جایی که خرچنگ‌ها آواز می‌خوانند

WHERE THE CRAWDADS SING بر اساس رمان تاریخی معمایی رمانتیک پرفروش نوشته شده توسط طبیعت‌گرا دلیا اوون ساخته شده است. این داستان در یک شهر خیالی در ساحل کارولینای شمالی اتفاق می‌افتد و در دهه 1950 و 1960 رخ می‌دهد. در سال 1952، کیا کلارک جوان (جوجو رجینا) شاهد ترک عجولانه مادرش توسط خانواده است که در اثر بدرفتاری همسرش بوده و بقیه کودکان نیز از او تبعیت می‌کنند. کیا به همراه پدرش (گارت دیلاهانت) که الکلی و آزارگر است، در باتلاقی که کلبه خانواده‌اش در آن قرار دارد، تنها می‌ماند. وقتی پدرش نیز او را ترک می‌کند، کیا یاد می‌گیرد که با کمک اندکی از صاحبان همدرد فروشگاه عمومی، جامپین (استرلینگ ماسر جونیور) و مابل (مایکل هایات)، از خود مراقبت کند. با بزرگ‌تر شدن کیا، او فقط یک روز در مدرسه دولتی دوام می‌آورد و سپس توسط بچه‌های قلدر از آنجا رانده می‌شود. سال‌ها بعد، تیت واکر (تیلور جان اسمیت) دانش‌آموز دبیرستانی محلی، به کیا نوجوان (دیزی ادگار-جونز) خواندن و نوشتن یاد می‌دهد. بعد از اینکه تیت برای کالج رفت، کیا با چیس اندروز (هریس دیکینسون) بازیکن معروف فوتبال آمریکایی، رابطه‌ای را آغاز می‌کند که با وعده‌های ازدواج و ثبات او اغوا شده است. وقتی جسد چیس در سال 1969 در باتلاق پیدا می‌شود، کیا به قتل متهم می‌شود و توسط وکیلی محلی (دیوید استراثرن) که معتقد است مردم شهر باید به دلیل بدرفتاری با کیا احساس گناه کنند، از او دفاع می‌شود.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد خشونت در «جایی که خرچنگ‌ها آواز می‌خوانند» صحبت کنند. آیا این عنصر برای داستان ضروری است؟ آیا انواع مختلف خشونت تاثیر متفاوتی بر بینندگان می‌گذارد؟
• چگونه آسیب‌های روحی و مصرف مواد مخدر در این داستان نقش دارند؟ چه نقاط قوتی در شخصیت کیا و تیت وجود دارد؟ چه کسی را به عنوان الگو در نظر می‌گیرید؟
• درباره نقش محیط در فیلم بحث کنید. چرا طبیعت برای کیا اینقدر مهم است؟
• اگر کتاب را خوانده‌اید، در مورد تفاوت‌های کتاب و فیلم صحبت کنید. در مورد جنبه‌هایی از کتاب که در فیلم اضافه یا تغییر کرده‌اند، چه فکر می‌کنید؟
• فیلم با مسائل جنسی و رضایت‌نامه چگونه برخورد می‌کند؟ والدین، با نوجوانان خود در مورد مسائل جنسی، رضایت‌نامه و تجاوز جنسی صحبت کنید.

