فاطمه

در فاطیما، در بهار ۱۹۱۷، فرشته‌ای از صلح به لوسیا ۱۰ ساله (استفانی گیل) در بیرون از کلیسای فاطیما، پرتغال، ظاهر می‌شود. اندکی بعد، مخلوقی آسمانی دیگر به لوسیا و دو دختر دایی‌اش ظاهر می‌شود و از آن‌ها می‌خواهد که پیامی را برسانند که چطور می‌توانند به جنگ جهانی اول پایان دهند. بچه‌ها خیلی زود خودشان را در میان طوفانی از آتش بین مقامات کلیسا و دولت که آن‌ها را تحت فشار قرار می‌دهند تا حرفشان را پس بگیرند و زائرانی که می‌خواهند در این تجربه سهیم شوند، می‌یابند.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد نحوه نشان دادن صداقت توسط کودکان در فاطیما صحبت کنند. این قدرت شخصیتی چگونه به آنها کمک می‌کند تا از دوران سخت عبور کنند؟
• چگونه این فیلم وقایع تاریخی در مرکز آن را به تصویر می‌کشد؟ تا چه حد آن را دقیق می‌دانید؟ چالش‌های اقتباس یک داستان مبتنی بر واقعیت با عناصر ماوراءالطبیعه برای نمایش در صفحه چیست؟
• این فیلم چگونه تعریف «ایمان» را نشان می‌دهد؟ آیا با آن موافقید؟
• این فیلم به نظر شما برای چه کسانی ساخته شده است؟ آیا فقط برای افرادی است که به مسیحیت اعتقاد دارند، یا می‌تواند توجه پیروان ادیان دیگر و مخاطبان سکولار را هم به‌طور یکسان جلب کند؟
• آیا فکر می‌کنید معجزات امروزی وجود دارند یا معجزات کوچک که نادیده گرفته می‌شوند؟ آیا فکر می‌کنید علم و ایمان می‌توانند با هم کار کنند، یا باید یکی از این دو باشد؟

والدین باید بدانند که فاطیما فیلمی درام درباره یک رویداد مذهبی در سال ۱۹۱۷ است که به آن «معجزه خورشید» می‌گویند. سه کودک ۷ تا ۱۰ ساله ادعا می‌کنند که مریم باکره به آنها ظاهر شده و از آنها خواسته است پیام او را برسانند که جنگ جهانی اول به پایان خواهد رسید اگر مردم دعا کنند و «رنج زیادی را تحمل کنند». با وجود فشار شدید از سوی مقامات قدرتمند برای تغییر داستان، کودکان با صداقت و درستکاری، حقیقت را بازگو می‌کنند. در تلاش برای برآورده کردن نیاز به «رنج کشیدن»، بزرگ‌ترین کودک، لوسی (استفانی گیل)، در حال آسیب رساندن به خود به روش‌هایی غیر تهدیدکننده زندگی نشان داده می‌شود. فرشتگان بینش‌های خشونت‌آمیز را با کودکان به اشتراک می‌گذارند، از جمله صحنه‌های نبرد وحشتناک، کشیشانی که مورد اصابت گلوله قرار می‌گیرند و تصاویری از اعماق آتشین جهنم. خط زمانی بین سال‌های ۱۹۱۷ و ۱۹۸۹ جهش می‌کند، زمانی که یک استاد دانشگاه شکاک با لوسی - که اکنون یک راهبه سالخورده است - مصاحبه می‌کند و در مورد رویدادها (و پرسش‌هایی که بینندگان غیرمذهبی ممکن است داشته باشند) سوال می‌پرسد. اگرچه داستان درباره کودکان است، احتمالا برای آنها خیلی جالب نخواهد بود. ارزش فیلم بیشتر در درک شرایط پیرامون یک معجزه روزگار ما و آنچه برای تقدیس شدن لازم است، نهفته است. برای آگاهی از فیلم‌های مشابه بیشتر، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت نام کنید.

مارک پونته‌کوروو با اولین فیلم بلند انگلیسی‌زبانش به عنوان کارگردان، فرشتگان را به آواز وامی‌دارد، اما همه‌چیز همان است که از یک فیلمبردار با سابقه انتظار می‌رود: فیلمبرداری زیبایی دارد. غارها، خانه‌های تاریک و لباس‌های کسل‌کننده پویاتر به نظر می‌رسند، در حالی که موجودات فرشته‌وار و پاکی چهره کودکان درخشان‌ترند. عکاسی خیره‌کننده فاطیما انتظارات ذهنی شما را تغییر می‌دهد: این چیزی نیست که از یک فیلم معمولی با بودجه کم و مبتنی بر ایمان انتظار داشته باشیم. بلکه این یک تولید بزرگ در مورد شخصیت‌های با ایمان است. برای کسانی که (هنوز) منتظر لحظه‌ای هستند که داستان‌های ایمان واقعاً به جریان اصلی تبدیل شوند، این یک گام در آن جهت است.متاسفانه، فیلمنامه تاثیر عاطفی ندارد و به همین دلیل، بینندگان را درگیر داستانی که باید تکان‌دهنده باشد، نمی‌کند. تا زمانی که به معجزه می‌رسیم، به صراحت ناامیدکننده است. مخاطبانی که احتمالاً از این فیلم تعریف و تمجید می‌کنند، بزرگسالانی خواهند بود که به دنبال بینش هستند -- و البته، کسانی که ایمان دارند. برای والدینی که امیدوارند به فرزندانشان نشان دهند -- نه فقط بگویند -- که معجزات وجود دارند یا برای توضیح مریولوژی، این فیلم جذابیتی ندارد. این ایده که مریم باکره تصاویر وحشتناکی از جنگ و پاپی که به سرش شلیک شده را به کودکان نشان می‌دهد، آنها را به سفری به جهنم می‌برد و به آنها می‌گوید که شخصاً باید "رنج زیادی" متحمل شوند تا جنگ جهانی را پایان دهند و اعضای خانواده‌شان را به خانه بازگردانند، با بیشتر آموزه‌های مسیحی امروزی همخوانی ندارد. پونته‌کوروو بهترین تلاش خود را می‌کند تا داستان را برای مخاطبان امروزی جذاب کند، با این کار که نویسنده‌ای امروزی‌تر را وارد می‌کند که یک شکاک است و به او اجازه می‌دهد تا سوالات دشواری بپرسد. اما بیشتر بچه‌ها مشتاق نیستند تا پاسخ را پیدا کنند -- آنها مشتاق هستند تا بفهمند چه زمانی می‌توانند اتاق را ترک کنند.