تابستان روح

SUMMER OF SOUL (...OR, WHEN THE REVOLUTION COULD NOT BE TELEVISED) یک نقطه عطف فرهنگی در موسیقی، سیاست و فعالیت‌های اجتماعی سیاه‌پوستان است. این مستند به کارگردانی کوئستلاو، شامل تصاویری از فستیوال موسیقی هارلم در سال ۱۹۶۹ است، یک رویداد سه روزه با اجراهای برخی از بزرگ‌ترین هنرمندان موسیقی، از جمله اسلای و فمیلی استون، استیپلر سینگرز، فیفث دیمینشن، بی.بی. کینگ، استیوی واندر، نینا سیمون و بسیاری دیگر. این مستند همچنین نشان می‌دهد که موسیقی آن زمان چگونه انعکاس‌دهنده ناآرامی‌های سیاسی روز، از جمله خشم بر سر جنگ ویتنام، نژادپرستی، تبعیض و نابرابری اقتصادی بود.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد پیام‌های موسیقی اجرا شده در جشنواره فرهنگی هارلم صحبت کنند. به نظر شما تماشاگران چه برداشتی از اجراها داشتند؟
• موسیقی در مستند «تابستان روح» چگونه جامعه در سال ۱۹۶۹ را منعکس می‌کند؟ چگونه مسائل و مشکلاتی که مردم در آن زمان با آن‌ها مواجه بودند، مشابه مشکلاتی است که ما امروزه با آن‌ها مواجه هستیم؟ رسانه‌های مدرن چگونه این مسائل را منعکس می‌کنند؟
• چرا فکر می‌کنید فیلم‌های جشنواره فرهنگی هارلم بیش از ۵۰ سال دیده نشده باقی ماند؟
• چگونه جشنواره فرهنگی هارلم با ووداستاک، جشنواره موسیقی معروف تر آن سال، مقایسه می شود؟ چه چیزی جشنواره فرهنگی هارلم را متمایز می کند؟ چگونه این دو جشنواره داستان کامل تری از زندگی در سال 1969 را روایت می کنند؟
• فیلم چگونه اهمیت ارتباط، شجاعت، دلسوزی، همدلی و پشتکار را نشان می‌دهد؟ چرا این نقاط قوت شخصیتی مهم هستند؟

والدین باید بدانند که مستند «تابستان روح» (یا وقتی انقلاب قابل پخش از تلویزیون نبود) دربارهٔ جشنواره موسیقی هارلم است. این رویداد مهمی بود که در همان سال وودستاک اتفاق افتاد، اما تصاویر آن به دلیل اعتقاد استودیوها در آن زمان به عدم علاقه مخاطبان به فرهنگ عامه سیاه‌پوستان فروخته نشد. در حالی که این فیلم موضوعاتی مانند ارتباط، شفقت، شجاعت، همدلی و پشتکار را در بر می‌گیرد، اما همچنین شامل تصاویر و صحنه‌های ناراحت‌کننده‌ای از خشونت نژادی، از جمله ترور رابرت کندی، مالکوم ایکس و مارتین لوتر کینگ جونیور؛ غارت؛ و شهرهایی که به دلیل ناآرامی‌های نژادی در آتش می‌سوختند، است. یک کمدین در مقابل دوربین سیگار می‌کشد و مصرف مواد مخدر و همه‌گیری هروئین در نیویورک نیز ذکر شده است. در فیلم از کلمه «لعنتی» استفاده شده و برخی از اشعار آهنگ‌ها می‌توانند به عنوان اشاره‌ای جنسی تلقی شوند. تصاویری از موزیکال برادوی «مو» وجود دارد که شامل برهنگی جزئی است. برای اطلاع از فیلم‌های مشابه بیشتر، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت‌نام کنید.

این فیلم برای طرفداران مستندهای موسیقی، فرهنگ عامه و تاریخ آمریکا دیدنی است. جشنواره فرهنگی هارلم در سال 1969 رویدادی مهم برای شهر نیویورک بود، اما فیلم‌های ضبط شده در آنجا بیش از 50 سال در یک زیرزمین ماندند، فقط به این دلیل که استودیوها در آن زمان فکر نمی‌کردند بینندگان زیادی به یک فیلم سیاهپوست علاقه‌مند شوند. داستان پشت ساخت این فیلم فقط به دیدگاه آن در مورد نژاد در آمریکا اضافه می‌کند - به خصوص اینکه چگونه برخی از مهم‌ترین داستان‌های آمریکا نادیده گرفته می‌شوند یا به دلیل نژادپرستی و تبعیض سرکوب می‌شوند.این امکان وجود دارد که فیلم مستند «تابستان روح» (یا زمانی که انقلاب نمی‌توانست از تلویزیون پخش شود) را صرفاً یک مستند دربارهٔ موسیقی سیاه‌پوستان بدانیم. اما کوئستلاو مطمئن می‌شود که با مصاحبه با افرادی که در آن زمان حضور داشتند و برخی از هنرمندان، زمینهٔ تاریخی برای موضوعاتی که در موسیقی مورد علاقه‌مان وجود دارد را فراهم کند. پاسخ‌های آنها مبنایی تاریخی برای تم‌های موجود در موسیقی که از آن لذت می‌بریم، فراهم می‌کند: خشم نسبت به طبقهٔ ثروتمند و نژادپرست؛ غم و ناامیدی از مرگ رهبران برجستهٔ حقوق مدنی؛ امید به آینده؛ شجاعت برای مبارزه؛ و شادی از زندگی در تمام فراز و نشیب‌هایش. تصاویر جشنواره، به همراه تصاویر و ویدئوهایی از رویدادهای فرهنگی مهم دیگر در آن سال، تصویری اصیل‌تر از ناآرامی‌های اجتماعی نسبت به ووداستاک، که در سال ۱۹۶۹ اتفاق افتاد، به ما می‌دهد. در واقع، ووداستاک - تصاویری از آن به استودیوها فروخته شد زیرا عمدتاً یک رویداد سفیدپوستانه بود - فقط یک طرف داستان را نشان می‌دهد. بله، نشان داد که جریان تغییر در حال گسترش در همهٔ بخش‌های جامعه است، اما فقط بر تجربهٔ سفیدپوستان تمرکز داشت، تجربه‌ای که از نظر اقتصادی و اجتماعی نسبت به افرادی که در واقع (و همچنان) رنج اصلی بی‌توجهی آمریکا را متحمل می‌شوند، برتری داشت. خوشبختانه، تابستان روح در نهایت به نمایش درآمد، هرچند با تأخیر، اما به همان قدرت، به بینندگان مدرن درس‌ها و ابزارهایی را می‌دهد که برای آغاز مبارزهٔ خود برای حقوق مدنی به آن نیاز دارند.