دادگاه کریسی

مردم واقعی هستند و حکم دادگاه الزام‌آور است، هرچند قاضی چیزی نمی‌داند (مفهوم طنزآمیزی که توسط ستاره کریسی تیگن با پرتاب مجموعه‌ای از کتاب‌های حقوقی بر روی شانه‌اش به تصویر کشیده شده است). او ممکن است روپوش بپوشد و روی نیمکت بنشیند، اما دیدگاه تیگن در مورد قانون در جایی بین جدیت و ابزورد قرار دارد.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد این صحبت کنند که حضور در برنامه‌ای مانند دادگاه کریسی، آیا روشی مناسب برای اثبات گناه یا بی‌گناهی کسی است یا خیر. حضور تماشاگران در سالن دادگاه و خندیدن آن‌ها در حین جلسه، چگونه می‌تواند بر دیدگاه مردم نسبت به حقایق پرونده تأثیر بگذارد؟
• ممکن است کسی بخواهد در برنامه‌ای مثل این شرکت کند؟ آیا بخش رودررو در پایان بحث‌ها می‌تواند راهی برای بیان احساسات و پیدا کردن راه‌حلی باشد؟
• این برنامه چگونه تغییر می‌کند اگر یک قاضی غیر مشهور در جایگاه قضاوت بنشیند؟ آیا کریسی تیگن قرار است یک کارشناس حقوقی باشد؟ جنبه طنزآمیز قرار دادن یک غیر متخصص در نقش متخصص چیست؟

والدین باید بدانند که کریسیز کورت یک برنامه تلویزیونی دادگاه با حضور کریسی تیگن، سلبریتی و قاضی، است. مانند بسیاری از برنامه‌های «واقع‌نمای» دادگاه، مسائل شرکت‌کنندگان اغلب به طنز و با تمسخر (و نه لزوماً با بی‌مهری و بی‌احترامی) مورد بررسی قرار می‌گیرد، و تماشاگران حاضر در استودیو اغلب در حین شنیدن جزئیات پرونده‌ها می‌خندند. برخی از پرونده‌ها حاوی عناصر خشونت‌آمیز (مانند مردی که توسط یک جوان احساس تهدید می‌کرد و به طور تصادفی اموالی را تخریب کرد) و اشاره به نوشیدن الکل و تصمیمات بدی که در حین نوشیدن گرفته شده است، هستند. همچنین برخی عناصر جنسی (مانند مردی که به طور زننده‌ای می‌گوید که از محبت‌های جنسی دوست دخترش سپاسگزار است اما هنوز معتقد است که او به او بدهکار است) وجود دارد. الفاظ زشت و رکیک نیز در برنامه وجود دارد، از جمله کلماتی مانند «س--ت»، «اس»، «کرپ» -- کلمه «اف» سانسور شده است. تیگن به عنوان یک قاضی جذاب، هرچند کمی مضحک، ظاهر می‌شود، و سایر اعضای خانواده تیگن/لِجِند نیز حضور دارند و پیامی قوی از عشق خانوادگی را منتقل می‌کنند. با این حال، دادگاه به نوعی از پرونده‌های شرکت‌کنندگان شوخی می‌کند که پیامی کمی مبهم در مورد عدالت و سیستم قضایی ارائه می‌دهد.

این مجموعه تلویزیونی قابل پیش‌بینی و تقریباً حقوقی، که بر اساس ساختار کلاسیک دادگاه‌های تلویزیونی ساخته شده، با جذابیت‌های قابل توجه کریسی تیگن، تماشای آن آسان است. تیگن به وضوح با مردان و زنانی که به او مراجعه می‌کنند و به دنبال پول برای تعویض اسپیکرهای خراب یا سند صورتی خودرو مشترک بین یک زوج سابق هستند، همدردی می‌کند، حتی اگر به آرامی آنها را مسخره کند. وقتی یک مرد مسن توضیح می‌دهد که چگونه توسط یک جوان در رستورانی ترساندن شده است، که از او خواسته بود به جای استانداردهای آوازی، رپ بخواند، تیگن از همسرش جان لجند (که گاهی برای اظهار نظر سر می‌زند) می‌خواهد تا بازسازی صحنه را انجام دهد. او به شاکی می‌گوید: «جان از تو می‌خواهد که رپ بخوانی و ظاهراً تو را می‌ترساند.» و وقتی تصمیم می‌گیرد که شاکی مبلغ ۹۹۹ دلار برای تعویض اسپیکر آسیب‌دیده‌اش دریافت کند، به دادگاه می‌گوید: «من آن را پرداخت می‌کنم.» این عدالتی است که قاضی جودی هرگز ارائه نکرد.اعضای دیگر خانواده تیگن در برنامه دادگاه کریسی حضور دارند: مادر تیگن، ویلایلاک تیگن، به عنوان افسر دادگاه (و با دخترش شوخی می‌کند) و دختر ۶ ساله لونا در انتهای یکی از قسمت‌ها ظاهر می‌شود تا به مادرش اطمینان دهد که کارش را خوب انجام می‌دهد. این برنامه جذاب و دوست‌داشتنی است، اگرچه ایده جدیدی را مطرح نمی‌کند. صرفاً سرگرم‌کننده است که برای مدتی با خانواده تیگن/لِجِند وقت بگذرانیم، که به نظر می‌رسد هدف این مجموعه کوتاه نیز همین باشد.