این را می‌دانم که حقیقت دارد

در این مستند، نیک کیو، موسیقی‌دان، به اجرای آهنگ‌هایی از آلبوم‌های گوستین و کارنِیج، همراه با وارن الیس، شریک خلاق و همکار دیرینه‌اش، می‌پردازد. در فواصل بین آهنگ‌ها، این دو به بحث در مورد خلاقیت، موسیقی و زندگی می‌پردازند.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد پیام این مستند درباره خلاقیت صحبت کنند. نیک کیو چگونه خود را ابراز کرد؟ چه چیزی به نظرتان یک فرد را به خلق و آفرینش سوق می‌دهد؟
• در چه مواردی نیک کیو کِیو و شریکش، وارن الیس، همکاری تیمی خوبی را به نمایش گذاشتند؟ چرا این مهارت، مهارتی مهم در زندگی محسوب می‌شود؟ آیا می‌توانید به زمانی فکر کنید که در آن همکاری تیمی خوبی را نشان داده‌اید؟
• درباره‌ی زبان تند و خشن فیلم صحبت کنید. آیا ضروری به نظر می‌رسید یا اغراق‌آمیز؟ چه تاثیری بر فیلم داشت؟
• آیا تا به حال در مورد تعادل بین کار و زندگی شنیده‌اید؟ در این فیلم، کیو می‌گوید سعی می‌کند فقط به کارش محدود نشود و در عوض تلاش می‌کند تا فردی همه‌جانبه شود. چطور می‌توان به این هدف رسید و به نظر شما مزایای آن چیست؟
• این مستند موسیقی در مقایسه با فیلم‌های دیگر دربارهٔ موسیقی‌دانانی که شاید دیده باشید، چطور بود؟

والدین باید بدانند که این مستند درباره هنرمند نیک کیو است و بیشتر شامل اجراهای آهنگ‌هایی از دو آلبوم گروه او، نیک کیو و بد سیدز است. در بین آهنگ‌ها، کیو و شریک خلاقش وارن الیس درباره فرآیند، خلاقیت و زندگی‌شان صحبت می‌کنند. این فیلم بینش خوبی از فرآیند خلاقانه ارائه می‌دهد و کیو بازتاب می‌دهد که امیدوار است کمتر توسط شغلش تعریف شود و به جای آن فردی همه‌جانبه شود. هر دو مرد در گفتگو به طور معمول فحش می‌دهند، با استفاده مکرر از کلمات فاک و شیت. کیو از طریق وبسایت خود با طرفداران تعامل دارد و در یکی از نامه‌ها، شخصی افکار خودکشی خود را توصیف می‌کند. برای آگاهی از فیلم‌های بیشتر مانند این، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت نام کنید.

این مستند، پرده از زندگی و آثار نیک کیو، یکی از بزرگترین ترانه‌سرایان و هنرمندان موسیقی معاصر، برمی‌دارد. متاسفانه، موسیقی‌ای که در این مستند به نمایش درمی‌آید، از دو آلبوم سال‌های ۲۰۱۹ و ۲۰۲۱ انتخاب شده و نمایانگر تمام آثار او نیست. در طول مستند، کیو می‌گوید که دیگر نوشتن ترانه برای او بیهوده است، چرا که شریک هنری او، الیس، فقط بر اجرای بداهه‌های طولانی و آزادانه اصرار دارد. سپس، این بداهه‌ها برای یافتن ایده‌های ارزشمند بررسی می‌شوند و کیو این لحظات را «قطعاتی در اقیانوس آشغال» می‌نامد. ترانه‌های این مستند، شعرهای موسیقایی و قطعه‌های حال و هوایی هستند. این آثار، بسیار مورد احترام هستند، اما انتظار نداشته باشید که پس از پایان مستند، همچنان در ذهنتان بمانند. این مستند، بیشتر به اجرای موسیقی اختصاص دارد، اما بهترین بخش‌های آن، بخش‌های مستند و آرام آن است. این بخش‌ها، تصویری الهام‌بخش از هنرمندی پرکار در دهه ششم زندگی‌اش به نمایش می‌گذارند که همچنان در تلاش است تا میان هنر و زندگی تعادل برقرار کند.