روی صحنه رفتن

در مجموعه مستند الهام گرفته از واقعیت به نام «روی صحنه»، دوربین‌ها پنج دانش‌آموز را در مدرسه هنرهای خلاق و نمایشی در سینسیناتی دنبال می‌کنند که در مسیر طولانی به سوی شهرت قرار دارند؛ مسیری که با تلاش و کوشش فراوان همراه است. در این مجموعه، جاسمین، بالرین آینده‌دار، میا، خواننده و ترانه‌سرای بلندپرواز، مالیک، طراح رقص همه‌فن‌حریف، اسکایرا، رقصنده باله که به نظر می‌رسد هیپ‌هاپ را ترجیح می‌دهد، و تایلر، رقصنده جدید و جذابی که در روز اول مدرسه همه را شگفت‌زده می‌کند، حضور دارند. این مجموعه توسط نیک لچی، خواننده پاپ، طراحی و تهیه‌کنندگی شده است (که خودش نیز با همسر سابقش، جسیکا سیمپسون، در برنامه تلویزیونی «عروس‌های تازه‌کار» در ام‌تی‌وی، به شهرت رسیده بود).

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد تفاوت‌های بین یک دبیرستان معمولی و مدرسه‌ای مثل مدرسه هنرهای خلاق و نمایشی صحبت کنند. اختصاص انرژی خود به یک هنر مثل خوانندگی یا رقصیدن چگونه با مطالعه دروسی مثل ریاضی، علوم یا انگلیسی مقایسه می‌شود؟ کدام یک «آسان‌تر» است؟
• آیا شما این دانش آموزان را هم باهوش و هم با استعداد می دانید؟ چرا یا چرا نه؟ آیا آنها الگوی خوبی هستند؟
• این برنامه در مقایسه با دیگر برنامه‌های واقع‌نمای ام‌تی‌وی چگونه است؟

والدین باید بدانند که در این مجموعه واقع‌نمای هنرهای نمایشی، جای نگرانی چندانی وجود ندارد و با توجه به تأکید برنامه بر استعدادهای دانش‌آموزان، بینندگان جوان‌تر می‌توانند برای دنبال کردن علایق خود در هنر الهام بگیرند. فحش دادن بسیار نادر است و اگر هم اتفاق بیفتد، کلمه‌ای خفیف مثل «احمق» است. همچنین کمی درام روابط پسران و دختران وجود دارد، هرچند بیشترین چیزی که خواهید دید، معاشقه بی‌ضرر بین دانش‌آموزان دختر و پسر است.

با توجه به انتخاب‌های نامناسب برنامه‌های واقع‌نمای موجود برای نوجوانان، پیدا کردن مجموعه‌ای که استعدادهای دانشجویان سخت‌کوش را به نمایش می‌گذارد، به جای اینکه رؤیاهایشان را به راحتی در دسترسشان قرار دهد، غافلگیرکننده و خوشایند است. اما این به معنای آن نیست که این مجموعه کاملاً واقعی و سرگرم‌کننده است.گاهی گفتگوهای بین دانش‌آموزان مصنوعی و از پیش تعیین‌شده به نظر می‌رسند و صحنه‌های کند اغلب حس می‌شود که توسط یک تهیه‌کننده نامرئی ترتیب داده شده‌اند. بنابراین در حالی که ما از مفهوم فیلمبرداری یک مجموعه مستند واقع‌گرایانه در یک دبیرستان هنرهای نمایشی لذت می‌بریم، در واقع، خلق یک شهرت واقعی، نتایج اینجا کمی ناامیدکننده است. اگر صادق باشیم، ترجیح می‌دهیم چیز دیگری تماشا کنیم.