مسابقهٔ جادوگران آمریکا

در چالش روان‌شناختی آمریکا، ۱۶ نفر با ادعای توانایی‌های فراهنجار، اعتبار خود را به خطر می‌اندازند و قدرت‌های خود را به بوته آزمایش می‌گذارند. مدیوم‌های فراهنجار، بینندگان، خوانندگان، روح‌باوران، درمانگران و پروفایل‌نویسان جنایی در رقابتی برای کسب ۱۰۰,۰۰۰ دلار و عنوان شماره یک فراهنجار آمریکا با هم به رقابت می‌پردازند. در هر قسمت، شرکت‌کنندگان مهارت‌های منحصر به فرد خود را در چالش‌های مختلف به کار می‌گیرند تا امتیاز کسب کنند. هر هفته، دو فراهنجار با بالاترین امتیاز به مرحله بعد راه می‌یابند.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد فالگیرها صحبت کنند. آیا واقعاً می‌توان با مردگان صحبت کرد یا آینده را پیش‌بینی کرد، یا فقط حدس‌های درست است؟ آیا ممکن است افرادی از «آن‌سوی قبر» ارتباط برقرار کنند؟ آیا چیزی به نام زندگی پس از مرگ وجود دارد؟ ادیان مختلف چگونه با مفهوم زندگی پس از مرگ برخورد می‌کنند؟ نظر شما چیست؟ خانواده‌ها همچنین می‌توانند در مورد نقش فالگیرها در حل جرائم صحبت کنند. آیا واقعاً در حل پرونده‌های دشوار کمک می‌کنند؟ آیا واقعاً شبیه چیزی است که در برنامه‌های تلویزیونی می‌بینید؟

والدین باید بدانند که این برنامه تلویزیونی واقع‌نما، که در آن روان‌شناسان از توانایی‌های خود برای رقابت در یک مسابقه جایزه نقدی استفاده می‌کنند، شامل بحث‌های صریح در مورد ارتباط با دنیای ارواح است که ممکن است برای بینندگان جوان ترسناک باشد. توضیحات مفصل در مورد اعمال خشونت‌آمیز (قتل، تیراندازی و موارد دیگر) همراه با بازسازی‌های ظریف، تصاویر خانواده‌های داغدار و تصاویر و کلیپ‌های شخصی از درگذشتگان (برخی از آنها می‌توانند بسیار سوءاستفاده‌گرانه به نظر برسند) است.

در حالی که همه شرکت‌کنندگان در چالش روان‌شناسی آمریکا مشتاق به پیروزی هستند، به نظر می‌رسد که این تجربه را فرصتی برای نشان دادن نحوه عملکرد و عدم عملکرد استعدادهایشان می‌دانند و همچنین می‌خواهند برخی از باورهای رایج در مورد تجربه روان‌شناسی را رد کنند. آنها سریع اشاره می‌کنند که همه افراد دارای توانایی‌های روان‌شناختی هستند؛ فقط آنها بیشتر با این توانایی‌ها در ارتباط هستند. آنها همچنین (شاید برای حفظ اعتبار خود) روشن می‌کنند که داشتن توانایی روان‌شناسی به معنای دانستن همه چیز نیست.آمریکا چالش ماوراالطبیعه خود را شاید یک مسابقه تلویزیونی بنامد، اما برخی از چالش‌ها ناخوشایند هستند، به‌خصوص وقتی از یک ماوراالطبیعه‌بین خواسته می‌شود تا در حضور خانواده قربانی، یک جرم خشونت‌آمیز را تجزیه و تحلیل کند. دیدن عکس‌های خانوادگی، بازسازی صحنه‌ها و نمای نزدیک اعضای خانواده‌ای که در جستجوی عزیز از دست رفته خود هستند، برخی از قسمت‌های این برنامه را بیشتر شبیه به سوءاستفاده می‌کند تا نمایش استعداد ماوراالطبیعه‌بینان. با این حال، ماوراالطبیعه‌بینان واقعاً این لحظات را به‌عنوان فرصتی برای کمک به کسانی که به آرامش نیاز دارند، می‌بینند. در نهایت، این برنامه کمتر درباره برنده شدن و بیشتر در مورد نحوه ایجاد ارتباط ماوراالطبیعه‌بینان بین زندگان و مردگان است. و در حالی که مفهوم این مجموعه به نظر می‌رسد به بدبینی دعوت می‌کند، حتی شکاکان ممکن است روش‌های متفاوت و گاهی نمایشی ماوراالطبیعه‌بینان را جالب و سرگرم‌کننده بیابند.