آسمان صورتی پیش رو

آسمان صورتی در انتظار است نگاهی به زندگی دختری ۲۰ ساله به نام وینونا (جسیکا بارتن از سریال آخرالزمانی نتفلیکس) می‌اندازد که از اضطراب شدید رنج می‌برد و همین موضوع باعث می‌شود از کالج انصراف دهد و به خانه والدین دور و در عین حال سلطه‌گر خود بازگردد. مشکلات او زمانی تشدید می‌شود که والدینش تصمیم می‌گیرند به آپارتمانی کوچکتر نقل مکان کنند که برای زندگی او مناسب نیست. وینونا که خود را نویسنده‌ای می‌داند که هنوز تجربه‌های کافی برای نوشتن ندارد، فردی تندخو، بی‌پروا و سرگردان است. او در دفتر پدرش کار می‌کند، ماری‌جوآنا می‌کشد، در بارها با پسران آشنا می‌شود و در آزمون رانندگی پشت فرمان مدام رد می‌شود. زمانی که پزشک محبوب او (هنری وینکلر) فراتر از بیماری‌های خیالی او می‌رود و اختلال اضطراب را تشخیص می‌دهد، درمان با یک روانشناس آرام و خونسرد (مری جی. بلایژ) را تجویز می‌کند. وینونا مقاومت می‌کند و استدلال می‌کند که هرگز حمله پانیک نداشته، گویی که این تنها نشانه اضطراب است. او تقریباً به صورت طنزآمیز در جلسات درمانی شرکت می‌کند تا اینکه مهمانی‌ها، مصرف ماری‌جوآنا، قارچ‌های روان‌گردان، بی‌هدفی و ترک شدن توسط دوست‌پسر جدید و جاه‌طلبش، در نهایت به یک حمله پانیک کامل منجر می‌شود. آیا او تشخیص پزشک را می‌پذیرد و زندگی خود را دوباره سر و سامان می‌دهد؟

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد اقدامات لازم برای کمک به اعضای خانواده که با اختلال اضطراب و دیگر مشکلات سلامت روان دست و پنجه نرم می‌کنند، صحبت کنند. اگر متوجه شدید کسی که برایتان مهم است با مشکلاتی مواجه است، چه کاری انجام می‌دهید؟
• وینونا به دلیل اینکه هرگز حمله هراس را تجربه نکرده، همچنان انکار می‌کند که اختلال اضطراب دارد، اما پزشکان او به وضوح بیان می‌کنند که چنین حمله‌ای تنها نشانه نیست. چه رفتارهای دیگری از وینونا پزشکان را نسبت به مشکلات او هوشیار کرد؟
• برخی معتقدند که اختلالات اضطرابی در حال شایع‌تر شدن هستند، یا حداقل بیشتر تشخیص داده می‌شوند. آیا می‌توانید فاکتورهایی را در زندگی نوجوانان و جوانان امروزی در نظر بگیرید که ممکن است به این افزایش کمک کنند؟

والدین باید بدانند که فیلم «آسمان‌های صورتی پیش رو» بر روی مشکلات یک دختر ۲۰ ساله تمرکز دارد که پس از ترک کالج، به اختلال اضطراب مبتلا می‌شود. او به خانه والدینش بازمی‌گردد، که تصمیم به فروش خانه و نقل مکان به آپارتمان گرفته‌اند، و این موضوع بر مشکلات دختر جوان می‌افزاید. او تشخیص پزشک را جدی نمی‌گیرد و به مهمانی می‌رود، دزدی می‌کند، ماشین را تصادف می‌کند، سیگار می‌کشد، قارچ‌های توهم‌زا مصرف می‌کند و به طور کلی بدون هدف و با شوخی‌های بامزه‌اش از این وضعیت طاقت‌فرسا عبور می‌کند تا اینکه حملات وحشتناک پانیک او را از مسیرش خارج می‌کنند. او در بارها با مردان غریبه آشنا می‌شود و با آنها رابطه جنسی برقرار می‌کند. او پیراهنش را بالا می‌زند تا سوتینش را نشان دهد. یکی از آنها از او می‌خواهد که در اوج لذت به صورتش نگاه کند، اما برهنگی در فیلم نشان داده نمی‌شود. الفاظی مانند «لعنتی»، «کثافت»، «لعنتی»، «لعنتی»، «بی‌شعور» و «خودارضایی» در فیلم به کار رفته است. برای اطلاع از فیلم‌های مشابه، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی «شب فیلم خانوادگی» ثبت نام کنید.

