جنگ فردا

در زمان پخش مسابقات جام جهانی، عده‌ای ناگهان از آسمان وارد زمین بازی شده و پیغامی برای مردم جهان دارند. آن‌ها که پوشش نظامی و اسلحه به دست دارند اعلام می‌کنند که از سال 2052 به زمین آمده‌اند و اکنون در حال جنگ با موجودات فضایی هستند. این موجودات در حال نابودی بشریت هستند و اگر مردمِ سال 2022 به کمکشان نیایند تا 30 سال دیگر این جنگ آغاز شده و کره زمین و فرزندانشان نابود خواهند شد. در نتیجه تمام دولت‌ها شروع به اعزام نیرو به آینده می‌کنند. دن نیز به این جنگ اجباری فرستاده می‌شود. او به همراه چارلی و دوریان در یک تیم قرار دارند. آن‌ها ماموریت دارند تا تعدادی آمپول را از یک آزمایشگاه تحقیقاتی بردارند و آن را به سرهنگ فورستر تحویل دهند. پس از درگیری سخت، بالاخره آن‌ها به محل اختفای ارتش می‌روند و در آنجا دن متوجه می‌شود که سرهنگ فورستر، دختر خود اوست که در آینده به یک دانشمند نظامی تبدیل شده و دکترای زیست‌شناسی دارد. موری یا همان سرهنگ فورستر از دن می‌خواهد که سم تولید شده را به گذشته برده و به تولید انبوه برساند تا با آن وایت‌اسپایک‌ها را از بین ببرند چرا که در حال حاضر تمامی زیرساخت‌ها و مراکز تولیدی و تحقیقاتی توسط این موجودات نابود شده و چنین امکانی برای خو آن‌ها وجود ندارد. دن با این سم، به گذشته می‌رود اما لینک پرش به آینده از بین رفته و ارتباط قطع می‌شود. او ناامیدانه با همسرش درد دل می‌کند اما همسرش به او پیشنهاد می‌دهد که به دنبال محل ورود این موجودات باشند تا در همین زمان، آن‌ها را از بین ببرند قبل از اینکه در آینده فاجعه‌ای بزرگ رخ دهد. دن با کمک ناخنی که دوریان به یادگار با خود آورده و آزمایش آن، متوجه می‌شود که این موجودات از هزاران سال قبل، روی زمین بوده‌اند اما با آب‌شدن یخ‌های قطبی، از انجماد درآمده و شروع به زاد و ولد می‌کنند. در نتیجه او به همراه چارلی، دوریان، پدرش و سربازان آینده به صورت غیرمجاز وارد حریم هوایی روسیه می‌شوند و به محل یخ‌های قطبی می‌روند. در آنجا سفینه‌ی یخ‌زده‌ای را در زیر خروارها برف و یخ کشف می‌کنند که وایت‌اسپایک‌ها به صورت منجمد در آن هستند. با تزریق سم، تعدادی از آن‌ها از بین می‌روند اما ملکه‌شان فرار می‌کنند. دن و پدرش به مبارزه با او می‌روند و در نهایت، دن با تزریق سم در دهان او، او را می‌کشد و جهان را از خطر نابودی نجات می‌دهد.

• درباره داستان فیلم و پیام‌های آن می‌توانید با فرزندان خود گفتگو کنید و از آن‌ها بپرسید: علم و دانش چه جایگاهی دارند؟ آیا بدون آن‌ها می‌‌توان موفق بود؟ تحصیلات آکادمیک چقدر اهمیت دارد؟ این موضوع با مدرک‌گرایی چه تفاوتی دارد؟ داشتن مدرک کافی است؟ آیا تو به تحقیق و پژوهش علاقمندی؟ با صحبت‌های دن درباره دانشمندشدن و اختراع و ابداع موافقی؟ اگر تو جای دن بودی، پدرت را می‌بخشیدی؟ نظر تو درباره فیلم‌های آخرالزمانی چیست؟ تو به چنین فیلم‌هایی علاقه داری؟ هالیوود با ساخت چنین فیلم‌هایی به دنبال القای چه پیامی است؟                                                                                                                                            خلاصه: درباره پیام‌های فیلم و تصمیمات شخصیت‌ها با فرزندان خود گفتگو کنید و نظر آنان را در مورد موضع فیلم جویا شوید.