والدین باید بدانند که Where the Crawdads Sing یک درام/معمای رمانتیک است که بر اساس رمان پرفروش دلیا اوونز در سال ۲۰۱۸ ساخته شده است. این فیلم در مرداب‌های ساحلی کارولینای شمالی در دهه ۱۹۵۰ و ۱۹۶۰ اتفاق می‌افتد، جایی که کیا، دختر جوان، به دلیل زندگی در انزوا تقریباً کامل، "دختر مرداب" نامیده می‌شود. در دوران جوانی، کیا (دیزی ادگار-جونز)، که به اهالی شهر مجاور اعتماد ندارد، متهم به قتل می‌شود. مانند کتاب، فیلم با موضوعات سنگینی مانند رها کردن کودک، خشونت خانگی و تجاوز جنسی سر و کار دارد. زبان فیلم عمدتاً شامل توهین‌ها و استفاده از کلمات "لعنتی" و "خدا لعنت" است؛ همچنین یک مرد سفیدپوست به یک مرد سیاه‌پوست "پسر" می‌گوید. صحنه‌های خشونت‌آمیز شامل اعمال آزاردهنده و ناراحت‌کننده‌ای از سوءرفتار با شریک صمیمی، آزار کودک و تجاوز جنسی است. یکی از شخصیت‌ها الکلی است و از یک اختلال روانی نامشخص رنج می‌برد. کیا دو رابطه عاشقانه مهم را تجربه می‌کند که هر دو شامل صحنه‌های بوسیدن و عشق است. به تصویر کشیدن دو شخصیت سیاه‌پوست در فیلم، اگرچه بهتر از کتاب است، اما همچنان به کلیشه "Negro جادویی" دامن می‌زند، که در آن یک شخصیت رنگین‌پوست فقط برای کمک به شخصیت اصلی سفیدپوست وجود دارد. مسائل مربوط به تروما و انزوا در سراسر داستان گنجانده شده است، اما اهمیت طبیعت، حفاظت و آموزش نیز به همان اندازه برجسته است، و به والدین و نوجوانان موضوعات زیادی برای بحث بعد از تماشای فیلم می‌دهد. برای آگاهی از فیلم‌های مشابه بیشتر، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی "شب فیلم خانوادگی" ثبت‌نام کنید.

زیبایی طبیعت و داستان عاشقانه مرکزی برای نجات این اقتباس از دام ملودرام کافی نیست، اما ادگار-جونز بازی درخشانی ارائه می‌دهد. این درام که ژانرهای مختلف را در هم می‌آمیزد، مانند یک تراژدی عاشقانه کلاسیک در جنوب آمریکا است، با کیا، شخصیتی شبیه به دیکنز. ظلم‌هایی که کیا جوان متحمل می‌شود تقریبا غیرقابل تماشا است: کل خانواده‌اش او را ترک می‌کنند، پدرش سیلی به او می‌زند، بچه‌های دیگر او را مسخره می‌کنند. بعدتر، تماشاگران به شوق می‌آیند وقتی کیا به زنی جوان تبدیل می‌شود که با شادی و تحسین تمام جانوران و گیاهان مرداب را مشاهده می‌کند (و وقتی تیت دوست‌داشتنی و فداکار به آموزش او علاقه‌مند می‌شود و به وضوح عاشقش می‌شود). اما بدشانسی کیا ادامه می‌یابد و در نهایت نه با تیت دانشمند در حال آموزش، بلکه با چیس فریبکار و شکارچی همراه می‌شود، کسی که بیشتر به فتح علاقه دارد تا عشق واقعی.لوسی الایبار، فیلم‌نامه‌نویس، پرونده قتل کیا را به عنوان یک مکانیسم روایت داستان به کار می‌گیرد که فلش‌بک‌هایی به رمانس‌ها، تراژدی‌ها و درام‌های خانوادگی را به وجود می‌آورد. اما برخلاف کتاب، نسخه سینمایی Where the Crawdads Sing به طور کامل به بررسی هر یک از این جنبه‌های داستان نمی‌پردازد. به طور خاص، روند دادگاه به جزئیات نمی‌پردازد و در نتیجه افشاگری‌های نهایی تاثیرگذاری لازم را ندارند. اما اولیویا نیومن، کارگردان، به خوبی به بررسی این موضوع می‌پردازد که چگونه تاریکی در زیر مناظر سرسبز و خرم پنهان شده است. برای هر پر یا صدفی که کیا جمع می‌کند، رازی زشت، شایعه‌ای بد و لحظه‌ای از سوءاستفاده وجود دارد. جای تعجب نیست که کیا مرداب را به شهر ترجیح می‌دهد و مهربانی جامپین و مابل را به بررسی و موشکافی دوستان چیس. کیا، مانند حیواناتی که تمام زندگی‌اش آنها را مشاهده کرده، می‌داند که در چه مواقعی باید به عنوان یک مکانیسم بقا به درون خود فرو رود. و در حالی که فیلم می‌تواند بیش از حد احساسی باشد، برخی از دنباله‌های زیبا، معمولاً بین ادگار-جونز و اسمیت وجود دارد. این فیلم همچنین پیام‌های قابل توجهی در مورد اهمیت طبیعت، عشق و احترام و کرامت برای محرومان دارد.