کابوس‌های آشپزخانه

گوردون رَمزی، سرآشپز معروف و مشاور آشپزخانه، پس از مواجهه با بدترین‌های بریتانیا، اکنون در نسخه آمریکایی برنامه کابوس‌های آشپزخانه، به سراغ رستوران‌های در حال دست و پنجه نرم کردن با مشکلات در ایالات متحده می‌رود. در هر قسمت از این برنامه، مانند نسخه بریتانیایی، رَمزی به یک رستوران می‌رود تا دلایل افت و نزول آن را بررسی کند. او یکی دو غذای رستوران را امتحان می‌کند، در آشپزخانه سرک می‌کشد، کارکنان را در حال کار مشاهده می‌کند و با کارمندان مصاحبه می‌نماید. چه آشپزهای تنبل، چه لوازم آشپزخانه غیرقابل اعتماد، چه مدیریت ناکارآمد و چه حشرات آزاردهنده، طولی نمی‌کشد که این سرآشپز مشهور و تحسین‌شده، مشکلات را شناسایی کرده و برنامه بازسازی رستوران را به اجرا می‌گذارد. اغلب این برنامه شامل ایده‌های منوی جدید، تجهیزات آشپزخانه به‌روز شده و البته مقدار زیادی تلاش و کوشش است.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد محبوبیت سلبریتی‌های تلویزیون واقع‌نما مثل رامزی صحبت کنند. آیا فکر می‌کنید رامزی به خاطر استعدادهایش یا شخصیتش مشهور است؟ چرا جامعه به افرادی مثل او که بیش از حد معمول هستند، واکنش نشان می‌دهد؟ آیا یک سرآشپز با همان مهارت‌ها اما با شخصیتی آرام‌تر می‌تواند طرفداران مشابهی پیدا کند؟ چرا یا چرا نه؟ خانواده‌ها همچنین می‌توانند در مورد محیط‌های کاری صحبت کنند. محیط کاری ایده‌آل شما چگونه است؟ چگونه می‌توانید خود را با محیط‌های کاری کمتر ایده‌آل وفق دهید؟

والدین باید بدانند که این مجموعه واقع‌نمای رستوران‌محور، با حضور سرآشپز مشهور بریتانیایی، گوردون رمزی، که به بددهنی معروف است، ساخته شده است. روش‌های انگیزشی او شامل توهین‌های شدید و حملات شخصی بی‌ادبانه‌ای است که به هر کسی که او را سهل‌انگار بداند، می‌کند. اگرچه کلمات تند (از جمله «س--ت» و کلمه مورد علاقه رمزی، «اف--) سانسور می‌شوند، اما فحاشی در سراسر برنامه به وفور یافت می‌شود، که بیشتر از طرف رمزی است، اگرچه کارکنان رستوران نیز به شیوه‌های رنگارنگ خودشان ابراز وجود می‌کنند. گاهی اوقات، خشم شدید منجر به پرتاب ظروف یا درگیری‌های فیزیکی (اغلب هل دادن و هل دادن متقابل) می‌شود، اما هیچ آسیبی نشان داده نمی‌شود.

در حالی که تعهد رامزی به پروژه‌ها غیرقابل انکار است، طرفداران آشنا با نسخه اصلی در بریتانیا قطعاً متوجه عدم تلاش عملی او در این نسخه خواهند شد. به جای اینکه آستین‌ها را بالا بزند و در کارها مشارکت کند، وقت بیشتری را صرف نقد کردن از کنار می‌کند و به همه اطرافیان خود توهین‌های معروف و تندش را می‌گوید، زمانی که کارشان به حد استاندارد نباشد. و مطابق معمول، هیچ تلاشی برای ملایم کردن زبان تند و تیزش نمی‌کند، زبانی که اغلب با انواع مختلف کلمه مورد علاقه‌اش، اف، آنقدر آمیخته است که بقیه پیامش در میان سانسورها گم می‌شود. (در قسمت‌هایی که کارکنان آشپزخانه هم به این قطار فحاشی می‌پیوندند، بهتر است تلویزیون را خاموش کنید، چون از هر گفتگوی مثبت بین معلم و شاگردانش لذتی نخواهید برد.)در حالی که دگرگونی رستوران‌ها، که هر کدام در طول یک هفته اتفاق می‌افتد، شگفت‌انگیز است و تخصص رامزی قطعا به صاحبان رستوران‌ها در نجات کسب‌وکارشان کمک می‌کند، اما در کل، برنامه کابوس‌های آشپزخانه بیش از حد بر شخصیت آتشین ستاره خود و درام‌های بین‌فردی بین او و کارکنانی که برای کمک به آنها فرستاده شده تمرکز دارد. در این برنامه چیز زیادی برای لذت بردن وجود ندارد مگر اینکه شما به درام پرتنش تلویزیون واقع‌نما معتاد باشید.