آتش در دریا

نامزد اسکار بهترین مستند سال ۲۰۱۷، «آتش در دریا» در جزیره لمپدوسا، بین آفریقا و ایتالیا اتفاق می‌افتد، جایی که مهاجران آفریقایی در مسیر مهاجرت به اروپا معمولاً در آنجا توقف می‌کنند. ساکنان جزیره معمولا شاهد فجایع غیرقابل باوری هستند که مهاجران را تحت تأثیر قرار می‌دهد، از گرسنگی و کم آبی تا سوختگی‌های عجیب و غریب و وحشتناک ناشی از سوخت. این فیلم همچنین داستان پسری از لمپدوسا به نام ساموئله را روایت می‌کند که عاشق ساخت و شلیک تیروکمان است و در نهایت باید از یک چشم‌بند تصحیحی استفاده کند. ساموئله و سایر ساکنان لمپدوسا به زندگی روزمره خود ادامه می‌دهند و فجایع نزدیک به آنها تأثیری بر زندگی آنها ندارد.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد نحوه نمایش خشونت و خطر سفر مهاجران در فیلم «آتش در دریا» صحبت کنند. چه میزان از این خشونت و خطر توصیف می‌شود و چه میزان به تصویر کشیده می‌شود؟ تاثیر کلی آن چیست؟
• چگونه می‌توانیم در دنیا تفاوتی ایجاد کنیم؟ چه کارهایی می‌توان در نزدیکی خود انجام داد که ممکن است تأثیر مثبتی بر جامعه و افرادی که در آن به سختی زندگی می‌کنند، داشته باشد؟ اینجا چند ایده وجود دارد که می‌تواند نقطه شروع خوبی باشد: - داوطلب شدن: جستجو و پیدا کردن سازمان‌های محلی که به داوطلبان نیاز دارند. چه چیزی نزدیک به قلب شماست؟ آیا غذا دادن به بی خانمان ها است، کمک به پناهگاه حیوانات محلی، یا آموزش مهارت های زندگی به جوانان؟ زمان خود را وقف کنید و تفاوتی ایجاد کنید. - حمایت از مشاغل محلی: خرید از مشاغل محلی و حمایت از رویدادهای جامعه می تواند به رونق اقتصاد محلی کمک کند. رونق کسب و کارهای محلی می تواند به ایجاد شغل و شکوفایی جامعه کمک کند. - نوع دوستی: کوچکترین اقدامات نوع دوستانه می تواند تأثیر بزرگی داشته باشد. چه چیزی بهتر از باز کردن در برای همسایه ای که دست هایش پر است، یا دادن صندلی خود در اتوبوس به کسی که به آن نیاز دارد؟ این کارها می تواند روز کسی را متحول کند. - اهدای خون: با اهدای خون منظم، می توانید جان افراد نیازمند را نجات دهید. این کار ساده و بی خطر است و می تواند زندگی کسانی را که در بیمارستان ها به خون نیاز دارند، نجات دهد. - آگاهی بخشیدن: اگر در مورد موضوعی احساس نگرانی می کنید، چه چیزی مانع از آن می شود که صدای خود را بلند کنید؟ آگاهی در مورد موضوعاتی مانند سلامت روان، نابرابری یا تغییرات آب و هوایی می تواند اولین گام در ایجاد تغییر باشد. از رسانه های اجتماعی برای برجسته کردن موضوعات استفاده کنید، به رویدادها و راهپیمایی ها بپیوندید و با نمایندگان محلی خود تماس بگیرید. صدای شما مهم است. - کمک به همسایگان: توجه داشته باشید که آیا همسایه تان به کمکی نیاز دارد؟ آیا آنها برای خرید کردن به کمک نیاز دارند یا برای کوتاه کردن چمن؟ این کارها می تواند به ویژه برای افراد مسن یا ناتوان مفید باشد. - حمایت از هنرها: شرکت در رویدادهای هنری محلی، مانند کنسرت ها، نمایشگاه های هنری یا نمایش ها می تواند به شکوفایی جامعه کمک کند. حمایت از هنرمندان محلی می تواند به الهام بخشی و پرورش استعدادهای آینده کمک کند. اینها فقط چند ایده هستند. با اندکی خلاقیت و تمایل برای کمک، می توانید تفاوتی ایجاد کنید و تأثیر مثبتی بر جامعه خود بگذارید. هر اقدامی، هرچند کوچک، می تواند تفاوتی ایجاد کند!
• آیا پزشکی که از مهاجرین و همچنین افراد محلی مراقبت می‌کند، یک الگوی رفتاری است؟
• این فیلم چه نکته‌ای را می‌خواهد بیان کند؟ آیا فیلم‌های مستند باید بی‌طرف باشند؟ چرا یا چرا نه؟

آتش در دریا" یک مستند تاثیرگذار ایتالیایی (با زیرنویس انگلیسی) است که در جزیره لامپدوسا، بین آفریقا و ایتالیا واقع شده است و بنابراین یک ایستگاه توقف منظم برای مهاجران آفریقایی به اروپا است. مهاجران در طول سفر خود با خطرات مرگ و سختی‌های دیگر روبرو هستند. این فیلم بسیاری از این سختی‌ها را توصیف می‌کند، از جمله افرادی که در اثر سوخت دیزل دچار سوختگی شده‌اند، و همچنین بسیاری از بیماران را نشان می‌دهد. (عکسی از یک قربانی سوختگی نشان داده می‌شود.) بچه‌ها تیرکمان می‌سازند و به هدف‌هایی با شکل صورت انسان شلیک می‌کنند؛ آنها همچنین بازی "اسلحه" انجام می‌دهند و وانمود می‌کنند که چیزهایی را می‌کشند. استفاده از زبان در فیلم حداقل است، اما یک بار از کلمه "لعنتی" و یک بار از کلمه "پیس" (هر دو در زیرنویس) استفاده می‌شود. این فیلم نامزد دریافت جایزه اسکار بهترین مستند سال ۲۰۱۷ است و برای نوجوانان و بزرگسالان، یک فیلم قدرتمند و الهام‌بخش برای تفکر عمیق و بحث است.

این فیلم جذاب و دیدنی، هنری ذاتی دارد که معمولاً با بسیاری از مستندها مرتبط نیست؛ اطلاعاتی درباره یک وضعیت ارائه می‌دهد، اما همچنین کنجکاوی درباره زندگی دارد. فیلم "آتش در دریا" برای دریافت جایزه بهترین فیلم خارجی‌زبان و بهترین مستند (که برای این دسته آخر نامزد شد) به آکادمی ارائه شد.داستان‌های مهاجران واقعا وحشتناک است و بیشتر مستندهایی که فقط برای ابراز تاسف ساخته شده‌اند ممکن است در همینجا متوقف شوند. اما جیانفرانکو رزی کارگردان، علاقه‌ای به سادگی پرسیدن این سوال که "آیا همه اینها وحشتناک نیست؟" ندارد. درعوض، او ما را با بخش‌های به ظاهر عادی و روزمره داستان به چالش می‌کشد. رزی این سکانس‌ها را با دقتی شبیه به فردریک وایزمن فیلمبرداری کرده و داستان‌هایی خلق می‌کند که گویی در ریتم ظریف آنها دخالتی نمی‌کند. نتیجه نهایی جابجا کننده و تاثیرگذار است؛ یک زنگ بیدارباش که از ما می‌خواهد درباره میزان توجهی که به محیط اطرافمان می‌کنیم فکر کنیم و شاید مهم‌تر از آن، درباره اینکه چه باید بکنیم؟