آ.آر.سی.اچ.آی.ای. ۲

جشنواره‌ای به شهر کوچکی آمده است که آرچی، سگ رباتیک سخنگو (با صدای مایکل جی فاکس)، در کنار صاحبان خود، پل (رابین دان) و سیدنی (شلدون برگستروم) در فیلم آرچی ۲: مأموریتی غیرممکن زندگی می‌کند. سیدنی همیشه آرزو داشته در جشنواره‌ها به عنوان هنرمند اجرا کند، بنابراین از فرصت شرکت در آزمون استقبال می‌کند. تنها مشکل این است که سیدنی واقعاً هیچ استعداد خاصی ندارد. آزمون او فاجعه‌بار است. در یک لحظه الهام، سیدنی متوجه می‌شود که می‌تواند وانمود کند یک شعبده‌باز است، اما او عروسک نخواهد داشت، بلکه با آرچی کار خواهد کرد! این ایده جواب می‌دهد! نه تنها صاحبان جشنواره، مکس (دیوید میلچارد) و پسرش گریگوری (ویل میچل)، سیدنی را یک هنرمند با استعداد می‌دانند، بلکه اجراهای اولیه او با آرچی باعث جذب جمعیت زیادی می‌شود. از آنجایی که جشنواره در آستانه ورشکستگی بود و اکنون هر روز با استقبال زیاد مواجه است، همه برنده‌اند. البته، یک مشکل وجود دارد. مانع موفقیت کامل، یک شرور حیله‌گر است که پول را از این تجارت می‌دزدد و راز سیدنی را کشف می‌کند.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد تعداد فیلم‌هایی که از شوخی‌های مربوط به باد شکم و مدفوع به عنوان منبع کمدی استفاده می‌کنند، صحبت کنند. این یک روش آسان برای داستان‌سرایان و فیلم‌سازان است تا مطمئن شوند که مخاطب می‌خندد. چه چیزی در مورد باد شکم و مدفوع وجود دارد که کودکان آن را خنده‌دار می‌دانند؟ آیا فکر می‌کنید به این دلیل است که شوخی‌های توالت ما را به شرمندگی خودمان در مورد عملکردهای بدنی‌مان یادآوری می‌کند؟
• آ.آر.سی.اچ.آی.ای ۲: ماموریت غیرممکن، دنباله ای است. دنباله چیست؟ اگر فیلم اصلی آ.آر.سی.اچ.آی.ای را ندیده باشید، آیا از تماشای این فیلم لذت بردید؟
• فیلم این سوال را مطرح می‌کند: آیا می‌توان همزمان هم خوشحال و هم ناراحت بود؟ این موضوع چه معنایی دارد؟ به زمان‌هایی در زندگی‌تان فکر کنید که هم خوشحال و هم ناراحت بودید. خلاق باشید: یک پاراگراف در مورد آن تجربه بنویسید.

والدین باید بدانند که آرچی ۲: مأموریتی غیرممکن، دنباله‌ای بر فیلم آرچی (۲۰۱۶) است که به صورت دی‌وی‌دی و استریم منتشر شده. این فیلم به تنهایی قابل درک است و به راحتی سوالاتی را که ممکن است در قسمت اول بی‌پاسخ مانده باشد، پاسخ می‌دهد. در اینجا آرچی، یک سگ سایبرنتیک (رباتیک) است که بار دیگر صداپیشگی آن را مایکل جی فاکس بر عهده دارد، و همچنین پل، صاحب او. این داستان در یک کارناوال اتفاق می‌افتد، جایی که هدایای ویژه آرچی، پاداش‌هایی را برای افرادی در شرایط سخت به ارمغان می‌آورد. رده‌بندی سنی PG به دلیل شوخی‌های متعدد درباره باد شکم، مدفوع و استفراغ، و همچنین برخی الفاظ نامناسب مانند "خرابکاری" و "باد معده" به فیلم داده شده است. برخی توهین‌ها نیز شنیده می‌شود: "احمق"، "ابله"، "نادان" و "بو کردن مدفوع من". در صحنه‌های ابتدایی، یک سگ رباتیک منفجر می‌شود و یک شعبده‌باز کارناوال تقریباً خود را آتش می‌زند. یک انفجار خارج از دوربین وجود دارد و شعبده‌باز بعداً با پوششی از خاکستر ظاهر می‌شود. در غیر این صورت، به جز چند سقوط و درگیری کمدی، چیز ترسناکی برای بچه‌های کوچک وجود ندارد. برای اطلاع از فیلم‌های مشابه بیشتر، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت نام کنید.

هیج طنز دیگری به اندازه کارگران کثیف نمایشگاه با دندان‌های پر از غذا، دلقک زنی که به اندازه یک تیر احمق است، و شوخی‌های زیادی در مورد باد شکم که با سگ سخنگویی همراه می‌شود، سطحی و مبتذل نیست. نمایش‌ها ناهماهنگ هستند—دیوید میلچارد آنقدر خوب است که احساس می‌کنید از یک فیلم دیگر آمده است. این یک فیلم رنگارنگ و خوش‌طینت است که سعی می‌کند چند پیام درست و حسابی را منتقل کند (مثلاً نمایشگاه با افتخار اعلام می‌کند که هرگز حیوانات را مجبور به کار نمی‌کند)، و رابطه پدر و پسری محکمی در آن وجود دارد. داستانی احمقانه و نمایشگاهی مضحک با هنرمندان بسیار بدی که مجبورند به مردم پول بدهند تا مخاطب پیدا کنند، یعنی چیزی برای توصیه کردن وجود ندارد. اما سگ‌های سخنگو، مایکل جی فاکس، و کمدی اسلپ‌استیک ممکن است برای بینندگانی که قدرت تشخیص ندارند، کافی باشد.