موردویل

در هر قسمت از سریال موردرویل، کارآگاه جنایی تری سیاتل (با بازی ویل آرنت) با یک همکار جدید و یک جرم جدید برای حل کردن روبرو می‌شود. اما نکته جالب اینجاست که حداقل برای ستاره مهمان آن قسمت، مشخص نیست که قرار است در برنامه چه کاری از آنها خواسته شود و قطعاً هیچ فیلمنامه‌ای در اختیارشان قرار نمی‌گیرد. در عوض، آنها در صحنه‌های عجیب و غریب شبیه به رویه‌های پلیس قرار می‌گیرند و از آنها خواسته می‌شود که به صورت بداهه با آرنت بازی کنند. در طول برنامه، تمام سرنخ‌های لازم برای حل معما به بینندگان ارائه می‌شود. اگر نتوانستید آن را حل کنید، نگران نباشید، در پایان قاتل فاش می‌شود. مهمانان ویژه شامل کونان اوبراین، کومایل نانجانی، کن جیونگ و شارون استون هستند.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد مسئله‌ای که مرزهای کمدی را به چالش می‌کشد، صحبت کنند. چه زمانی یک شوخی از حد مجاز فراتر می‌رود؟ چرا جوک‌های جنسی اغلب برای این بازیگران بداهه‌پرداز و مخاطبان جذاب است؟
• چگونه ماهیت بداهه‌پردازیِ نمایش به موفقیت (یا عدم موفقیت) طنز کمک می‌کند؟ آیا لحن کمدی را نامتوازن‌تر می‌کند؟ آیا آن را غافلگیرکننده‌تر می‌کند؟ آیا می‌توانید از شوخی‌هایی که به اندازه کافی کار می‌کنند لذت ببرید تا جبران شوخی‌هایی که کار نمی‌کنند را بکنند؟
• برخی از ستاره های مهمان موردرویل در کمدی شناخته شده نیستند: شارون استون یک بازیگر جدی درام است و مارشاون لینچ یک ورزشکار است. چرا این برنامه چنین ستاره های مهمان غیرمعمولی را انتخاب کرد؟ آیا جواب می دهد؟

والدین باید بدانند که ماردرویل یک مجموعه کمدی در مورد یک کارآگاه جنایی (ویل آرنت، توسعه دستگیرشده) است که در حین بداهه‌پردازی صحنه‌های پلیسی، قتل‌ها را حل می‌کند. لحن کمدی تا حد زیادی به مهمان هر قسمت بستگی دارد؛ همه آن‌ها سرگرم‌کننده و با نیت خوب هستند، اما می‌توانند حول موضوعاتی مانند خشونت وحشتناک (مانند زمانی که یک ستاره مهمان به‌طور گرافیکی و مفصل توضیح می‌دهد که چگونه دستیار یک شعبده‌باز نصف شد) یا می‌توانند شامل ناسزا یا الفاظ زشت (انتظار شنیدن کلمات «مادر--ر»، «س--ت»، «ک--س»، «جهنم» و همچنین کلمات مربوط به اعضای بدن مانند «سینه» را داشته باشید) باشند. طنز نیز از نوع «ضربه زدن» است؛ کلیشه‌های رایج در نمایش‌های پلیسی، مانند خشونت بیش از حد و کارآگاهان بی‌احساس، مورد تمسخر قرار می‌گیرند و هیچ شخصیتی حاشیه‌ای نیست. افراد رنگین‌پوست نقش‌های مرکزی قوی دارند، به‌ویژه یک رئیس زن سیاه‌پوست جنایی که با شخصیت آرنت دست و پنجه نرم می‌کند و اغلب پیشی می‌گیرد. ستارگان مهمان از نظر نژاد، قومیت، جنسیت، سن و نوع بدن متنوع هستند. بیشتر درباره قتل صحبت می‌شود تا اینکه دیده شود، اما در برخی از صحنه‌ها، پیامدهای جرایم را می‌بینید، مانند برکه‌های خون.

با حضور مهمانان شگفت‌انگیز و بداهه‌پردازی‌هایی که از خجالت‌آور تا نابغه‌وار در نوسان است، دیدگاه شما در مورد این نمایش احتمالاً با میزان راحتی شما در لحظات ناراحت‌کننده هماهنگ است. برای برخی، کمدی این نمایش به‌طور کامل ناراحت‌کننده است، زیرا کمدی آن بر اساس حضور مهمانان شکل می‌گیرد. اولین قسمت با حضور کونان اوبراین، مجری حرفه‌ای، از ابتدا تا انتها به‌طور کامل خنده‌دار است؛ قسمت بعدی با حضور مارشون لینچ، بازیکن سابق سیاتل سیهاکس، نوسان بیشتری دارد. این موضوع تعجب‌آور نیست؛ اوبراین از گذشته یک بداهه‌پرداز بوده، درحالی‌که لینچ بیشتر به‌خاطر بازی در زمین فوتبال شناخته می‌شود. با این حال، انتخاب لینچ برای این نقش یک حرکت عجیب نابغه‌وار (یا احمقانه؟) است، و او لحظات درخشانی دارد؛ وقتی شخصیت سیاتل آرنت از او می‌پرسد که چه میزان آموزش کارآگاهی قتل داشته، چشم‌های لینچ درحالی‌که پاسخ می‌دهد "فیلم روز تمرین را تماشا کردم" روشن می‌شود. کمتر موفق: نام کارآگاهی که لینچ انتخاب کرده "بگابیتچ" است.با این حال، انتخاب شهر قتل برای هدایت هر ستاره مهمان از طریق چالش‌های فیزیکی طنزآمیز، به طور قابل اطمینانی خنده‌دار است (دیدن کونان اوبراین در حال تلاش برای بازجویی از یک مظنون در حالی که ساندویچ آغشته به سس تند می‌خورد، یکی از نقاط اوج برنامه است)، همچنین صحنه‌هایی که در آن به ستاره‌های مهمان یک هدفون داده می‌شود و از آنها خواسته می‌شود هر چه سیاتل به آنها می‌گوید تکرار کنند (اوبراین خود را به یک گروه مادران به عنوان "تاد کارینگتونبرگسنفیلد" معرفی می‌کند). این برنامه همچنین دارای جنبه‌های معمایی است: به بینندگان سرنخ‌های کافی داده می‌شود تا بتوانند قتل هر قسمت را کشف کنند؛ آیا می‌توانید آنها را کنار هم قرار دهید و قبل از افشای نهایی، جنایت را حل کنید؟ در مجموع، شهر قتل بسیار احمقانه، گاهی اوقات آزاردهنده و در برخی مواقع الهام‌بخش طنز است. طرفداران آرنت به خصوص از آن لذت خواهند برد، زیرا او در هر صحنه حضور دارد و کسانی که گرایش به کمدی غیرمعمول دارند، نیز از آن لذت خواهند برد.