در حالی که آسمان صورتی رو به جلو نگاهی مهم به دشواری‌های اغلب تشخیص داده نشده اختلالات اضطرابی است، شخصیت اصلی چندان دوست‌داشتنی نیست، تقریباً دارایی‌های فیلم را از بین می‌برد. فیلمنامه، که عمدتاً داستان خودزندگی‌نامه نویسنده و کارگردان کلی آکسفورد است، وانمود می‌کند که وینونا فقط عجیب و دوست‌داشتنی است، مانند الیوت پیج در نقش شخصیت اصلی در درام کمیک 2007، جونو. اما وینونا نفرت از خود را به اطرافیانش برمی‌گرداند، که او را سخت‌گیر و ناخوشایند می‌کند. جسیکا باردن مشکل را پیچیده‌تر می‌کند. او به نظر بازیگر توانمندی می‌رسد، اما متاسفانه انتخاب بدی می‌کند و اجرای خود را با صدای بلند احساسی شروع می‌کند، در بیشتر دیالوگ‌ها فریاد می‌زند و جایی برای پیشرفت در نقش باقی نمی‌گذارد، در حالی که مشکلات شخصیت بیشتر می‌شود.داستان‌هایی دربارهٔ جوانان در آستانهٔ بزرگسالی، مانند فیلم‌های لبهٔ هفده‌سالگی، ناپلئون دینامیت، بی‌خیال، دختران زشت، و سرخوشی، شخصیت‌هایی را به ما معرفی می‌کنند که به‌درستی سن خود، ساده‌دل، ناآگاه، عجول و درگیر کنترل تکانه‌های خود هستند، اما با نشان دادن دلسوزی و همدلی و اثبات این حس که دیگران صرفاً برای خدمت به آن‌ها وجود ندارند، معمولاً دوست‌داشتنی و قابل‌احترام باقی می‌مانند. وینونا مانند یک دختر ۱۲ سالهٔ باهوش با مشکلات رفتاری رفتار می‌کند، و دزدی از فروشگاه فقط یکی از رفتارهای کودکانهٔ اوست. او به کسی که دوستش ندارد، پیشنهاد می‌کند برود خودارضایی کند. در حین رانندگی، وینونا مانند یک دوست قدیمی دربارهٔ دلیل ترک کالج صحبت می‌کند و به شعری که نوشته و در آن به شستن توالت اشاره کرده، اشاره می‌کند. او به‌طور اتفاقی فحش می‌دهد. سپس مشخص می‌شود که او در حال گذراندن آزمون رانندگی است و بیش‌ازحد با یک غریبه، یعنی همان فردی که عملکرد او را ارزیابی می‌کند، صحبت می‌کند. شاید دقیقاً همین اتفاق در زندگی واقعی نویسنده و کارگردان افتاده باشد، اما وظیفهٔ او این است که فیلمنامه را بهتر و واقعی‌تر از زندگی واقعی بنویسد، نه اینکه آن را صرفاً بامزه و شوخی جلوه دهد، زیرا این کار به موضوع بی‌احترامی می‌کند. مری جی. بلایژ به‌عنوان روانشناس و هنری وینکلر به‌عنوان پزشک اطفال، بازی‌های خوبی ارائه می‌دهند. می‌شد بیشتر از آن‌ها در فیلم ببینیم که عالی می‌شد.