ایالت پسران

این فیلم، برگزاری دوره‌ی سال ۲۰۱۸ گردهمایی سالانه‌ی یک هفته‌ای لژیون آمریکایی به نام «پسران ایالت» در آستین تگزاس را به تصویر می‌کشد. چهار نوجوان هفده ساله که برای رسیدن به یک منصب سیاسی تلاش می‌کنند، در قالب یک دولت ایالتی شبیه‌سازی‌شده با دو حزب، در این رویداد شرکت می‌کنند. (در این مورد، فدرالیست‌ها و ناسیونالیست‌ها). در حالی که خود را برای این هفته آماده می‌کنند — که با تجربه‌ی سیاسی اندک یا بدون تجربه شروع می‌شود — به سرعت درمی‌یابند که کسب آرای همسالانشان فراتر از یک رقابت محبوبیت است.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد اتفاقاتی که در شرایطی که سیاست به شدت قطبی شده است، صحبت کنند. چگونه می‌توانیم ایده‌های مختلف یا مخالف خود را بدون ناراحت کردن دیگران بیان کنیم؟
• کدام یک از روش‌های تبلیغات نوجوانان را موثرتر می‌دانید؟ به چه کسی رای می‌دادید و چرا؟
• آیا فکر می‌کنید مهم‌تر است که به هر قیمتی برنده شوید تا بتوانید برنامه‌های خود را پیش ببرید، یا اینکه مهم‌تر است به ارزش‌های خود پایبند بمانید؟ چه ترفندهای کثیفی را در این زمینه دیده‌اید؟
• چه کسی را به عنوان الگو در نظر می‌گرفتید؟ چرا؟ نوجوانانی که در فیلم حضور دارند چگونه ارتباط، فروتنی، درستکاری و کار تیمی را به نمایش می‌گذارند؟
• دربارهٔ روش‌های گوناگون تنوع در میان موضوعات اصلی بحث کنید. چرا نمایش دادن این تنوع در رسانه‌ها اهمیت دارد؟

والدین باید بدانند که پسران ایالت، مستندی عالی درباره‌ی پسران دبیرستانی اهل تگزاس است که هر سال برای ایجاد یک دولت ساختگی با سیستم دوحزبی، برای یک هفته با هم دیدار می‌کنند. برخی از ۱۱۰۰ شرکت‌کننده فکر می‌کنند که کل رویداد یک شوخی است، در حالی که دیگران انتخاب شدن برای یک منصب را کاری جدی و گاهی کثیف می‌دانند. اگرچه کل رویداد تا حدی یکنواخت است، چهار نامزد جوان فرمانداری و رؤسای حزب که داستان فیلم آنها را دنبال می‌کند، ترکیبی متنوع از وضعیت اقتصادی، نژاد، مذهب، توانایی‌ها و دیدگاه‌های سیاسی را نمایندگی می‌کنند. آنها همچنین در رویکرد خود نسبت به سیاست - از اصیل تا "پسر خوب" تا بی‌رحم - متفاوت هستند و شنیدن و دیدن انگیزه‌های آنها روشنگرانه است. بخش زیادی از مباحثات فیلم حول سقط جنین و سلاح‌های گرم می‌چرخد، و برخی از نوجوانان همدردی خود را در مورد تیراندازی‌های مدرسه‌ای که در نزدیکی آنها رخ داده است، ابراز می‌کنند. فراتر از سیاست، فیلم نشان می‌دهد که بودن به عنوان یک پسر نوجوان در نسل Z چه حسی دارد و الگوی فوق‌العاده‌ای در شرکت‌کننده برجسته، استیون گارزا ارائه می‌دهد.

دیدن رقابت این نوجوانان برای کسب قدرت سیاسی جعلی، آشکارکننده‌ی مشکلات موجود در دولت مدرن آمریکا است: مانند اتاق جنگ که با مدل سازمان ملل متحد ملاقات می‌کند. ابتدا، ما می‌بینیم که نوجوانان چه چیزهایی را از والدین، اخبار و مطالعات سیاسی خود یاد می‌گیرند. اما در حالی که مجلس مقننه‌ی ایالتی شبیه‌سازی‌شده‌ی انجمن آمریکایی برای نوجوانان نسبتا یکنواخت است - سفیدپوست، مرد و محافظه‌کار («من هرگز این همه سفیدپوست ندیده بودم»، رنه اوترو، شرکت‌کننده‌ی سیاه‌پوستی که با یک سخنرانی باهوش نقش رئیس حزب را کسب می‌کند، اما به سرعت هدف نژادپرستی برای استیضاح قرار می‌گیرد، زمانی که با ایده‌ی جدایی تگزاس از اتحادیه همراهی نمی‌کند) - فیلمسازان جسی موس و آماندا مک‌بین تصمیم می‌گیرند تا موضوع‌هایی را دنبال کنند که از هر نظر بسیار متنوع هستند.در این فیلم که حول محور سیاست می‌چرخد، گروه چهارنفره اصلی شامل دو لیبرال و دو محافظه‌کار است. در جناح جمهوری‌خواه، رابرت مک‌داگال، فردی ورزشی و "دوست‌داشتنی" وجود دارد که کمپین خود را بر اساس راحتی سیاسی سازماندهی می‌کند: او حاضر است با حمایت از مواضعی که واقعا به آن اعتقاد ندارد، برنده شود. بن فاینشتاین نیز یک سیاستمدار کاریزماتیک است که استراتژی "شوک و وحشت" او می‌تواند مورد تحسین کارل روف قرار گیرد و محدودیت‌های فیزیکی‌اش تأثیری بر جاه‌طلبی، موفقیت یا محبوبیت او ندارند. لیبرال اوترو، که خود را در اقلیت می‌بیند، برای بقا در عرصه سیاست تلاش می‌کند. و سپس استیون گارزا وجود دارد، که قلب و روح بویز استیت است. او فرزند زنی مجرد است که مدتی بدون مدارک قانونی زندگی کرده و بارها شجاعت و صداقت سیاسی قابل‌توجهی از خود نشان داده است. مُس و مک‌بین به بینندگان نمی‌گویند چه فکر کنند یا چه چیزی درست است، اما اجازه می‌دهند رویدادها به روشی شگفت‌انگیز، جذاب، ترسناک و امیدوارکننده رخ دهند. بنابراین، اگرچه انتخابات و برنامه‌های حزبی تگزاس بویز استیت ۲۰۱۸ فاقد قدرت هستند، رویدادهای نهایی آن قدرتمند هستند زیرا نشان‌دهنده اتفاقاتی هستند که در آمریکا در حال وقوع است.