میزان خشونت و ترس فیلم بالاست. درگیری‌ها بین انسان‌ها و موجودات ترسناک و باهوشی به نام وایت اسپایک‌هاست که ظاهرا از فضا آمده‌اند و خوراکشان انسان‌ها هستند. دن که یک معلم زیست‌شناسی است در حال تدریس در کلاس است که متوجه می‌شود بچه‌ها هیچ علاقه و اشتیاقی نشان نمی‌دهند وقتی علت را جویا می‌شود آن‌ها می‌گویند که چه فایده‌ای دارد که درس بخوانیم وقتی دنیا 30 دیگر نابود می‌شود و همین امروز نیز ما در حال مبارزه هستیم و هر روز یکی از عزیزانمان را در جنگ آینده، از دست می‌دهیم؟!! اما دن پاسخ می‌دهد: "دنیا الان به یه چیزی خیلی نیاز داره. به دانشمند... باید به ابداع و اختراع ادامه بدیم... مشکلات اینطوری حل میشن... علوم اهمیت زیادی دارن... این حرف رو جدی بگیرید." وقتی دن به آینده سفر می‌کند متوجه می‌شود که دخترش یک دانشمند شده و در مرکز تحقیقاتی به دنبال ساخت سمی برای کشتن وایت اسپایک‌هاست. در پایان فیلم نیز این موجودات با همین سم و با اطلاعات علمی که دن و دوستانش به دست می‌آورند، از بین می‌روند. دن، خود یک دبیر زیست‌شناسی است، دخترش دانشمند است و چارلی از افراد اعزامی به جنگ، دکترای زمین‌شناسی دارد. در نتیجه فیلم با روند داستانی خود، اهمیت جایگاه علم و تحصیلات عالیه را نشان می‌دهد. پدر دن که او نیز مهندس مکانیک و خلبان است پس از حضور در جنگ ویتنام دچار PTSD یا همان اختلال استرس پس از حادثه شده و به همین علت خانواده‌اش را رها می‌کند و در تنهایی زندگی می‌کند. دن از این موضوع بسیار ناراحت و دلخور است و حاضر نیست پدرش را ملاقات کند. او پس از سفر به آینده متوجه می‌شود که خودش نیز چنین خطایی را مرتکب می‌شود و دختر و همسرش را ترک می‌کند. در نتیجه پدرش را بخشیده و با دیالوگی بر ارزش خانواده تاکید می‌کند و می‌گوید: بهترین آینده، آینده‌ای است که در کنار خانواده باشد.

کارگردان انیمیشن کریس مک‌کِی علم را به دنیای علمی-تخیلی بازمی‌گرداند و در عین حال فیلمی هیجان‌انگیز و اکشن با موضوع هیولاهای آدم‌خوار ارائه می‌دهد که به نظر برای طرفداران اکشن ساخته شده است. مک‌کی با کودکان آشناست، او کارگردان فیلم لگو بتمن است. و با نوجوانان بزرگتر هم آشناست، چرا که کارگردانی قسمت‌های زیادی از مجموعه ربات مرغ سوخاری شبکه بزرگسالان را بر عهده داشته است. استعداد او در کمدی در فیلم جنگ فردا نیز به نمایش گذاشته شده است، به همراه عوامل دیگری که برای نوجوانان و جوانان جذاب خواهد بود. اول، کریس پرت است که همیشه جذاب است، حتی اگر در اینجا به اندازه فیلم محافظان کهکشان بامزه و قابل ارتباط نباشد. دوم، مک‌کی از تخصص انیمیشنی خود برای خلق هیولاهای ترسناک آدم‌خوار استفاده می‌کند که کودکان را شگفت‌زده خواهد کرد، فقط مطمئن شوید که آن‌ها به اندازه کافی بزرگ هستند تا کابوس نبینند. علاوه بر این، کودکان در فیلم بسیار باهوش نشان داده می‌شوند و نقش مهمی در حل مسئله دارند. و فارستر معلم باحال علوم دبیرستان است، که بینندگان را به کلاس درس برمی‌گرداند، جایی که او پایه و اساس عناصر داستان را بنا می‌کند که بعداً در فیلم اتفاق می‌افتد.و اشتباه نکنید: آنچه که جنگ فردا واقعا در مورد آن است - پیامی که زیر عناصر چشمگیرتر فیلم به آرامی سر می‌خورد - این است که آنچه در مدرسه یاد می‌گیرید مهم است و کاربرد واقعی در زندگی دارد. در واقع، در یک نقطه، فیلم به طور واضح این را می‌گوید. و امیدوارم بچه‌ها آن را درک کنند، زیرا هیچ خط گفتگویی در اینجا هدر نرفته است. اگر ببینیم کسی یک ویژگی شخصیتی کلیدی را آشکار می‌کند یا بشنویم که چیزی می‌گوید، بعدا نتیجه آن را خواهیم دید. البته، فیلمنامه محکم لزوما به این معنی نیست که فیلم منطقی است؛ قطعا در منطق جهش‌هایی دارد. همچنین طولانی است و در لحظه‌ای از بی‌معنی بودن مضحک به پایان می‌رسد. اما نوجوانان ممکن است اهمیتی ندهند و از آن لذت ببرند، همانطور که هست: تلافی آشفته‌ای شبیه به بازی ویدیویی در برابر کودتای بیگانگان با داستانی زیبا از پدر و دختر در لایه بالایی.