آنچه باقی می‌ماند

در آنچه باقی می‌ماند، کشیش مارشال (کرس ویلیامز) موعظه‌ای در مورد تصمیم خود برای بخشیدن تروئی پارکر (کلن لوتز) می‌کند، مردی که باعث مرگ همسر کشیش شده است. پنج سال بعد، پارکر از زندان آزاد می‌شود. او قادر به پیدا کردن شغل نیست و به کلیسا می‌رود تا با کشیش صحبت کند، که بار دیگر کار درستی انجام می‌دهد و به پارکر شغلی پیشنهاد می‌دهد. با گذشت زمان، آن‌ها صحبت می‌کنند و شروع به ایجاد نوعی دوستی می‌کنند. متاسفانه، پسر کشیش، ساموئل (مارکوس گلدنی جونیور)، هرگز پدرش را به خاطر مهربانی به قاتل مادرش نبخشیده است و آن‌ها از هم دور شده‌اند. اکنون ساموئل، که در آستانه رفتن به کالج با بورسیه کامل است، حتی بیشتر از دیدن پارکر در حال کار در کلیسا خشمگین می‌شود. در همین حال، کلانتر مورین (آن هچ) در مورد یک کامیون سوخته با جسدی داخل آن تحقیق می‌کند.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد نمایش خشونت در فیلم «آنچه باقی می‌ماند» صحبت کنند. این صحنه‌ها چه حسی در شما ایجاد کرد؟ آیا هیجان‌انگیز بود؟ تکان‌دهنده بود؟ فیلم برای ایجاد این تاثیر چه چیزی را نشان داد یا نشان نداد؟ چرا این موضوع مهم است؟
• چگونه نوشیدن الکل به تصویر کشیده شده است؟ آیا شخصیت‌ها زیاده‌روی می‌کنند؟ آیا این موضوع جذاب و اغواگر نشان داده شده است؟ آیا عواقبی وجود دارد؟ چرا این موضوع مهم است؟
• به نظر شما چرا در فیلم صحنه‌ای جایگزین نشان داده شد که در آن کشیش و ساموئل درباره احساساتشان صحبت می‌کنند، اما در ادامه سناریویی به تصویر کشیده شد که در آن صحبتی نمی‌کنند؟
• فیلم چگونه بخشش را به تصویر می‌کشد، در مقابل انتقام؟

والدین باید بدانند که فیلم «آنچه باقی می‌ماند» یک درام در مورد کشیشی است که با مردی که باعث مرگ همسرش شده، دوستی برقرار می‌کند. گاهی روند فیلم بسیار کند و آزاردهنده است، اما پیام‌های واضح و قدرتمندی در مورد بخشش، ارتباط و موارد دیگر دارد. (همچنین این آخرین فیلم آن هچ، بازیگر، است که در تابستان ۲۰۲۲ پس از یک تصادف درگذشت.) خشونت شامل صحنه‌های تکراری از خنجر زدن وحشیانه با خون‌پاشی، و همچنین صحنه‌های پاک کردن خون، کشیدن جسد و سلاح خونین است. یکی از شخصیت‌ها با عصبانیت به دیوار و مبل می‌کوبد و در نتیجه مشت‌هایش خونین و کبود می‌شود. یک کامیون در آتش می‌سوزد. گفتگویی در مورد مرگ و تیراندازی تصادفی وجود دارد. یکی از شخصیت‌های فرعی مجله پلی‌بوی را می‌خواند، اما چیزی جز لوگو و کلمه «سکس» دیده نمی‌شود. تنها کلمه تند استفاده شده «برو به جهنم» است. یکی از شخصیت‌ها در خانه ویسکی می‌نوشد و مست می‌شود، و نوجوانان به‌طور مختصر در یک بار آبجو می‌نوشند. برای اطلاع از فیلم‌های مشابه، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت‌نام کنید.

این درام اغلب به آهستگی دردناکی پیش می‌رود و گاهی از محدودیت‌های بودجه رنج می‌برد، اما پیام آشکار و بدون تحمیل‌گری آن، بخشش است. با وجود اینکه یک راز قتل در آن بافته شده، به نظر می‌رسد که فیلم به یک دنده پایین‌تر منتقل شده و هیجان کمی ایجاد می‌کند. صحنه‌های دراماتیک مستقیم‌تر، مانند یک مونتاژ طولانی از شخصیت‌ها که چوب‌های اسقاطی را از یک ملک متروکه تمیز می‌کنند، ممکن است بینندگان را خسته کند. اما در قلب فیلم، معماهای انسانی واقعی وجود دارد که ارزش تفکر را دارد. موعظه کشیش در مورد بخشش متقاعدکننده است، اما پشت صحنه، او کاملاً متقاعد نشده است. او درد می‌کشد و متأسفانه، پاسخ طبیعی انسان، انتقام است، یعنی حمله به کسی که باعث درد شده است.ساموئل همه‌اش انتقام است و نویسنده و کارگردان نیتن اسکاجینز با چند صحنه اقتصادی خوب نشان می‌دهد که بقیه این شهر کوچک تگزاس هم طرف او هستند؛ کسی نمی‌خواهد پارکر دور و برش باشد. همه این‌ها تصمیم کشیش را سخت‌تر می‌کند، به‌خصوص که پارکر کمتر نیروی شر و بیشتر یک انسان درگیر است. صحنه‌ای جالب در فیلم وجود دارد که اسکاجینز صفحه را به دو قسمت تقسیم می‌کند و دو سناریو را به تصویر می‌کشد: یکی بحث سخت کشیش با ساموئل و دیگری نادیده گرفتن یکدیگر. فیلم هیچ‌وقت به سناریوی اول بر نمی‌گردد و فقط سناریوی دوم را دنبال می‌کند، که انتخابی عجیب و جسورانه است. در این فیلم، «آنچه باقی می‌ماند» به‌طور ظریف و قانع‌کننده‌ای پیشنهاد می‌کند که در حالی که انسان‌ها احساسات و واکنش‌های شدیدی دارند، درک کردن از گفتگو شروع می‌شود و بخشش از درک کردن.