زنان و قاتل

زنان و قاتل، بر روی چند زنی تمرکز دارد که توجه و پیگیری مداوم آنها به دستگیری اولین قاتل زنجیره‌ای فرانسه کمک کرد. دختر آن گوتیه، هلن، در سال ۱۹۹۵ مورد تجاوز و قتل قرار گرفت، اما پلیس پاریس به نظر می‌رسید که در تحقیقات خود به جایی نمی‌رسد. گوتیه، که اخیراً مصاحبه شده و در بسیاری از کلیپ‌های دهه ۱۹۹۰ دیده می‌شود، تحقیقات خستگی‌ناپذیر خود را آغاز کرد، به جستجو در محله‌ها پرداخت، شاهدان را مصاحبه کرد و تلاش کرد تا قطعات پازل را کنار هم بگذارد، در حالی که پلیس را تحت فشار قرار می‌داد تا بیشتر تلاش کند و خانواده‌های دیگر را از درد و رنجی که گوتیه تجربه کرده بود، دور نگه دارد. مارتین مونتل، یکی از معدود زنان در تیم پلیس نخبه فرانسه، واحد جرایم سنگین، اکنون رئیس این واحد است و در حالی که روند دشوار و ناامیدکننده یافتن قاتل را قبل از آسیب رساندن به زنان بی‌گناه دیگر بازگو می‌کند. پاتریشیا تورانشو، خبرنگاری که یکی از کارگردانان این فیلم است، به همین اندازه به این پرونده علاقه‌مند بود. او مانند رئیس مونتل، در یک زمینه مردسالار کار می‌کرد و تلاش می‌کرد تا توسط همکاران و جامعه جدی گرفته شود. تعامل بین زن و مرد در ادامه داستان، زمانی که قاتل به دادگاه نزدیک می‌شود و وکیل مرد او از یک زن دعوت می‌کند تا به عنوان وکیل همکار در تیم دفاعی یک قاتل زنجیره‌ای و متجاوز حضور داشته باشد، بیشتر به چشم می‌آید. علی‌رغم اعتراف مفصل قاتل به پلیس، او در دادگاه بی‌گناهی خود را اعلام می‌کند. انتظارات پایین جامعه از زنان در فرانسه، حتی در دهه ۱۹۹۰، یکی از موضوعات فرعی این داستان است و حملات وحشیانه‌ای را که قاتل تنها بر روی قربانیان زن انجام داده بود، برجسته می‌کند. در نهایت، متوجه می‌شویم که قاتل، که توسط روانپزشکان به عنوان یک "سایکوپات خودشیفته" شناخته شده بود، قبل از شروع قتل‌های خود در سال ۱۹۹۱، به دلیل انواع حملات به زنان، بارها به زندان‌های فرانسه رفت و آمد کرده بود. علی‌رغم اعتراف به جرم، در دادگاه بی‌گناهی خود را اعلام می‌کند. این مرد اکنون ۵۸ ساله است و در حال گذراندن حبس ابد می‌باشد. محققان سرنخ‌های اشتباهی را دنبال می‌کنند: چهره قاتل در تصویر پلیس به درستی نشان داده نشده است. ردپای خونی در یکی از صحنه‌های جرم گمراه‌کننده است. اپیلوگ، روایت و توصیف تکان‌دهنده‌ای از همدردی یک مادر با مردی است که دخترش را به قتل رسانده است.

• «خانواده‌ها می‌توانند در مورد رنج از دست دادن عزیزانشان در اثر خشونت صحبت کنند. آیا فکر می‌کنید مشارکت آن گوتیه در تحقیقات به او در کنار آمدن با غم و اندوهش کمک کرد؟ اگر چنین است، چگونه؟»
• «بر اساس گفته‌های یک پلیس زن که مورد تمسخر همکاران مرد خود قرار گرفته بود و یک روزنامه‌نگار که تجربیات مشابهی در حوزه کاری خود داشت، زنان در محیط کار با رفتارهای نامناسبی مواجه هستند. آیا این موضوع تعجب‌آور است که آن‌ها در دهه ۱۹۹۰ میلادی با چنین تجربیاتی مواجه بوده‌اند؟ آیا فکر می‌کنید از آن زمان به بعد، شرایط برای زنان تغییر کرده است؟ چرا یا چرا خیر؟»
• «یک وکیل زن که در دادگاه از یک قاتل تجاوزکار دفاع کرد و موافقت "زنانه" خود را به او داد، بعداً اعتراف می‌کند که توسط موکلش فریب خورده است. فیلم چگونه تغییر نظر او را توضیح می‌دهد؟ آیا فیلم نشان می‌دهد که برخی از متهمان ممکن است آن چیزی نباشند که به نظر می‌رسند؟»

