یک دروغ مصلحتی کوچولو

وقتی سرایدار آپارتمان شیور (مایکل شانون) به اشتباه به عنوان نویسنده‌ای گوشه‌گیر شناخته می‌شود و به یک جشنواره ادبی دانشگاهی دعوت می‌شود، او این اشتباه را برای دریافت جایزه وعده داده شده می‌پذیرد. در ابتدا به خودش می‌گوید که فقط دروغی کوچک می‌گوید، اما وقتی مردی ادعا می‌کند که نویسنده واقعی است (زک برف) ظاهر می‌شود، مشکل عمیق‌تر می‌شود. اقتباسی از رمان شیور نوشته کریس بلدن.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد نوشیدن الکل در فیلم «دروغ کوچکی» صحبت کنند. آیا این موضوع در فیلم زیبا جلوه داده شده است؟ آیا پیامدهای واقع‌گرایانه‌ای به تصویر کشیده شده است؟ چرا این موضوع مهم است؟
• سندروم خودشیفتگی چیست؟ چرا فکر می‌کنید این سندروم زنان را بیشتر از مردان تحت تأثیر قرار می‌دهد؟
• شما دوست دارید به مدت یک آخر هفته وارد زندگی چه شخص مشهوری شوید؟ به چه روش‌هایی فکر می‌کنید موفق خواهید شد؟ با توجه به این ضرب‌المثل: اگر می‌دانستید شکست نخواهید خورد، چه کاری انجام می‌دادید؟

والدین باید بدانند که فیلم «دروغ کوچکی» یک کمدی رمانتیک است که موضوعات مرتبط با اعتماد به نفس، کلاهبرداران و سندرم کلاهبردار را بررسی می‌کند. داستان حول یک جشنواره ادبی که توسط یک کالج کوچک برگزار می‌شود، می‌چرخد و نویسندگی خلاق به صورت الهام‌بخش به تصویر کشیده شده است. از طرف دیگر، نویسندگان به عنوان الکلی‌ها (همانطور که در کلیشه‌ها رایج است) به تصویر کشیده شده‌اند و تمام شخصیت‌ها در طول فیلم به نوشیدن الکل به مقدار زیاد، از جمله نوشیدن شات‌های الکلی و مستی تا حد بیهوشی، می‌پردازند. اگرچه هیچ پیامد واقعی برای نوشیدن الکل وجود ندارد، اما دروغ گفتن عواقبی به دنبال دارد که معمولا در سرگرمی‌ها دیده نمی‌شود. علاوه بر صحنه‌های محترمانه بوسیدن و ابراز محبت، یک صحنه وجود دارد که در آن یک زن قدرتمند برای خنداندن تماشاگران، یک مرد را مورد حمله جنسی قرار می‌دهد و او را به تخت می‌چسباند و دست‌های او را بدون رضایت او روی سینه‌اش قرار می‌دهد. یک کارآگاه سیگار برگ می‌کشد و شخصیت‌ها از زبان تند و تیزی استفاده می‌کنند، از جمله کلمات «shit» و «fuck». بازیگران اصلی این فیلم مایکل شانون، کیت هادسون و زک برف هستند. برای آگاهی از فیلم‌های مشابه، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی «شب فیلم خانوادگی» ثبت‌نام کنید.

فیلم و سریال‌ها غریبه‌ای با سوء تفاهم‌ها و تحریف‌ها نیستند، اما رویکرد نویسنده و کارگردان، مایکل مارن، کاملا متفاوت و بسیار جذاب است و برای بسیاری از مخاطبان آشنا خواهد بود. در فیلم Shriver، مارن یک دروغگو را به تصویر نمی‌کشد، بلکه یک انسان را به نمایش می‌گذارد. وقتی دوست Shriver او را تشویق می‌کند تا دعوت سخنرانی در جشنواره ادبی دانشگاه را بپذیرد، او این کار را انجام می‌دهد، در حالی که می‌داند آن‌ها فکر می‌کنند او نویسنده منزوی یک رمان تاثیرگذار و شخصی است که هیچ‌گاه کسی او را ندیده است. و به همین ترتیب، ما همراه با او تجربه می‌کنیم که بودن در نقش یک فرد کلاهبردار چگونه است.اما بیشتر از آن، فیلم دروغ کوچکی به رنگ سفید به پرسش‌هایی می‌پردازد که شاید خودمان از خودمان بپرسیم: توانایی‌های ما چیست؟ اگر ما را به‌عنوان فردی «بزرگ» رفتار می‌کردند، چگونه رفتار می‌کردیم؟ آیا خودمان بزرگ می‌شدیم؟ و چگونه تردیدهای درونی ما ما را عقب نگه می‌دارد؟ مثل خود انسان‌ها، این فیلم هم کامل نیست؛ ما با پرسش‌های بی‌پاسخ، سرنخ‌های رها شده در باد و نقطه‌ای از داستان که فاقد منطق عامه است، رها می‌شویم. اما با پیچ و خم‌هایی در طول مسیر، کیت هادسون در درخشان‌ترین بازی خود از زمان تقریباً مشهور، و شانون که مثل همیشه عالی است، دروغ کوچکی به رنگ سفید حقیقتی را ارائه می‌دهد که شاید بینندگان را به سفری خودکاوانه ببرد.