مملکت ممنوعه

جیسون تریپیتیکاس نوجوان خجالتی (مایکل آنگارانو) ممکن است به نظر نرسد که محتمل‌ترین فرد برای بازگرداندن عصای طلایی چند صد ساله باشد که زمانی متعلق به پادشاه افسانه‌ای میمون (جت لی) بود، کسی که توسط ارباب شیطانی جید (کولین چو) به سنگ تبدیل شد. اما جیسون خود را در همان وضعیت می‌یابد وقتی که یک فروشنده پیر (جکی چان) این وظیفه را به او می‌سپارد... بعد از اینکه جیسون به پیرمرد خیانت می‌کند، او در نهایت به ضرب گلوله کشته می‌شود. در زمانی کوتاه، جیسون احساس گناه‌آلود به چین باستان منتقل می‌شود، جایی که با دو استاد کونگ‌فو ملاقات می‌کند -- لو یان (باز هم جکی چان)، که اکسیرش شراب است، و راهب ساکت (جت لی، در نقش دوگانه) -- که باید به او یاد بدهند چطور ارباب جید را شکست دهد، پادشاه میمون را آزاد کند و به خانه برگردد. آیا جیسون از عهده این وظیفه برمی‌آید؟

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد نحوه نمایش هنرهای رزمی در فیلم در مقابل سایر مبارزات صحبت کنند. تفاوت هنرهای رزمی و مبارزه «معمولی» چیست؟ چه چیزی هنرهای رزمی را به یک «هنر» واقعی تبدیل می‌کند؟ فیلم با نمایش زیبا از هنرهای رزمی و نمایش زشت نزاع‌های امروزی چه پیامی را منتقل می‌کند؟ آیا برخی از اشکال مبارزه قابل قبول‌تر از سایرین هستند؟ خانواده‌ها همچنین می‌توانند در مورد انتخاب‌های جیسون در فیلم بحث کنند. آیا در نهایت او خود را نجات می‌دهد؟

والدین باید بدانند که علی‌رغم نمایش ظاهراً بی‌پایان نبردهای کونگ‌فو و هنرهای رزمی در این فیلم اکشن با بازی جت لی و جکی چان، این فیلم در واقع خیلی خشن نیست. چون تمرکز بیشتر بر هنر مبارزه است تا خشونت و خونریزی، خونریزی خیلی کمی در فیلم وجود دارد (با وجود چاقو و شمشیر). علاوه بر این، داستان اصلی فیلم - که در آن جوانی در کمک به دیگران، قدرت و اراده‌ی خود را کشف می‌کند - بسیار دلنشین و جذاب است. در فیلم فحاشی خیلی کمی وجود دارد و اساساً هیچ محتوای جنسی وجود ندارد؛ شخصیت جکی چان در فیلم مشروب می‌نوشد، اما این به عنوان یک ضعف نشان داده می‌شود. یک هشدار: ممکن است لازم باشد به بینندگان جوان‌تر هشدار داده شود که حرکات کونگ‌فو را در خانه امتحان نکنند. برای اطلاع از فیلم‌های بیشتر از این دست، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت‌نام کنید.

داستان‌های این فیلم پیچیده‌اند، اما پادشاهی ممنوعه سرگرم‌کننده است. (پیامی در مورد «یادگیری فرم اما جستجوی بی‌فرم» وجود دارد، اما تقریباً بی‌اهمیت است.) صحنه‌های مبارزه هیجان‌انگیزند، به‌ویژه آن‌هایی که چن و لی را مقابل هم قرار می‌دهند. با دیدن چن در عمل، واضح است که ژانر هنرهای رزمی خالص بهترین نمایش برای استعدادهای اوست؛ در فیلم‌های نقش دوم، او نمی‌تواند توانایی‌هایش را به‌اندازه‌ای که در اینجا می‌کند، به نمایش بگذارد. آنگارانو نیز خوب ظاهر می‌شود، و شخصیت‌های شرور به‌طرز دلپذیری اغراق‌شده‌اند، به‌ویژه لی بینگ‌بینگ، که نقش نی چانگ، شخصیت فریبکار با موی سفید را بازی می‌کند.اما هر کسی که انتظار اکشن به سبک بیل را دارد، ناامید خواهد شد. حرکات مبارزه در اینجا واقعی هستند، اما صحنه‌های خشونت‌آمیز کمی وجود دارد. تیرها به صورت کارتونی پوست را می‌شکافند اما خون جاری نمی‌کنند (که اگر قصد دارید بچه‌ها را به تماشای فیلم ببرید، خوب است). فیلم می‌توانست با گفتگوهای کمتر اجباری باشد؛ تبادل دیالوگ‌های «بامزه» واقعاً بامزه نیستند. و صحنه‌های ابتدایی و انتهایی فیلم در زمان حال، اگرچه به فیلم پادشاهی ممنوعه نوعی ساختار می‌دهند، قابل فراموش کردن هستند.