والدین باید بدانند که «زنان و قاتل» مستندی فرانسوی محصول ۲۰۲۱ (به زبان فرانسوی با زیرنویس انگلیسی) است که درباره اولین قاتل زنجیره‌ای فرانسه می‌باشد. این قاتل در طول یک دهه، حداقل هفت زن را مورد تجاوز، شکنجه و قتل قرار داد و به بیش از یک‌دوجین زن دیگر نیز حمله کرد. دستگیری و محکومیت او به غلبه بر مقاومت عمومی در برابر ایجاد یک پایگاه داده دی‌ان‌ای کمک کرد که پس از تشکیل آن در سال ۱۹۹۸، به حل صدها پرونده جنایی دیگر کمک کرد. با توجه به ماهیت جرایم خشونت‌آمیز، این مستند برای کودکان مناسب نیست. تنها عکس‌های سیاه و سفید صحنه جرم نشان داده می‌شود که تا حدودی وحشت را کاهش می‌دهد، اما توصیفات کلامی به‌روشنی بیان می‌کنند که جنایات فجیعی رخ داده است. تصاویری از پستان در نقاشی‌ها به نمایش گذاشته می‌شود. الفاظی مانند «س--ت»، «لاشخور»، «پیس» و «لعنتی» به کار رفته است و اصطلاحاتی مانند «سواب واژینال» و «اسپرم» در ارتباط با شواهد جمع‌آوری‌شده ذکر می‌شود. روزنامه‌نگاران و افسران پلیس زن با تبعیض جنسی در محل کار مواجه هستند. برای اطلاع از فیلم‌های مشابه بیشتر، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی «شب فیلم خانوادگی» ثبت‌نام کنید.

زنان و قاتل، مستندی با ریتم مناسب است که بر نقش زنان هوشمند و مصمم در حل پرونده‌ای درباره حملات به زنان تأکید دارد. پاتریشیا تورانشو، یکی از کارگردانان، روزنامه‌نگاری بود که این پرونده قاتل زنجیره‌ای را در دهه ۱۹۹۰ در پاریس دنبال می‌کرد و بینش و دانش او در برخی مواقع فیلم را جذاب می‌کند. سازندگان فیلم با دعوت از دو وکیل مقابل هم در دادگاه دو هفته‌ای، لحظات دراماتیک دادگاه را به‌خوبی بازسازی می‌کنند. این فیلم سرشار از مطالب متنوع است که می‌تواند موضوع چندین مستند ۹۰ دقیقه‌ای دیگر باشد، از جمله اشاره‌های مکرر به این واقعیت که فرانسه تا آن زمان قاتل زنجیره‌ای نداشته، در حالی که آمریکا موارد زیادی داشته است.این فیلم همچنین استدلال قانع‌کننده‌ای را علیه کسانی ارائه می‌دهد که نگران نقض حریم خصوصی‌شان توسط یک پایگاه داده دی‌ان‌ای هستند، زیرا مقایسه دقیق و فایل به فایل دی‌ان‌ای‌های تصادفی جمع‌آوری شده در پرونده‌های پلیس منجر به دستگیری قاتل شد. رئیس مونتیل می‌پرسد آیا مردم ترجیح می‌دهند که کشته شدن دختران بر وجدان آن‌ها سنگینی کند یا اینکه روشی سریع و کارآمد برای مطابقت‌سازی پیدا کنند. اگر پایگاه داده دی‌ان‌ای کامپیوتری در دهه ۱۹۹۰ وجود داشت، قاتل می‌توانست سال‌ها زودتر دستگیر شود و جان چندین زن نجات پیدا می‌کرد.