث را ندارد، اما برخی از جنبه‌های محتوای آن می‌تواند نقطه شروع خوبی برای صحبت با نوجوانان در مورد موضوعاتی مانند کلیشه‌ها، قلدری و تصور جامعه از سلبریتی‌ها باشد. به یاد داشته باشید که به کودکان یادآوری کنید اگرچه نمایش‌هایی مانند این با تمسخر یک فرد یا گروهی از افراد طرفداران خود را سرگرم می‌کنند، اما انجام چنین کاری در دنیای واقعی عواقبی به دنبال دارد.